Верш Не лёс
“Не лёс” – як шырма для слабых,
Нібы пілюлі для спакою,
Што парыванняў кволы ўздых
Заглушыць марнасці напоем.
Ні хваляванняў, ні турбот –
Паплач, як над ліхім здарэннем,-
Бо словы гэтыя, што плот
Між барацьбой і прымірэннем.
“Не лёс”, – я думаю, сказаў
Той першы, хто ў цяжкой знямозе
Да кроплі сілы ўсе аддаў
Крутой, пакутлівай дарозе.
“Не лёс”, – скажы, калі жыццё
Замрэ ва ўласным адчуванні,
Калі ідзеш у небыццё
З апошняй хвіляю змагання.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
- ЦЫГАНСКІЯ КАСТРЫ Дагараць цыганскія кастры, Датанцую танец, і ў знямозе Я засну пад раніцу. Сябры, Выбачайце, я ў сваёй дарозе. Неба зорнае […]...
- Кроплі дажджу Кроплі дажджу Дождж ад раніцы ідзе досыць цёплы. Скачуць кроплі па вадзе, танчаць кроплі. З паўгадзіны мо стаю ля таполі, […]...
- Разарві фотаздымак Разарві фотаздымак, дзе разам з табой… Я іду на прыпынак, з цяжкой галавой. Адпачні, распраніся, і скажы ад душы. Што […]...
- Заламіў асінку хлопец Заламіў асінку хлопец, Думаў – кралю прысушу. А ў яе няма клапотаў, Точыць сэрца і душу. Вусны спелыя, як вішні, […]...
- У дарозе да цябе У дарозе да цябе Жыццё маё праходзіць. У чаканні і мальбе Дзень кожны адыходзіць. У дарозе да цябе Любоў мая […]...
- Бярозы плачуць Бярозы плачуць… Што ж, паплачце У хмурны, сумны гэты дзень. Над Беларуссю – цень няшчасця, Трывожны і нябачны цень. Вясна […]...
- Мною забыта нямала Мною забыта нямала сваіх і пачутых слоў, а словы, што ты сказала, чуюцца зноў і зноў: “Як бы цябе я […]...
- Балюча ўспаміны б’юцца Балюча успаміны б’юцца. І сэрца каменем ляжыць. Табе не хочацца вярнуцца? Ты не пакутуеш, скажы? Зноў думка з думкаю сплятуцца… […]...
- Па дарозе да вясны Па дарозе да вясны, На левабярэжжы, Сняцца лёгкiя нам сны, Ды не нам – належаць. Там нi здрады, нi маны, […]...
- Калі агорнуты смугою Калі агорнуты смугою Мой шлях, і крыўда верх бярэ, І злосць лісіцаю рудою Мне сэрца кіпцюром дзярэ, Калі дарэмна я […]...
- Да радзімы бліжэй Да сёмага неба, туды, на вяршыню, Ад ласкі бацькоўскай, ад роднага дома, Ад поля, дзе ўлетку цвіце канюшына, Да зорак, […]...
- Зварот да Купалы ЗВАРОТ ДА КУПАЛЫ Па роднай старонцы душа забаліць, – Пачую здалёк: загукала. Вяртаюся зразу ў дзяцінства, калі Звяртаюся я да […]...
- Божа мілы Ах, Божа мілы, як жа жыць, скажы, Калі наўкола поўзаюць вужы, Калі замест людзей стаяць крыжы?! Ах, Божа мілы, як […]...
- Па дарозе самоты Па дарозе самоты на узлогах журбы ўсё што ёсць не істотна што істотна не мы Па дарозе да скрухі на […]...
- Тры каралі Мы былі, мы будзем… Але мы ня ёсьць. Чужынцам наш край апантаны. Забраў нашу волю няпрошаны госьць Ды шчасьце закуў […]...
- На перадавой Чырвоныя над намі зоры, I мы далей і ўвысь імчым. Ад тых славутых дзён “Аўроры” На першай лініі стаім. Пад […]...
- Пісьмо ад сына Пісьмо ад сына Вось і пісьмо на парозе, “Мар’іна Горка. Спецназ”. Думкамі маці ў дарозе, Толькі б прыехаць у час. […]...
- Каласы Мы – галасы зямной красы, Мы – кроплі ў жытнім моры. Мы – каласы, мы галасы У небывалым хоры. Мы […]...
