Верш У жыццёвым коле літары, як спіцы
У жыццёвым коле літары, як спіцы.
І калі спіцы гэтыя дастаць,
Павінен будзеш прымусова ты спыніцца
І не на год – на годы замаўчаць.
І пойдзе ўсё не так. О, чалавек!
Ты створаны для добрага, святога.
Хай літары ў словы, словы ў мову,
А мова ў жыццё. Не трэба спаць!
У жыццёвым коле літары, як спіцы.
А ты нясіся ўсё хутчэй, хутчэй,
Каб іншыя не паламалі спіцы,
І каб ад руху станавілася цяплей!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Дні – як спіцы ў коле Дні – як спіцы ў коле – Зіхацяць-серабрацца. Ды не ўмеюць ніколі Яны паўтарацца. Кожны стане адметным, Кожны зробіцца новым […]...
- Ноччу ды ўзімку Ноччу ды ўзімку – белае неба- сьвечку табе запалю ды запытаю: лічыш, ня трэба даць хараство на зямлю? Белаю зімкай,- […]...
- Краіна маўклівых сыноў Памяці сойму 1793 і з нагоды прызначэньня новага мітрапаліта ..Краіна маўклівых сыноў.. Усё па коле вяртаецца зноў, Нас з усходу […]...
- НОЧ ПРОЙДЗЕ – ДЗЕНЬ ПАЧНЕЦЦА НОВЫ – Дзень дагарэў сумотна дзесцi, Дачушка просiць побач сесцi: “Матуля, страшна мне, не спiцца, Мне трэба словы, каб малiцца.” “Заплюшчы […]...
- Пад музыку дажджу – сціхаюць нават гуслі Пад музыку дажджу – сціхаюць нават гуслі… Пад музыку дажджу і мы цішэй быць мусім. Чароўных пара нот – і […]...
- Пад музыку дажджу – сцiхаюць нават гуслi Пад музыку дажджу – сцiхаюць нават гуслi… Пад музыку дажджу i мы цiшэй быць мусiм. Чароўных пара нот – i […]...
- Акраверш Над зямлёю неба просінь. Астываюць, меркнуць росы. Ты паглядам мілым просіш: “Ах, хутчэй, хутчэй бы восень!..” Шчодры водар думных сосен… […]...
- Прыгажуня-зіма ****************************** Гэтак казачна – прыгожа – Немагчыма перадаць! Мякка сцеле зімка ложак – Каб не жорстка было спаць… У маркотным […]...
- Ода мове Мова, беларуская мова, Знікаеш ты паступова. Трэба неадкладна ўзяць цябе пад ахову. Мова – ты жыцця аснова, Ты – чыстая […]...
- Пралескі ў радочках Пралескі ў радочках… ******************************** Сонца выглянула трошкі Ды схавалася адразу. Замарозіў люты ножкі Маім словам, маім сказам. А яно з-за […]...
- Балада вернасці Да вас бяжыць знаёмая дарога, Да вас вязу няпэўны свой настрой. А вы адкуль з такою дабрынёй I да мяне, […]...
- Перадлетняя Калі розум цягнецца ў лета і віруе, нібы вулкан, пачастуйце яго цыгарэтай і адпраўце яго ў канкан. дабівайце праклятую сцюжу […]...
- Што было, то было Што было, то было, адышло, адгуло, і няма нам туды вяртання. Па вірах пранясло, паламалі вясло, але вытрымаў човен кахання. […]...
- Ня трэба мне грошай Ня трэба мне грошай, ня трэба мне славы, Хачу каб са мной размаўлялі дубравы. Чуць часам хачу я бабуліны словы, […]...
- Душа навыварат Душа навыварат Ці трэба каму? У кожнага ёсць яна, Такая ж цікавая I непаўторная. Кожны можа Сам для сябе Дастаць […]...
- Мужу Віктару Мужу Віктару Не сумуй, што з лепшаю паловай Свайго шляху трэба развітацца. Яшчэ доўга ў квецені вясновай Маладосць назад будзе […]...
- Спагада – Нібы той конь у пене, Імчыць шалёны час. Чаканне і цярпенне Пакінулі ўжо нас. Ніхто чакаць не хоча: Хутчэй, […]...
