Верш З зялёнага Палесся
З зялёнага Палесся,
З празрыстае ракі
Хадзем са мною, песня,
Праз шумныя вякі.
I я, як ты, балесны
Парыў ў сабе нясу.
Ступай са мною, песня,
На камень і касу.
Якім балючым сказам
Маўчаць паданні дрэў?
Са мною, песня, разам
Пакутуй і мудрэй.
За покрывам туману,
За сіверам завей,
Калі ўпаду, не ўстану, –
Ідзі адна далей!
(2 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- А ты ідзі! Дарог у свеце многа, А ты між іх сваю знайдзі. Няхай нялёгкая дарога, А ты ідзі, А ты ідзі!.. Няхай […]...
- Трэба пажыць Хопіць мне стрэлаў у спіну, Досыць асечак ужо, Я не ўпаду, не загіну. Стрэльба (іначай – ружжо) Ведае, хто чаго […]...
- Казка Палесся – Мазыр Зараніца ўсмешкай ружы Грэе берага крыло. І здаецца, проста ў душу Льецца Прыпяці святло. Калі й ты з душою зорнай […]...
- Як сад ад квецiнi дурэў Як сад ад квецiнi дурэў, Я палюбiў вясну за тое: За песню птушак, песню дрэў, Бо зразумеў – яно святое!.. […]...
- О каханне маё бясконцае О каханне маё бясконцае, Не ўцякай ад мяне, пашкадуй! За табой, як за светлым сонцам, Па штодзённай дрыгве іду. Чарада […]...
- НАСТУПіЦЬ ЧАС Калі жыццё апусціць вочы, Прамовіць: “Далей не магу!” Калі найлепшы сябар не захоча, Схавае за спіну сваю руку. Калі замоўкнуць […]...
- Вярталіся ўночы з Палесся В. Р. Вярталіся ўночы з Палесся. Асфальт шапацеў пад коламі. Гучала ў салоне паэзія – Уражвала, непакоіла. Пад зорамі красавіцкімі […]...
- Пра вясковага з Палесся мужыка Адчыні мне тайну маладосці Простага на вёсцы мужыка, Што ў жніўні ў полі грэе косці Ды ў грыву падганяе лайдака. […]...
- Рэдзьярд Кіплінг. Запаведзь (Пераклад) Кантраляваць сябе сярод натоўпу смуты, Якая ганьбіць за разгубленнасць усіх, Павер у сябе, нягледзячы на путы, Пакінь iх пры грахах […]...
- Пiнск – жамчужына Палесся! Пінск, вядома, – жамчужына Палесся! Старадаўні, любімы, горад ты мой. I межы твае – лясныя ўзлесся – Каштоўнай аправай служаць […]...
- Не ідзі Не ідзі нікуды, Не ідзі… Ад таго, што ты са мной – Так цёпла. Так утульна Проста ўдваіх… Так прыемна… […]...
- БАЛАДА РЫГОРА ШЫРМЫ (20.01.1892-23.03.1978) “Песня родная-душа народа”,- Мовіш, і паўторыць словы Бог. Песня светлая– калі свабода, Песня чорная– калі астрог. І спяваеш ты, […]...
- БАЛАДА ПАЎЛА ШЭЙНА (1826-14.08.1900) Не ўзыдзе сонца-не пачнецца дзень. Не сказанае слова памірае. І ты па вёсках, як жабрак, ідзеш І, нібы золата, […]...
- Гімн клуба творчых берасцейцаў Між дрэваў зялёных, балотаў і рэк Узвысіўся родны наш горад, Тут творчы спрадвеку жыве чалавек, Прайшоў ён скрозь боль і […]...
- Чалавеку Калі песня не грэе У мароз і завею, – Дык нашто твая песня! Калі рукі ніколі He зналі мазоляў, – […]...
- “Песню бярыце з сабою!”? “Песню бярыце з сабою!”? Гэтак казаў мне мой дзед. Песня, як хлеб, ? найсвятое, З песняй радней цэлы свет. Песня […]...
- Сноп апошні залатога жыта Сноп апошні залатога жыта Застаецца ў памяці палос… Гэтак і цябе не скосіць лёс – Мною ты не можаш быць […]...
- Русалка Мяжою вузкаю ішоў я родным полем, Мой хмуры твар чапалі жыта каласы, Шапталі мне яны чароўну казку волі, Манілі на […]...
