Верш Мы па прыўкрасным часе так сумуем

… а мы прамчымся, прабяжым, праскочым
рагаткі веку,
ў залатыя ночы,
уткнёмся зрокам: прывітаньне, людзі,
прыміце нашу жудасную сумесь!

Падспудная энергія таіцца
за шэрымі і колера чарніцы
вачыма, што не здолеюць маніць,
калючымі, нібыта з воўны ніць.

Прымаючы няўдачлівасць любую,
мы па прыўкрасным часе так сумуем,
шануючы рамантыку штодня
ва ўсіх заломах сённяшняга дня.

Бо як інакш нам адчуваць і бачыць,
якая ў Атлантыдзе плынь здарэнняў,
адпрэчваць як сумніўнасці Прадцеч,
у разумнасці звычайнешых сустрэч
Зямлі с суветам іншых вымярэнняў?

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

БАЛАДА ПАЛУТЫ БАДУНОВАЙ (1885-29.11.1938) “Прыгожай і слабой павінна быць жанчына…”- Прывыклі так мужчыны гаварыць даўно. Яна слабая, як з мужчынам п’е віно, Прыгожая […]...

Рэверсі Рэверсі …праўда – тое, чым лупяць па твары, нібыта анучай. праўда – рэклямны тавар, які надакучвае. Віталь Рыжкоў Меч, скіраваны […]...

БАЛАДА АЛЬФРЭДА РОМЕРА (16.04.1832-24.01.1897) Хаваецца сонца ў снапах залатых, І жнейкі спяваюць аб днях маладых, Аб юным паўстанцы, што ў бітве загінуў, Пакінуўшы […]...

Выбух. (выбух на станцыі “Кастрычніцкая”) Сярод ахвяр няма маіх знаёмых, Але пачуцці захлынулі сэрцы ўсіх: Вар’яцкі выбух адгукнуўся ў кожным доме, І не пакінуў раўнадушнымі […]...

Я стаміўся Я стаміўся змагацца сам з сабой Я хачу бачыць твае шэрыя вочы Адчуваць пяшчотны дотык твой Назіраць цябе побач і […]...

Становішча мовы Доўгі час была Беларусь пад прыгнётам, І не маглі беларусы на мове сваёй размаўляць, Кіравалі ваякі нашым цудоўным народам І […]...

У якіх краях Зямля Гасподня? У якіх краях Зямля Гасподня? Свой погляд кожны бараніць I супярэчнасць расце штодня На часткі дзелячы наш від Я бачыў […]...

Пра тое, як ты мне дарага Рака чапляецца за жнівень бліскуча дрогкім серабром, На пераплаўку мкне па плыні – мінулых дзён металалом. І сонца бачыць са […]...

Захапляе-заварожвае Захапляе-заварожвае Пушчаў, рэк, азёр зямля… Ах, якая ты прыгожая, Беларусь мая! Між Літвою, Украінаю… Для ўсіх нацый ты свая… Ах, […]...

Мой бог разналікі паўсюды жыве Мой бог разналікі паўсюды жыве, У традыцыях свеце, як цукар растаяў. Ён з неба, з зямлі і з снягоў шэпча […]...

Хочацца гуляць амаль да раніцы Хочацца гуляць амаль да раніцы, і размаўляць, проста размаўляць! Абняўшы адчуваць спакойнасць, і не рухацца! Каб адчуць сэрдцэ, якое б’ецца […]...

Трывогу журавы дарма Трывогу журавы дарма Трубілі – надрывалі глоткі. Ступіўшы на зямлю, зіма Застала ўсіх знянацку ўсё-ткі. I паскараецца штодня, – Як […]...

ГІМН ЭРАСУ Распуствам называючы ганебным Эротыку і ўсе спляценні з ёй, Чамусьці кожны лічыць акт патрэбным – Жыццёвай неабходнасцю сваёй. О, супярэчнасці […]...

Жыццё бывае не такім Жыццё бывае не такім, Якім мы хочам яго бачыць… Яно падобна да ракі, Якая русла сваё значыць. Рака віруе, мкнецца, […]...

Жыццё даецца, каб жыццё тварыць Жыццё даецца, каб жыццё тварыць. Каб светла-залатую яго ніць віць і далей – любоўю, справай дзейнай ды словам, што ад […]...

БАЛАДА ЗАІРА АЗГУРА (15.01.1908-18.02.1995) Камень халодны, нібы вечны лёд, Але ў тваіх руках ён ажывае, Цяплеючы, святлеючы, як мёд У кветках тых, куды […]...

Усё што я напісаў лепей не стане Усё што я напісаў Лепей не стане- Я не буду кранаць і правіць. Дрэвы пасохлі, І глеба Больш не дае […]...

АНЁЛУ-АХОЎНІКУ Не назаву нічыё імя, Хто – тое бачыць Бог, – Ён апякае мяне штодня У кожнай з маіх дарог. Шляхам […]...

Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два: Зямля, вада, паветра і трава. Але чаму ж, як вымаўляю іх, Шчымліва перахоплівае […]...

Ты Ты прамільгнула і сышла з такога доўгага чакання, неўміручага жадання, шукання пільнага, блукання сярод звычайнасьці штодня. Ты прамільгнула і сышла. […]...

Сум у рэшаце Сум у рэшаце… ***************************** Я вам нібыта бы чужая, Вы мне таксама не радня. І памяць моўчкі калыхае Мой сум […]...

Меркаванні пра мінуўшчыну Каб ацаніць вялікія падзеі Ад іх ў часе трэба адысці. Тады бягучыя жыццевыя завеі Сапраўдны сэнс не перашкодзяць ў іх […]...

Кожны Кожны, гледзячы ў акно, Бачыць неба, азярцо, Паркі, вуліцы, сады, – Усе яму аднолькавы… Чалавек жа, усё бачыць, Сутнасць кожную […]...

Запусціўшы гурком проста ў пысу шалёнага ажыятажу Нікуды не пайду, буду смачна хрумсцець агуркі, буду кнігу чытаць пра касмічна-глабальныя войны і знямогла звадзіць патаўпешкай канцы напрамкі, каб […]...

Бяссмерце Станоўчых прыкладаў няма. Іх не было яшчэ ніколі. Пераўзысьці праз мімаволі не закрануўшы сваяка, не пакідаючы пакою, дзе ўсё былое, […]...

Каб вытрываць цяжар зямной красы *** Каб вытрываць цяжар зямной красы і грубай сілы векавых містэрый, мы слухаем нябёсаў галасы, скажоныя зямною атмасферай І логікаю […]...

Я не супраць Я не супраць трапіць у ад, Не супраць у дрыгву зайсці, Няхай будзе здзеквацца кат, Я праз боль змагу перайсці. […]...

Старэе ўсё ў жыцьці імклівым Старэе ўсё ў жыцьці імклівым І непазьбежна адыходзіць… Мяняюцца ляндшафт і клімат, Віруюць перамены ў модзе. Дапытлівасьць рашучым чынам Шлях […]...

Я помню ўсё Я помню ўсё. Я помню ўсіх… Я помню ўсё… І што юнацства як уздых, І маладосьць быццам лісьцё… Я помню […]...

МАНАЛОГ АБЫВАЦЕЛЯ Якая розніца, якое заўтра свята, І хто яго прыдумаў, і калі?.. Галоўнае – каб выдалі зарплату І раз у тыдзень […]...

Вершы пра каханне Шукай каханне Штоноч, штодня, Каб зноў – спатканне І – глыбіня… * * * Не-не, – каханне не падман, А […]...

Ведаем, жывём занадта мала Ведаем, жывём занадта мала, Каб на прыканцы не шкадаваць, Што не ўсё, чым доля нас вітала, З годнасцю мы ўмелі […]...

БАЛАДА ЯНКІ ЛУЧЫНЫ (6.07.1851–16.07.1897) Тры мовы… І лягчэй маўклівым быць, Не бачыць, як травою зарастае Палетак, што прыдатны для сяўбы Свайго, тым больш– […]...

Начное падарожжа Дагарае маўклівасць сутоння. Сотні знічак плануюць вандроўку. Мой рамантык сабраўся ў пагоню, Атрымаўшы начную пуцёўку. Мой рамантык паправіў каўнер, Узяў […]...

“Калі няма на свеце маёй мовы…” Калі няма на свеце маёй мовы, Майго народа і мяне самога, – Дык для каго будуеце, панове, Канцлагеры, катоўні і […]...

Пераўтварэнні І схавала ў сардэчны кошык, Ранкам стала зьнічка сінічкай, Папрасіла зярнятак трошкі. Накарміла сінічку хлебам, — Можа будзеш маёй сястрычкай? […]...

Памяць, яна жывая Памяць, яна жывая, гойсае пад рукою, памяць, яна як паля, убітая ў дно супакою – пнецца, дрэмле і енчыць, жыгае, […]...

Велiкан Шурум-Бурум (Верш у трох частках, з інструкцыямі для дзяцей, якія ўмеюць выконваць інструкцыі, і бацькоў, якія ўмеюць чытаць інструкцыі) Частка першая. […]...

Вечаровы настрой ВЕЧАРОВЫ НАСТРОЙ Залунаць бы ў тых дзіўных прасторах, між планет, між празрыстай імглы, адчуваць цяплыню блізкіх зорак, бачыць рухі жыцця […]...

Полацкізацыя Шпацыраваць, і з крокам кожным Заўважаць як брама адчыняецца У позірку зялёна-шэрым асьцярожным. Прыемна адчуваць, што нараджаецца У Полацка чарговая […]...