- Як мая мама заўсёды казала “Уставай, гультай! Знайшлася справа для жвавых, юных ягадзіц! За межамі тваёй канапы свет поўны цудаў, таямніц! Ня мукай як карова […]...
- Дзень добры Вам! – Дзень добры Вам! – мае сказалі вочы… Ды ў ледзь прыкметным руху галавы душою неспакойнай я ўлавіў, што нерашучасць […]...
- Ёсць два словы Ёсць два словы, займеннікі два, Што ратоўча гучаць з нематы І якім падуладна трава, Лесу гонкага шолах густы. Ёсць два […]...
- Я да радні прыеду летам * * * Я да радні прыеду летам І спаць на сене папрашу. Адныя думкі ўжо аб гэтым Мне лечаць […]...
- Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...
- Бабулін запавет Светлай памяці маёй бабулі Ф. Я. Літвіновіч прысвячаю… Жыццё пакінуць як героі Адзінкі з тых, хто жыў на свеце. Астатнім […]...
- Паддаецца не ўсё рэстаўрацыi – Аднавiце ранейшую памяць, – Рэстаўратара я папрасiў. Ён з усмешкай развёў рукамi: – Я не маю нi часу, нi […]...
- Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
- ЭЦЮД ДАВЕРУ Вечар тулiць павекi, Спаць пайшла далячынь. Паланянкай у Мекку Спiць Давер на плячы. Помню, некалi мама Словам боль мой лячыла; […]...
- Ну вось – і дрэвы пасівелі Ну вось – і дрэвы пасівелі сваёй звычайнай пазалотай. Канец жыццёвае кудзелі – спыненне руху калаўрота. I тчэ забыўшая дзясніца […]...
- Суседка Кавалачак скарынкі Засунеш за шчаку, З суседчынай дзяўчынкай Імчышся на раку. Пад вейкамі – азерцы, Пачатак першых мук. I коле […]...
- Жыцьцё А мне ня трэба шлях, дзе скрозь падковы, І ў сьветлы дзень я словы прыгублю, І ў злыбяду суцешуся высновай: […]...
- Маці, Радзіма – добрыя словы Маці, Радзіма – добрыя словы, З імі мы шлях пачынаем новы. Пошук і выбар – цяжкія словы, А для жыцця […]...
- Кроў Я б пралескі, ландышы, і бэз, Усе валошкі, ружы, і рамонкі, За крыжы, дзе душы, ў лес Я б у […]...
- Госпадзе, душу маю крані Госпадзе, душу маю крані ласкаю світальнага пагляду, над сабой Тваю прымаю ўладу, і, слабую, Ты мяне ў прынадах і спакусах […]...
- САМОТНЫ КУПАЛА Уваходжу ў вялікую залу, Ці чырвоную, ці ружовую… Бачу прывіда – Янку Купалу Ці яго душу папяровую. Што напісана ў […]...
- Кардыялогія Хайку Сэрца ўкалола. паветра халоднае ў дзень веснавы. ____ Кардыялогія: адбітак. Не хайку Люблю, калі мне коле сэрца – напамін, […]...
- Балбатухi Дзве балбочуць балбатухi. I гудуць яны, як мухi. Стаяць разам ля бярозы I стракочуць, як стакозы. I гагочуць, быццам гусi, […]...
- Самы геніяльны Калі патрабуе жыццевая мэта, Калі сярод ночы не хочыцца спаць, Душа ў сумленні жывога паэта Натхненне дае, што патрэбна пісаць. […]...
- На белых абадах веласіпеда На белых абадах веласіпеда Кацілася два сонцы праз жыты. I бесклапотна каласіла лета, З якім навечна расставаўся ты. I ветразь […]...
- Жырафы Засталося па кроплі на кожнага з нас.. Небагата… Жалкую, што я – гэта я. Без сумлення бы жыць… Не магу; […]...
- Не забывай Дровы ў печы дагараюць, і няма чаго кідаць. Што магчыма тут параіць? Толькі рэшты захаваць. Перакрыць уверх заслонку ледзь не […]...