- Сёмуха Адляцела вясна к небакраю Белым пухам к вялікаму святу. Намалаю зялёнага маю, Прыбяру я на Сёмуху хату. Мне вянок завіваць […]...
- А ты ўяві, што мяне не было А ты ўяві, што мяне не было, што я толькі сон, летні сон і не болей. Выконвай сваю нудна-шэрую ролю […]...
- Норвіду (Паэтычны цыкл па матывах біяграфіі) 1 Нерытмічная серэнада па дарозе ў госьці Я – цьмяны паэт. Я забыўся, што дождж […]...
- Песня чатырнаццатая Са зборніка “Пекная і вясёлая ўцеха” О, які мі цяжэнька, О, які мі нудненька, Мілы дома не начуе; А мне […]...
- Раніца Раней за сонца ўстану рана я. Крылаты золак не прасплю. Прайдуся сцежкамі крамянымі ўлюбёная ў сваю зямлю. Прамчуся за вятрамі […]...
- Не малітваю боскаму раю Не малітваю боскаму раю, Пакланюся душою ўсёй Не нябесным багам – На калені ўпаду перад сэрцам, Якое кахае. Каб жыло […]...
- Надыход зімы Мяккі снег лятае пухам, І канца яму няма, І нясе сярдзітым духам, Дзікім сіверам зіма. Зачыняйце шчыльна хату, Каб не […]...
- Вясёлка з трох колераў Вы калі-нікалі бачыце, Вясёлку, якая складаецца з колераў, Трох-не болей-шэрага, белага ды зялёнага, Спалучэннем незнаёмасці горада,- Адзінай радасцю жыцця нібыта […]...
- Чалавечы лёс – дарога да хаты Чалавечы лёс – дарога да хаты, Калі не ведаеш, што ў канцы: Ці бацька твой ляжыць паддаты, Ці золата ляціць […]...
- Навошта сэрца я параніў? Даліны крыюцца туманам, І поле ў ветразі завей… Навошта сэрца я параніў Чарнявым погладам вачэй?! Навошта сэрца замарозіў Вянком халодных […]...
- Тады, калі пад дыванамі жніўня Тады, калі пад дыванамі жніўня, Прыўкрасна-памаранчавых удзень, Пад покрывам пяшчотным ліўня Абудзецца сустрэчы нашай цень, Ты, скінуўшы адзенне, дзіўным птахам […]...
- Асенняе раўнадзенства Стаю між дрэў, узняўшы галаву, I цішыня нябёс на мокры твар спадае, З лістамі жоўтымі планіруе ў траву, А ў […]...
- Начное вар’яцтва Не дай мне звар’яцець! Прашу цябе застацца ночай. Мой мозг мінае слова “захацець”. Глядзі на мой абрус, За мною цэлы […]...
- Прага крыла Рыфмы змахну са стала, Але не выйду з прыгнёту. Вечная прага крыла – Вера і сіла палёту. На скрыжаваннях падзей […]...
- Геній Мой бедны геній, што ўва мне застыў, Згарнуўся коцікам – альбо зьмяёю? – Як не рабіць зьнясіленьне тваім І што […]...
- Кахаю Замяло ўжо ўсе сляды па дарозе да нашага раю усё роўна са мною ты ува мне. я цябе адчуваю блытаюць […]...
- Мары ды санітары Выпалю я самакрутку І скуранку апрану, Запалю бярвенне, чурку, Ды паеду на вайну. Санітары клікаць у дурку (Каб галоўна не […]...
- Каханне памірала У палон ты сэрца захапіла, Каханне абудзіла ты. Душа хачу, каб мая жыла З тваёй душой, у тваёй душы. З […]...
- Дзіда Харона Працяты дзідай часу, У полымі – жывы – Адным бясконцым сказам Ствараеш ты жыцці. Між зорак і свабоды, Напоўнены святлом, […]...
- Застаюцца песня і Радзіма Застаюцца песня і Радзіма. Можа ўсё мінаць, але яны Непадзельныя, не знікнуць з дымам Восені, кахання ці вясны. Толькі гэта […]...
- Калыханка для дарослых Як убачыць мяжу паміж сінім і чорным, У час, калі далягляд праглынуў сонца шар? Толькі скончыўся дзень, а такім ілюзорным […]...
- Сцюдзёны дзень душу катуе Сцюдзёны дзень душу катуе І ветрам рве яе на часткі, Празрыстым лёдам сэрца стане Ў дні застылым, учорашнім… Бы ружа, […]...