Верш Антыэлегія
Далонямі цягнуцца да аблокаў
Раскінуць над прасторам снежным вокам
І вызваліць душы схаваны крык
Ты сёння на вяршыні, ты мужык
Хаця знутры ранейшы летуценнік,
Блукаеш між натхненнем ды сумненнем!
…
Я жыць хацеў, хацеў кахаць, жадаць
Без меркантыльных думак дараваць!
І ненавідзець брыдкаю пагардай,
І разбівацца ўшэнт за прагу праўды!
Каб кодэкс гонару па-над законам быў,
Каб лёс палаў, а не бярвеннем плыў!
…
Аднак, на жаль, мне болей не семнаццаць
Я мушу у сабе расчаравацца!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Ёсць “Дошка гонару”. Няхай бы Ёсць “Дошка гонару”. Няхай бы, паколькі столькі сіл у зла, на відным месцы “Дошка ганьбы” перад вачамі ў нас была. […]...
- Рэверсі Рэверсі …праўда – тое, чым лупяць па твары, нібыта анучай. праўда – рэклямны тавар, які надакучвае. Віталь Рыжкоў Меч, скіраваны […]...
- Я каюся Я каюся ў тым, што жыў няпраўдай, І праўды, нават, ведаць не хацеў, Я жыў ў багацці, было мне не […]...
- Бардаўская У свеце, дзе забыліся на годнасць Агіда роспачы штодзённа ладзіць бал Тут фальш замена слову гонару Тут па-над думкамі і […]...
- Эрас і Псіхея Я хацеў бы зірнуць ў твае вочы, Там тайніцу душы адчытаць, І ў трывожнай жыццёвай паўночы, Я хацеў бы ў […]...
- Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны, Не вяртацца ў адвечны праклён. Ты хацеў вандраваць незнаёмым Між Саградай, Рамблай, Камп Ноў. […]...
- Астудзі мае шчокі далонямі Астудзі мае шчокі далонямі, Утаймуй у вачах аганькі, Прыручы мае рукі няўлоўныя Да ўласных – спакойных тваіх. Ты жанчына – […]...
- Смелы Кот Сабака ў сенцах выспаўся, пад’еў I выйшаў на падворак, бо хацеў, Як кажуць, крышачку размяцца. Вось бачыць, ля варот Ідзе […]...
- Ваша Ягамосць Ах, обмануть меня не трудно, Я сам обманываться рад. А. С. Пушкін Рэдкія стрэчы – лёс спракавечны: Позна сустрэліся ў […]...
- Мітынгі вялікай рэвалюцыі Мітынгі вялікай рэвалюцыі – Боль адзін, I стогн адзін, I гнеў адзін. Сходы для будзённай рэзалюцыі – Шум адзін, I […]...
- Закаханыя над горадам (паводле Шагала) Нібы лісткі з калінкі голае, Зноў закаханыя над горадам. Ляцяць высока над зямлёй, Над роспаччу і мітуснёй, Над […]...
- Мае Рэкі Далонь напрацаваная, святая – Мая зямля. Па рэках, што на ёй, Напоўненых вадою, бы крывёй, Я пра яе гісторыю чытаю. […]...
- Залежна Гэтак залежна ад мяркаванняў Нікчымнаслабая адносна цябе Забітая болем ад хваляванняў Цягнуся ў напрамку, як час паднясе З пагардай ва […]...
- Белае бязлюддзе Завiруха трасе злая Попел белы кругалля На пяшчоту, што ад раю Мела некалi зямля. Белае на шэрым полi, Яркiх кветак […]...
- Не шукай ты “Нашай нівы Не шукай ты “Нашай нівы” Там, дзе бойкі гандаль півам. Гэй, дзе ганяць нашу мову, Дзе вышукваюць “крамолу”- Не шукай […]...
- Недзе за шумлівай навальніцаю Недзе за шумлівай навальніцаю, У празрыстым царстве цішыні Сонца залатою калясніцаю Асляпляе бездань вышыні. Асыпае залатымі промнямі І цалуе сонную […]...
- Якім ты вокам на мяне глядзеў?! Якім ты вокам на мяне глядзеў, Напэўна, тым, што па жыцці зайздросціў? На небе ясны месяц зіхацеў, І я згадзілася […]...