- Спадзяванне Замглілася неба шэрай смугой. Канец лістапада – восень слатой Насыпле наўмысна пыл дажджавы, І сцішыцца ўсё, маўчым з нематы. Затлумлена […]...
- Час пік. Трамвай Час пік. Трамвай. Зайшла жанчына З цяжкой, напханай поўна сумкай. Вакол расселіся мужчыны, Ніхто падняцца не датумкаў. А найсумленны – […]...
- У свеце, дзе няма любові вечнай У свеце, дзе няма любові вечнай, мне не патрэбна вечнае жыццё. Які быў сэнс імчацца па сустрэчнай туды, дзе ўсіх […]...
- БАЛАДА ПЁТРЫ КМІТА (?-1629 або 1632) Нібы з Іерусаліма, з любай Вільні У мястэчка Любча ты вязеш друкарню Па дарозе гразкай, па дарозе […]...
- Ну скажы Ну скажы: навошта Ты турбуеш пошту? Не вазьму твайго пісьма, Не чытаўшы, кіну. А чаму? Ды ты сама Разумець павінна. […]...
- Твой голас Ты гаворыш мне, А я не чую слоў. Твой голас У спалоханае сэрца Сонечным цяплом Ласкава льецца – І ў […]...
- Калі не ведалі Мару ацаліць ад забыцця тую хвіліну калі жыццё ставалася вартым пражывання кожнага іншага шэрага дня таго дня які пражыўшы назаўсім […]...
- Не папракай Не папракай, схіліўшыся ў журбе, Што я не ўсё аддаў адной табе. Аддаць усё – як трапіць у палон. Адной […]...
- Вярхом на камеце Ляці са мной, сонца! Нясі мяне, вецер, Дарогай бясконцай Па іншай планеце. Планеце без гора, Якая між зораў, Між зорнага […]...
- Маленькі мураш прапаўзае Маленькі мураш прапаўзае Па камні замшэлым, старым. Ці думае ён альбо марыць Аб тым, што прайшло, аб былым? А, можа, […]...
- ***…Прылятае ў сне …Прылятае ў сне груган да мяне і, знямоглы, пытаецца: “Ці даўно ты быў на пагосце? Чаму ж не прыходзяць у […]...
- Вы звыкліся з думкай, што я акторка Вы звыкліся з думкай, што я акторка; Заўжды ўсміхаюся, вас весялю, Усіх павітаю, падмечу ўсё зорка І чорныя плямы жыцця […]...
- Чалавекачас Час адчыняе нас калі скончыцца сказ – ставіць кропку прастора па кроплі пераносіць у твор што не мае наз- вы- […]...
- Шлях да зораў Я памятаю: кожны дзень ў летуценнях Я падаў уніз з высокага абрыву. І прачынаўся ў адно імгненне, Калі падняцца не […]...
- Хвіліны пройдуць дарагія Хвіліны пройдуць дарагія, Як пышнае цвіценне траў. I зменяць дні зусім другія Той дзень, што шчасце абяцаў. Так адплывае ўдалеч […]...
- Прысвячаю сястры Валі Прысвячаю сястры Валі Старанна сястры памагаю збірацца. Ёй годзік з паловай, а мне ўжо дванаццаць. Памыла ёй тварык, сукенку надзела, […]...
- Сквара. Месяц засіліўся Сквара. Месяц засіліўся На ўласным розе. Марва. Зоркі замылены На тваім парозе. Задуха. Аблокі памыліся У чорнай знямозе. ПАра. Час […]...
- За ноч мароз усё За ноч мароз усё змарозіў, Пакрыў бялюткім палатном, Рассыпаў гравій па дарозе Адным цянюткім рукавом. Паціху сонца прыгравае І плача […]...
- Багацце Нічога мне ніколі не шкада, На шчырасць і на ласку не скуплюся, Калі ў твой дом пастукае бяда, Апошняю скарынкай […]...
- He спі y ноч, калі рака He спі y ноч, калі рака За грэбляй зашуміць I дождж галінкі вішняка Старанна стане мыць. Калі у завязі тугой […]...
- Пурпуровае неба над горадам М Я люблю пурпуровае неба над домам маім, Калі дзень адгарэў, калі ў вокнах пагасла сьвятло, І смарагдавых зорак нябачныя кроплі […]...