Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Шукаю

Шукаю сябе, гукаю, блукаю,
А вецер асенні аблокі хістае,
Чакаю сябе пад кленам высокім,
Я тут, а душой – даганяю аблокі.

(Прыпеў)

І вальса кругі разважныя крокі
Адно за адным высякаюць аблокі.

Ляцяць аблокі,
Магутныя мае караблі.
Ляцяць у вырай буслы
На поўдзень далекі.

Ляцяць аблокі,
Магутныя мае караблі.
Ляцяць у вырай буслы
На поўдзень высока.

Сівыя аблокі прагледзіў высока.
Я бачу, я чую як пахнуць аблокі,
Я іх адчуваю ўнутраным вухам.
Не верыш? Уважліва неба паслухай!

Ляцяць і прыемным мне водарам веюць,
Паўзуць праз узгоркі, палеткі, алеі.
Трымае іх смак язык з асалодай.
Шматочак жыцця і кавалак прыроды.

Кавалак цябе над празорлівай рэчкай
І крышку травы пад зяленай парэчкай.
Нясуць яны водар спакойны, высокі,
І шэпчуць прыемна на вуха аблокі.

Пратое, як нейдзе блукае завея
Пакрыўджаных думак, вялікіх ідэяў
Людзей геніяльных і мараў глыбокіх.
Сказалі і далей паплылі аблокі…

(Прыпеў)

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Шукаю - Міхась Бацян