Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Кветка

Ты ведаеш, мама, у гэтым вянку
я кветка, зламаная ў пазванку, –
схіляюся долу
пакорліва.
Повязь усіх і ўсяго –
мы нейтралізуем адно аднаго
і робім бясполымі…
Мама!
Здаецца, тут бачыцца дно,
здаецца, што мы памёрлі даўно
ў гэтым спляценні.
Здаецца,
мяне ў купальскім вянку
спусцілі, зламанай ў пазванку,
уніз па цячэнні.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Кветка - Ярына Дашына