Верш Мае сто гадоў адзіноты

Ещё вершы:

1. Шэсьць Гадоў Шэсьць гадоў гром грамыхаў. Шэсьць гадоў сьмярдзела сьмерцю. Шэсьць гадоў хтось пратрываў, Хтосьці трапіў ў чэргу першу. Шэсьць гадоў чакала […]...
2. Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы, Сто гадоў чакаў ты гэтых воч, Знаючы, што прыйдзе гэты вечар, Верачы, што будзе […]...
3. А я прагну адно – адзіноты А я прагну адно – адзіноты ў пакоі пустым і настылым без словаў, нібы з кулямёта, без стомы і болю […]...
4. Беларусь праз 100 гадоў Роздум-верш на тэму “Беларусь праз сто гадоў” Будучыня – люстэрка без шкла. Ксаўе Фарнэрэ Нам і “сення”, і “ўчора”- ужо […]...
5. Я сорак гадоў не то жыў, не то спаў Я сорак гадоў не то жыў, не то спаў, Я сорак гадоў – пад гіпнозам, Я сорак гадоў да сябе […]...
6. ДЗВЕ АДЗІНОТЫ К. У. О, як патрэбен побач блізкі, Хто мог бы шчыра прыгарнуць. Нарэшце, зблізіліся ў Мінску Дзве адзіноты у адну. […]...
7. У тлуме дня жадаю адзіноты У тлуме дня жадаю адзіноты, У адзіноце трызню тлумам дня, У цішыні я чую сэрца ноты, У шуме глохне музыка […]...
8. Водар сьнежаньскай адзіноты Водар сьнежаньскай адзіноты. Гэты верш – і нічога апроч, Толькі ветру бязгучны дотык. Востры месяц сьвяткуе ноч, Ды на золку […]...
9. Цнота адзіноты Ты – адзін на адзін з цішынёй, з тужліваю думкай сваёй. Ты дзівоснае, хмельнае шчасце каўтаеш у згадках і марах. […]...
10. Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Любушцы Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Ніяк я не знайду сяброўства з горам. Цябе я ў снах заву і жду, прыходзь! […]...
11. Неабсяжнасць брыдкай адзіноты Неабсяжнасць брыдкай адзіноты ў шуме і ў назоле мітусні. Золкасць восеньскай агіды-слоты ў квецені бушуючай вясны. Кроплю радасці зап’ю глытком […]...
12. Тысячы гадоў Тысячы гадоў Шукаем ісціну. I чым большая прага пазнання, Чым глыбей дакопваемся да яе – Тым глыбей правальваемся У – […]...
13. Сто гадоў вясны не чуў Сто гадоў вясны не чуў. Звар’яцела ціўкае. Хоць ты ў полі заначуй Пад зляжалай сціртаю. Ды паслухай гэты дух, Памакуй […]...
14. Л. Вершапаэма 10 гадоў Сонечным промнем памяць сплывае За небакрай, дзе вякуюць анёлы… Прывід твой, Л. як жар-птушка лунае Каб нараджацца няўчас і бяз […]...
15. Я хачу аб табе Я хачу аб табе З кім хоць слоўка сказаць, Сэрца гора, тугу І сумненні прагнаць. Але толькі ж няма З […]...
16. Балада непадзельнага Нечыя простыя словы чалавечыя. Цені, у адно зьлітыя, танцуючыя, вечныя, адно аднаму прысьвечаныя, бясконцыя, неіснуючыя. Бы абраныя, ад жыцьця адарваныя, […]...
17. БАЛАДА АДАМА ГУРЫНОВІЧА (13.01.1869-23.01.1894) На могілках не адшукаць магілы, Ды й могілак саміх не адшукаць. Каля дарогі крыж стаяў пахілы, Няма дарогі, быльнягі […]...
18. Супэрмаркет адзіноты Ірэне Карпа “Hopіng for the best, but expectіng the worst Are you gonna drop the bomb or not…” Alphavіlle Сястра, […]...
