Верш Расколіна
У багне, разбэшчанай багне,
Што мглой забівала раты,
Скажыце, ну хто з нас не прагнуў
Разжыцца драбком яснаты?
Скажыце, ну хто з нас не марыў
Хоць вокам адным зазірнуць
Туды, дзе ўжо не валадарыць
Зрудзелай дрыгвы каламуць?
I вось жа настала хвіліна,
Што гэтулькі снілася нам,
I свет раскалоўся, як шкліна,
He змогшы брыды, напалам:
Направа – сябры-аднадумцы
Да зор неспазнаных ляцяць,
Налева – паскудныя людцы
Ў курчы смяротным хрыпяць.
Ды вось жа якая прыгода –
Так глыбока ўелася мгла…
Расколіна тая не воддаль,
А ў сэрцы маім пралягла…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Усюды здрада Усюды здрада, здрада і хлусня, Вакол гаркавы пах салодкай помсты. Ужо не выратоўвае браня, Апошні бой складаны і няпросты. Змагаюся […]...
- Вундэркінды Нашы дзеці – вундэркінды! Мы такіх не мелі ведаў, Мы на рэчцы білі лынды, Не спасцігшы Архімеда. А яны – […]...
- Непаралельны Сусьвет Мкліва віецца налева, направа, Не абыходзячы чорныя дзіры Ўлёт, за сьвятлом асьляпляльна яскравым, Дзе яго мара зацягвае вірам. З розных […]...
- Песня зь мiнуўшчыны Над краiнай – хмары, хмары… Крыкнеш гучна – глуха, глуха… Нашыя надзеi-мары Замятае завiруха. Жах у чалавечым сэрцы. Цемра ў […]...
- На пракосах Ад зары прабег прамень шырокі, косы. Ад мянташак зазвінелі дружна косы. А на сэрцы аднаго з касцоў вяселле – Расплятуцца […]...
- Флюгеры Флюгеры О флюгеры! Даўно вы ў святле стаіце зорак: меў флюгеры Еўропы сярэднявечнай горад. Зрабіла – па-мастацку – умельцаў вас […]...
- А вы не бачылі маёй каханай? Яна ж была тут засім нядаўна… Пайшла… А куды? – не сказала. Пайшла… А жыццё ідзе? А вы не бачылі […]...
- Дрыгва Ну колькi яшчэ, колькi будзе Гадзiна гэтая трываць Крычу – ратуйце мяне, людзi Мяне засмоктвае дрыгва Дрыгва iдзе на нас […]...
- Здрастуй, мацi мая Здрастуй, мацi мая Я з вакна цягнiка Прывiтанне табе дасылаю Зноў ля хаты тваёй Я лячу i лячу на усход […]...
- Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...
- На востраве воўчых харомаў Твой востраў зусім не бязлюдны. А я… як той карабель, Праз рыфы мерыдыянаў Шукаю тваю паралель. Твой востраў тугі і […]...
- Тры дрэвы Тры дрэвы вiдаць мне, як выйду на ганак Тры дрэвы вiдаць мне, як гляну ў вакно Тры дрэвы – запозна, […]...
- Конь і Жаба На станцыю калгасны старшыня На Вараным імчаўся: Спазніцца на цягнік баяўся, Таму і паганяў каня, Хоць Вараны і сам стараўся […]...
- Паміраюць хаты, сірацеюць сёлы Паміраюць хаты, сірацеюць сёлы Адцвітаюць беллю вішні ля вакон Цішыня да звону у вушах наўкола Вязкая, густая нібы страшны сон. […]...
- Лаўлю – і не паспяваю Лаўлю – і не паспяваю Занатаваць на паперы Зорныя імгненні Колераў, гукаў, рыфмаў – Неспазнаных сігналаў Ад космасу да душы, […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...
- Жураўлі над Менскам Ня быў ў розных Краінах, Я сведкаю. Але чую вясною, Курлыканне зноў. То ляцяць жураўлі, Над паветкаю. То над Менскам […]...
- Жураулі на зімоуку ляцяць Жураулі на зімоуку ляцяць. З заміраннем сэрца гляджу я у неба, Дзе клінам ляцяць жураулі, Есць у свеце такая прымета, […]...
