Верш Ноччу ды ўзімку
Ноччу ды ўзімку – белае неба-
сьвечку табе запалю
ды запытаю: лічыш, ня трэба
даць хараство на зямлю?
Белаю зімкай,- і, што адметна,
без усялякіх прыкмет
ці то вар’яцтва, ці то шаленства,-
гэты зварот да цябе.
Хтосьці пярэчыць – іншыя згодны,
я ж толькі думаю ўслых-
белаю зімкай неверагодна
змрочна ва ўлоннях маіх.
Моліцца нехта-іншыя змоўклі
ў шоргаце тых кажаноў,-
вартасць жыцця вылічаюць адсоткі-
ці мэтазгодна яно.
І, што сумотна, тыя адсоткі
лічуць ня служкі твае…
Іншыя лічуць. Нема, дрыготка
сьвечка ў куце растае.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Вясну ўзімку Вунь дурныя вераб’і весяла так цвыркаюць: – Закацілася зіма, прэч ідзе кульгае! Ды стары крумкач шаноўны кажа паважана так: – […]...
- Твае рукі Твае рукі, твае рукі нада мною, – Нібы лебедзі над белаю зімою. Як ласкава яны кружаць I са мной па […]...
- Песня дзьмухаўца Мяне абдымае вецер, Надта кароткім будзе жыццё, Я нават не марыў з’явіцца у вершы, У вершы пра быццё… Нехта глядзіць […]...
- Ноччу Ноччу чагосьці не спіцца, мабільны ў руках тэлефон: да каго б цяпер дазваніцца? – Расказаць, чаго знік гэты сон. Хто […]...
- Вершы пра каханне Шукай каханне Штоноч, штодня, Каб зноў – спатканне І – глыбіня… * * * Не-не, – каханне не падман, А […]...
- Ноччу я чую – крокам таропкім Ноччу я чую – крокам таропкім Блукаюць у темпы далекія продкі.. Сьцежак шукаюць, голасна клічуть… Што ім патрэбна у маей […]...
- Часам так здараецца, што ноччу Часам так здараецца, што ноччу Ты, хаця за дзень і прытаміўся, Як бы толькі ў ложку не круціўся – Да […]...
- Цішыня дарог Калі паўзла імглой падзёртай восень, ручнікі іржышчаў зрэбна-шэрых моклі, – змоўклі галасы людзей і коней і напоеныя дзёгцем восі; Змоўклі […]...
- Той чарнобыльскай ноччу Той чарнобыльскай ноччу, Як у жудасным сне, Напамінам прарочым Скаланула мяне – Бліскавіцай урану можна свет спапяліць. І пякельнаю ранай […]...
- Летняй ноччу Заплюшчу вочы – бачу градкі; Пішчыць назойлівы камар: Шукае месца для пасадкі – Вось-вось апусціцца на твар. Нічога не прашу […]...
- Я прыехаў дахаты ноччу Я прыехаў дахаты ноччу. Вёска спіць, прыкарнуўшы ад стомы, і не свецяць мне вокны-вочы тым святлом запрашальна-знаёмым. Застывае ў начным […]...
- Ноччу халоднай ліхтар ацалелы Ноччу халоднай ліхтар ацалелы Полымем сінім гарыць ля акна. Нібы па снезе з пралескай нясмелай Ходзіць здзіўлёна і ўцешна вясна. […]...
- Світае. Ноччу выпаў снег Світае. Ноччу выпаў снег, а я да гэткай з”явы не гатовы, бо доўжыў па Паэзіі турнэ, шукаючы красы асенней словы. […]...
- Днем і ноччу хварэе душа Днем і ноччу хварэе душа: І вачыма блакітнымі маці, Спелым яблыкам з тога каша, Што на лаўцы стаіць у роднай […]...
- Бывае ноччу жызнь замрэ Бывае ноччу жызнь замрэ калодзеж апусцее, замолкнуць птушкі над ракой, у сэрцы цемна стане На раніцу прачнецца ўсе і птушкі […]...
- У з’яднанай сям’і Стынуць у полі слупы, Дрэмле аціхлая просінь. Нехта – у лес па грыбы, Я ж у яго – па восень. […]...
- Ты цяпер немагчыма далёка Ты цяпер немагчыма далёка. Вырву з градаў палын і асот. Але воран – калючае вока – Прабівае душу навылёт. Захінуся […]...
- Нехта гукае Марна гушчар Цераблю непралазны, Выйсця ў святло шукаю, Чую ў сябе За спіною выразна – Нехта гукае… Хмары аблогам, Сячэ […]...
