Верш Слязьлівы смех шута

Ещё вершы:

1. Прозалiрыка 1 Адзавецца калі-небудзь шчасце народу Беларусі? Ці на лёсе нашым нам прапасці напісана мусіць? Куды ж ісці нам усім народам, ці […]...
2. Шчырыя словы Шчырыя словы Трэба казаць, Цяжка бывае нам моўчкі трываць. Лічыш, дарма: Сэнсу няма… Просіцца праўда на волю сама! Боль прыхаваны […]...
3. Шчырае сэрца Чаканяць хвіліны Імкненні кахання. Але што калі гэта Адны датыканні? Мы раніцай Не верым у растанне, А увечар ёсць Сумневы […]...
4. Не патрэбен Бывае, парою ляціш невысока, А падаць усё ж такі больна, Бывае, у думках збягаеш далека, А робіш у жыцці усё […]...
5. Спiленая лiпа па вясне Спiленая лiпа па вясне Маладыя парасткi пускае, А вачыма ў высi яна мкне, Гаварыць з нябёсамi жадае. Калi так, цвязора, […]...
6. ЗНАРОЧЫСТЫ СМЕХ Я рассмяялася знарочыста услед, Спыніўшы вас на нейкую хвіліну. Дзвярыма бразнулі, забыўшы пра абед, Пра тое, што вы ўсё-такі адзіны. […]...
7. Мех, снег і смех Дзед Мароз нёс свой мех. Ды паставіў мех у снег. Снег ішоў, ішоў, ішоў… Дзед свой мех і не знайшоў. […]...
8. Адна самота Будзе толькі горшай бяз грошай, калі твая душа адна самота, а думкі з’яўляюцца цяжкай ношай а сэрца балюча сціскае атрута. […]...
9. Лявей Дзе ўлада правая – паэты левыя, Ад левай ўлады – ідзе правізна. Дзе былі чырвоныя – былі і белыя, Было […]...
10. Сапраўдная свабода Так, дарагія, вы ўсяго толькі цацкі У моцных і дужых руках каралей. Ваша свабода – ня больш, як утопія, намаганні […]...
11. Малпа курыць папяросу Малпа курыць папяросу I дымок пускае з носу. Запiшчалi камары: “Хопiць, малпа, не куры! Бачыш, зебра у палоску, А не […]...
12. Свабода духу Будзь слаўны дзень, шчаслівы міг, калі душой пачуў, не вухам, як узвышае, настае славутая свабода духу. Узросту высь, натуры высь, […]...
13. Брава Інтэрнэт! Сустрэліся! Словы, сказ, жаданні Прывідны малявалі нам партрэт. Адзін матыў, мільёны меркаванняў. Свабода думкі! Брава Інтэрнэт! Сустрэліся затым, каб не […]...
14. Бывае Бывае. І снег міма галавы падае. Бывае. Ты яго – так. Я ён цябе – не. Бывае. Нібыта наяве, а […]...
15. Да смерці У цябе ёсць тое, дзеля чаго трэба жыць. У мяне ёсць нешта, за што не страшна памерці. Няма сэнсу мінулае […]...
16. Хвіліна Бывае хвіліна Напружанай, Нібы звычны нам Ток электрычны. Бывае хвіліна Загружанай, Нібы век, Што заўжды Гістарычны. Бывае хвіліна Шчасліваю, Як […]...
17. Яго дудка “Эх, скручу я дудку! Такое зайграю, Што ўсім будзе чутка Ад краю да краю!..” Ф. Багушэвіч. Мая дудка.) Як скруціў […]...
18. Шукаю ў начы Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
19. Шукаю ў начы, не бачу нічога Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
20. А хто там iдзе? А хто там iдзе, а хто там iдзе У агромнiстай такой грамадзе? – Беларусы. А што яны нясуць на худых […]...
21. Памылкі Калі пасыплюцца падзеі, Пачнуць шукаць, хто вінаваты. Маўчаць тут будуць дабрадзеі, Што так крычалі ўсе зацята. Свабода будзе лепшы хабар […]...