- Зіма запрагла сваіх коней Зіма запрагла сваіх коней – Сівых рысакоў табуны, I пах сырамятных супоней Шырока ўдыхаюць яны. Даўно, уздыхаючы сыта, Пра дальнія […]...
- Як цудоўна жыць! Як хвалюецца сэрца вясною! З капяжамі надзея звініць. Што такое, скажыце, са мною?! Як цудоўна і радасна жыць! Сонца ў […]...
- Цікавілась лэдзі Цікавілась лэдзі: А ён куды едзе, Ў якую бэрлогу такую Мядзьведзем? Або нат і ў схрон, ебанат, На шмат дзён […]...
- Нямецкае порна У кадры фройляйн Марлен без убору ляжыць у скураным купэ; чацьвёра гераў (гэтаксама без убораў) без разбору – хто як […]...
- У мінулым жыцці У мінулым жыцці – я камарыкам, Пэўна, лётаў, пад хвоямі з пальмамі жыў, Вецер дунуў, і вось жа – кошмарыкі! […]...
- Песенька Снегавічка А вясна ўжо, а вясна ўжо ля парога. Адляцелі ў край паўночны снегіры. Значыць, час і мне збірацца ў шлях-дарогу […]...
- Рады вітаць вас Гэтую тайну я захаваю, каго палымяна і палка кахаю пачуццем чыстым, моцным, узнёслым на раздарожжы нашае лёсаў. Вось вам налева, […]...
- Жыццё раба Воблака вось Зямля залатая. Птушкі ляцяць у вырай стрымглаў Я вось пачну рабіць сваю справу, якую ж не вельмі люблю. […]...
- Нядоўгі век. I той пражыць не ўмеем Нядоўгі век. I той пражыць не ўмеем: To крыўда раз’яднае, то мана, Ад нечаканай злосці камянеем, I намі ўжо валодае […]...
- Дагараюць свечы Дагараюць свечы, адыходзіць час. Запануе Вечнасць і не стане нас. Застануцца толькі гоні ды вятры, могілкі-пагоркі верныя сябры. Успамінау клунак […]...
- Шукаю Шукаю сябе, гукаю, блукаю, А вецер асенні аблокі хістае, Чакаю сябе пад кленам высокім, Я тут, а душой – даганяю […]...
- Вось кажуць – ісціна ў віне Вось кажуць – ісціна ў віне. А што, калі ў бутэльцы суха? Але гітара слых кране – І верыш: ісціна […]...
- Кахання бог у светлай сіле Кахання бог у светлай сіле Сядзіць між нас. Я п’ю нагбом За вас: прыгожых, добрых, мілых, За ваш стары і […]...
- Ляцяць гады Ляцяць, ляцяць гады, Імчацца без раздыху. Бягуць яны туды, Дзе ўжо не трба дыхаць. І есці, і рабіць, Гарэлку піць […]...
- Крэва Камяні прамаўчаць, камяні прамаўляць ня ўмеюць, А калі б спавядаліся – хто бы той сповяд прыняў? Лёхі цёмныя тут, і […]...
- Я стану тою зоркаю Я стану тою зоркаю, Што ўспыхвае раптоўна І фальш атрутай горкаю Знішчае паслядоўна. Ці мо калючай ружаю, Што зацвітае ў […]...
- Плача Муза Плача Муза – не можа мовіць… Затуліла далонню рот… Душыць болем нямую споведзь Па дарозе на эшафот… Не забілі? Ўсяго-ткі […]...
- Мы не забудзем вас! У родны край прыйшлі мы зноў, Дзе радасна жылі. Сябры, успомнім пра сяброў, Пра тых, што не прыйшлі. Іх на […]...
- Палёт закаханых стракоз Ляцяць закаханыя праз луг, раку і ўгору, – насустрач лёсу свайму, скрозь сфэры і прастора. Праз далягляд, праз час, святло […]...
- Падзялілі шлюбныя фоткі Падзялілі шлюбныя фоткі. Разабралі з паліцаў кнігі. І два лёсы жыцця паводка развяла, як увесну крыгі. Мо змялела кахання рэчка, […]...
- ВУНЬ ТАМ, ЗА ЛЕСАМ Вунь там, за лесам, была вёска, Гадоў пятнаццаць, як няма. Сцяжынак вузкія палоскі, Сады, падмуркі, цішыня. Ляцяць у вырай птушкі […]...