19. Святло студзеня Нашто ж на зямлі Сваркі і звадкі, боль і горыч, Калі ўсе мы разам ляцім Да зор? (М. Багдановіч) Святло […]...
20. Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў, Каб разагнаць тугу імгненняў стылых. Такіх радкоў я шчэ і не пісаў – Адкрытых, […]...
21. Сакавік Сакавік на парозе ўзыходзіць, І вясна ў наш край надыходзіць. Гэта час успамінаў кахання І тужлівага спадзяввання, Што адбудзецца зноўку […]...
22. Нясецца час кудысьці Нясецца час кудысьці, змарнела, зчэзла лісце, і недзе у “калісьці” згубілась пачуццё. Згубілася каханне, ласкавыя спатканні і грукат твайго сэрца […]...
23. Мітынгі вялікай рэвалюцыі Мітынгі вялікай рэвалюцыі – Боль адзін, I стогн адзін, I гнеў адзін. Сходы для будзённай рэзалюцыі – Шум адзін, I […]...
24. Я не люблю няпраўду Я не люблю няпраўду – не няправых Яны ў яе руках як інструмент Ім дадзеная быццам для забавы Сваім мячом […]...
25. Рознае ж Жыцьцё ня прыкрасьці сябрук ня горыччу павінна аздабляцца. і зь вершалінаў дрэў на брук мне не ахвота разьбівацца. У жыцьця […]...
26. Л. Д Ты даруй мне за тое, што зрэдку Я бываю у доме тваім,- А жывём жа амаль па-суседску, Па асфальце мы […]...
27. Паразуменне “Гавары — буду слухаць да рання…” Паразуменне Ты разумееш мяне, Я разумею цябе — Мы гаворым з табой На адной […]...
28. Хай будзе Хай будзе то, што йдзе само – Няпрошана, нязвана, Што ўследку сьцелецца за мной, Палатнінай саматканай, Ад дум без слоў, […]...
29. Родны край Мая радзіма, родны край Адзін такі ты у белым свеце Ты для мяне як быццам рай! Тут радасна смяюцца дзеці […]...
30. Ты прыгожая такая Ты прыгожая такая – Што вачэй не адарваць. Я даўно цябе шукаю, Я даўно цябе шукаю, Хачу любаю назваць. Твае […]...
31. НА ЛЁДЗЕ Вецер вее на лёдзе снягі І жалобна пяе ў трыснягах. Патанулі ў снягах берагі, Трыснягі патанулі ў снягах. Ні прасторы, […]...
32. Патанулі ў шэрані дамы Патанулі ў шэрані дамы, І прысады шэрыя ў тумане… Сярод адзіноты і зімы – Ты прызнач мне новае спатканне, Нагадай […]...
33. Спадарыня Спадарыня, дазвольце пачакаць, Пакуль на небе ўзыдуць зоркі ў ночы, Дазвольце папрасіць і Вашы вочы Да ціхай згоды сцежку пашукаць. […]...
34. Нож Ноч твая – як тысяча начэй, Калыханка маёй сьмерці. А нож твой – як тысяча нажоў, Чырвоная кроў майго жыцьця. […]...
35. У гнома секіру, у эльфаў стралу узяць каб прагнаць з свайго дома чуму Эўропы зьнявечанай струны Лязом пераразаюць крумкачы, З усіх бакоў спаўзаюць гунны, За імі ўважліва сачы. Хачы, туркмены і кітайцы – […]...
36. Навальничная ноч А сёння ноччу навальніца мяне прыцяла да вакна. Такое і ў сне не сніцца, як мне здалося: я – адна! […]...
37. Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
38. Апошняе спатканьне з Веранікай Далёка ад роднага краю, Чый вобраз па кроплі зьбіраў, У трызьненьні белага маю Самотны паэт паміраў. Ён ведаў, што болей […]...
39. Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
40. Ці трэба пра гэта пісаць? Лепш стаць дрэнным паэтам, Чым ні кім не стаць у жыцці. З дрэнным вершам застацца лепей – Чым застацца з […]...