- Песня злодзея Спіць на грудзях маіх Чало Тваёй шчасліва-ціхай Стомы. Нібыта ўсё, Што сніцца дома, Збывацца раптам пачало. І быццам бы Даўным-даўно […]...
- АДНАКЛАСНiКАМ Птушка моцная, мабыць, крыламi, Звер – iнстынктам за дваiх… Моцны я – сябрамi мiлымi i малiтвамi за iх. Разляцелiся па […]...
- Рабінавы гай Восень, жоўтым крылом не махай, Не ўзляцець табе ўслед за зязюлямі. Я прыйшоў у рабінавы гай. Гай мой ціхі, Як […]...
- Мой пацалунак паветраны Мой пацалунак паветраны даляцеў да цябе ці знік? Ён з маіх думак злеплены і з цукру вуснаў маіх. Ты захавай […]...
- Пра загубленае Не шкадуй, калі нешта губляеш, Якой ні была б тая рэч! Да свайго заўжды прывыкаеш! Шкадаванне, ідзі адсюль прэч! З […]...
- Лепей сідр Намалюеш памерлыя кветкі, У абгорткі завернеш, сурветкі Бо з крывёю на смак яны горкі. Кратавіны з зямлёю ім лекі, Адсоткі […]...
- Ты не лічы ў хвіліны нематы Ты не лічы ў хвіліны нематы Маіх папрокаў крыўдных і ўчынкаў. Так, я ўжо не святы, Святая, мусіць, ты, Калі […]...
- Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...
- Чалавеку не добра ў жыцці аднаму Чалавеку не добра ў жыцці аднаму, Сэрца, кветка нібы не раскрытая, Нехапае ні сілы, ні шчасця яму, Сэрца-кветка дабром не […]...
- Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну, Я ж абраў сабе шлях – ён далёка не райскі: Мой радок для жанчын, […]...
- Утапічна спявае ліхтар Утапічна спявае ліхтар… Снег прысыпаў навокал будыны. Быццам белаю фарбай маляр Прыпарушыў галінкі рабіны. Яго пэндзаль крануў паліто. Датыкнуўся маёй […]...
- Адплывае на захад гарматны гром Адплывае на захад гарматны гром, Чорны снег і забітых белыя твары, I пражэктар далёкі светлым багром Б’е маўкліва ў чырвоную […]...
- На полі мінным…троллі Жудасны напеў Ілжывых дысцыляцый Друкуюць свой псеўдасугрэў Зацюканых фармацый. А фармацэўты хваравітасць Мачою шэра-рудай Падлечуць паспалітасць З лядоўні ад упадаў. […]...
- He дапамог бядзе анёл He дапамог бядзе анёл, Калі ўпаў на грэшны дол Гарачым снегам попел. I мы змывалі горкі пыл I пракліналі небасхіл […]...
- На бясконцай дарозе На бясконцай дарозе 1 Нехта злізвае дні. Нехта тыдні глытае. Нехта месяц за месяцам, Як скарачае. І гады хтось штурхае: […]...
- Баiцца прырода таксама Аднолькава грымяць над полем, галовы бомбаў рвуцца ад дурноты. Ці выжыць у гэтым пекле здолеем, ад д’ябальскай гарэзлівай спякоты? Аднолькава […]...
- Вясною пахне снег Калі зіма за палавіну стане І сонца павышае кругабег, Аднойчы здзівіцеся ўранні – Вясною пахне снег. Снег пахне талаю вадою, […]...
- Зрываюцца гронкі дамашняй рабіны Зрываюцца гронкі дамашняй рабіны, як кроплі крыві на бялюткі паркаль, і свецяць апошняй лістотай асіны, і моліцца дуб – адзінокі […]...
- СВЯТЫЯ і ГРЭШНЫЯ Набожна моліцца стары, Укленчыўшы перад касцёлам. За цяжкія свае грахі, Але не слухаюць анёлы. У бруднай чарадзе грахоў, Яны святла […]...
- Камар (філасофія жыцця) Напіўшыся крыві камар Палагаднеў, пачуўся целам, І паміж справай пузам сьпелым Ствараў уласны ён піяр. Вяшчаў аратар: – […]...
- Спяць у снарадах Спяць у снарадах, Спавітыя белаю, як сама смерць, Сталлю, Пакручастыя віхры, Аглушальныя грамы, Пажары, вулканы і землетрасенні… Спяць чалавечыя крыкі, […]...
- Душа навыварат Душа навыварат Ці трэба каму? У кожнага ёсць яна, Такая ж цікавая I непаўторная. Кожны можа Сам для сябе Дастаць […]...