22. Неабсяжнасць брыдкай адзіноты Неабсяжнасць брыдкай адзіноты ў шуме і ў назоле мітусні. Золкасць восеньскай агіды-слоты ў квецені бушуючай вясны. Кроплю радасці зап’ю глытком […]...
23. На пашы Мулка на цені сваім пастушку. Жмурыць блакітныя вочы і сумна Ў неба глядзіць і чакае, пакуль Воблака Сонца ў кішэню […]...
24. На свеце ўсякае бывае На свеце ўсякае бывае… Бывае, снег кружляе ў маі, Бывае, дождж пральецца ў лютым I на рачулцы, лёдам скутай, Ручэй […]...
25. НеспаДЗЕЎКА (Лірычны маналог лірычнай гераіні) Я ў цябе – юбілейная, ты ў мяне – першы. Прамалінейная праўда ў вершы. …І была […]...
26. Свабода з вытокаў Улада не можа навесці парадак… Анархія? Дык гэта так людзям страшна… Бывае, Што схопяць так дужа за карак, Вось гэта, […]...
27. У летуценнях У летуценнях вёсны надта сонечныя. Наяве вёсны абагрэты сончыкамі, грамамі і таўкачыкамі польнымі, чаканнем радасці – канікуламі школьнымі. А хто […]...
28. БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...
29. Надзея Не засталося ні сіл, ні адчування болю. Таскою з’едзена душа, як лічынкамі молі. Усе коціцца ў прорву, прычым ужо не […]...
30. Сляды – Каго гэта ўчора страчала? Пад вечар да рэчкі ішла? – Страчала вясну, – адказала. – Хіба яна ў ботах […]...
31. Я сабе прыдумаю каханне Я сабе прыдумаю каханне З дотыку пляча, з усмешкі шчырай. Яно будзе яснае, як ранне, Сумнае, нібы адлёт у вырай. […]...
32. БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ВЕРАНІЦЫНА (1(13).06.1834-1904(?)) Тарас на Парнасе, а ты ў Беларусі, Дзе чорныя вошы і белыя гусі, Дзе наша адвечнае слова “любоў” Не […]...
33. Загляне сонца Загляне сонца ў наша ваконца, Хатку асвеціць праменьмі – Па цёмнай ночы ажывіць вочы Боскім да працы натхненнем. Позна мы […]...
34. Жаданне паэта Жадае маўчання душа, А ранак – у крыку варон, У гудзе машынным шаша, Гучыць дзесьці вальс, нібы сон… Прасцяг – […]...
35. Свой вораг Ці дзяржава галоўны вораг? Можа і дзяржава… А можа ў душэўных загонах яшчэ горшая справа? Рэвалюцыя пачынаецца з душы, з […]...
36. Шмат спазнала жыццёвых дарог Шмат спазнала жыццёвых дарог, І наперадзе іх шчэ багата. Толькі кліча бацькоўскі парог, Кліча сэрца бацькоўская хата. Клічуць памяць лугі […]...
37. Будзе Нерухомае стане рухомым, Вельмі гучнае стане нямым І памылкі старэйшых паўторым І дазволім зрабіць іх усім. Зменім ход гістарычных падзеяў, […]...
38. Цела паэта не вечна Р. Барадуліну Цела паэта не вечна, Толькі душа, неба свет. Круціцца лёс чалавечы У жорнавах гучных планет. Светлыя, хуткія птушкі-гады, […]...
39. Станоўчая дысграфія Зьнямелі пальцы, поўны рот пяска, Вось “дар аслу” ўручыў прабел “дарослы”. Я “ахаю” па клявішах без “к”, “Балюю”, не “балю” […]...
40. З людзьмі цікава З людзьмі цікава першы тыдзень, з людзьмі цікава ў першы раз, калі гамоніць сэрца шчыра, калі ляціць імгненна час. Калі […]...