- Размова з Ду Фу Чытаю кнігу, за страфой страфу. Пытаюся – адказвае Ду Фу. – Скажы, Ду Фу, навошта п’еш віно? – Забыцца памагае […]...
- Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
- Не ўсім Пакуль хачу цябе I чуць, і адчуваць Да кожнае радзімкі неадкрытай, Датуль душу журбе Не дам арандаваць, Забараню сабе гады […]...
- У травеньскую ноч Прахалодай травеньскай ночы Пацалуе ветру крыло… Ты расплюшчыш на досвітку вочы У абдымках, каго не было… А назаўтра спатоліўшы прагу […]...
- Змрок Куды ня кінь- Пануе змрок І моцы сонца Не чутно. Палюе недзе У лесе воўк, А ты нясеш Сваё ярмо. […]...
- Выкладзем Сцяг Выкладзем Сцяг свой з цеглы і аніхто не паруша. Воляй запалім сэрцы, чыстым імкненнем-душы. Як ваўкалакі ноччу выйдзем на паляванне […]...
- Адной табе! Адну цябе хацеў бы апяваць, Ды не хапае мне ні голасу, ні слова. Адну цябе у марах пазнаваць – Душа […]...
- Я малюю паветра Я малюю паветра на акне запацелым. Я малюю кастрычнік у вечаровай самоце, каляровыя плямы ліхтаровых сузор’яў, стужкі стомленых вуліц пад […]...
- Мой бог Восені сумная сівізна, Вузел марскі сцяжын… Словам адзіным мне падкажы: Мала яшчэ спазнаў. Словам гаючым, як першы снег, Дапамажы ў […]...
- Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай забыцца ў тваіх вачах! Хай да смерці мяне палоняць Думы светлыя па начах. Нават […]...
- Боль Хочацца крычаць да хрыпу, Хочу да крыві сябе падраць, Каб ня чуць мне болей крыку, Каб душа нарэшце пайшла спаць. […]...
- Яблык Евы Салодка спіць Адам пад райскім дрэвам – яго душа не ведае трывог. Ад спёкі задрамаў і сам пан Бог. І […]...
- Дыялёг – Вам не стае карэньня, Каб за зямлю чапляцца? Ці не стае ўменьня Своечасова спыняцца? Быццам танней за гонар Чорт […]...
- Крэўнасьць Крэўнасьць. А мне бы бегчы, бегчы, бегчы Да тых мурогаў, да лясоў, Да сваіх родных, да стрыечных, Да незабыўных галасоў, […]...
- Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі П. маім бацькам. Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі, Тое нашы не бачылі вочы, Тое я і цяпер, колькі год […]...
- Завушнiцы О, колькі раз прасіў я Назначыць мне спатканне; О, колькі раз хацеў я Прызнацца ёй у каханні! Ды ўсё перашкаджалі, […]...
- Адпачывай, пакуль смяецца поўня Адпачывай, пакуль смяецца поўня. На востраве вастрацца кіпцюры… Паветра расквітнее на жароўні, Калі натоляць прагу ўладары. Васьмёра карлікаў валтузяць футравіну, […]...
- Наша родная мова Наш бясценны скарб- гэта родная мова. калі б яе не было, не было б і народу. калі нарадзіуся ты выдау […]...
- Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
- Неспазнаным чынам Неспазнаным чынам Блытае прырода Добрых і зладзеяў, Моцных і слабых, Ворагаў злачынных, Гожых і уродаў. Абірае дзейсных, Ды ня тых. […]...
- Каб вярнуць тыя часіны Каб вярнуць тыя часіны, Як вучыцца не хацеў, То цяпер ўжо, магчыма, На заняткі б я ляцеў. Вочы вылупіўшы б […]...
- Прадвесне Прага. Трызьніць мая душа, Сігаюць промнем думкі, Але нанаў пачаць Нельга што адгула. Сумневу шэры воўкі Грызуць яе, грызуць, Каб […]...
- Янот і Рагвалод Прыйшоў янот Прынес ён піва Маркі “Рагвалод”, Бутэлька каштавала васемсот рублёў, Была як дзіва і народ кахала. Разліў напой у […]...