Верш Маладзік
Маладзік амалоджвае час.
Маяком мроям шлях пракладае.
І нязграбнага лёсу баркас
Яхтай, ўскрыленай ветрам, лунае.
…хвалі хвіляў то ціха нясуць,
Бы калышуць пад шэпт калыханкі,
То суровым храбтов паўстаюць:
Кінуць ўгору – і скоцяць, як санкі…
Маладзіка люстэрка ўзышло –
Гасне полымя ценяў адчаю.
Прадсвітальнае сонца святло
Я світаннем надзеяў вітаю!