Верш Пазім’е
Вось і ўсё… Адвірыла лета.
I квятоў, і лістоў нараджала.
Нібы дрэў, напрарошчвала промняў.
I з сабою ўсё гэта забрала.
Толькі вецер застаўся. Нахаба,
Бач, як гойсае ён між садамі!
I апошнія птушкі, зацёртыя,
Як ільдзінкамі, халадамі.
Бы краты – карэнне ў глыбіні
Лезе, там цеплыні шукае.
I зямля – рахманая, сцішная…
Засынае ўсё, засынае…
А ў марозы у цёплай хаце
Прачынаешся сам ад трывогі:
Ці не холадна рыбе ў рэчцы,
Ці не мерзнуць у руні ногі?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Карэнне расы I ў расы ёсць карэнне. Я гэта сцвярджаю, Бо глядзеў, як збірае яе салавей – Па расіне, Бы ягады, ён […]...
- Зямля чакае першага штуршка Зямля чакае першага штуршка, Ды не таго, каб знікла ўсё жывое, А весняга, каб звонам ручайка Азвалася дыханне трапяткое Дзіцяці, […]...
- Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...
- Бязважкі рамонак з імпэтам хлапечым Бязважкі рамонак з імпэтам хлапечым трызніў матыльковым палётам: – Ах, каб не карэнне, таксама ў сінечы кружляць бы я змог […]...
- З каханай Я прачнyўся… Тваiм каханьнем сагрэты. Вочы расплюшчыў i ў момант гэты… Я прачнуўся. Далонi Твае мяне абдымаюць… Подых Твой – […]...
- Пайшоў коўзацца каток Пайшоў коўзацца каток На рачулку, на лядок. Як імчаўся, на хаду Праваліўся у ваду. Замачыў ён чаравічкі, I касцюм, і […]...
- На абарону Грымяць гарматы ўдзень і ўночы, Зямля палошчацца ў агні, Крывавы жах па свеце крочыць, Паўстаўшы з чорнай глыбіні. Драпежны звер […]...
- Яшчэ пра мову Што напісаць яшчэ пра мову? Ўжо колькі вымаўлена слоў! Аб тым, што родная, гаротная, І перанесла зьдзек і зло. Што […]...
- Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
- Запаветны мой край беларускі Запаветны мой край Беларускі, Добры дзень, я ізноу-ку з табой, Як да цёплай бацькоўскай калыскі Прытулюся да пожні шчакой. -Я […]...
- Восень сапраўдная Гэты восеньскі горад з’ядае ўсмешак абрысы. У марозным дыханні бяроз не чутно цеплыні. У натоўпе ня бачны да болю знаемыя […]...
- Паўночны Мой час і край – маё мяно. Я свой, я звыклы, я паўночны. Паветра мерзлага віно У келіх цемры лью […]...
- Пошук Кахання У якіх мне краях заблукаць, Прыгажуня мая, Чараўніца, Каб сляды Тваіх ног адшукаць, Цяплынёю Тваёю напіцца?.. Уначы па-над берагам Мора, […]...
- За вокнамі слата і скруха За вокнамі слата і скруха – Вось-вось і восень праміне, Гаротная, як пабіруха… Апошняя ў сусвеце муха Знайшла прытулак у […]...
- КУЦЦЯ Ціха ў хаце. З кута, з іконы Пазірае на нас Ісус. Акуратна паверх саломы Разаслала бабуля абрус. Чыста ў хаце. […]...
- Вось зараз – У мамінай хаце печку кармлю Сухімі ацярэбкамі саду. I крыўдна зрэзанаму галлю, I кожны сучок Хоча пальцы ўкалоць, Каб […]...
- Засынае ноч Засынае ноч. За акном вятры заплятаюць акно заінелым. Месяц белым віном апаіў яры, асыпае ўсё белым… белым… У пакойчыку ты […]...
- Сыны Беларусі Скразьняк, агеньчыкам на елцы, зьдзімае шэрасьць гадавін: сухім сьняданкам па талерцы распэцканы дачка і сын. Нібы праклён ці напамін. Мілёдый […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Радзіма 13.11.2014. За беларускае адраджэнне. Беларусь – мая старонка, Родны край маіх дзядоў. Разнясецца эхам звонкім Кліч Радзімы, кліч братоў. Вось […]...
- Мір і вайна І колькі чалавек не сумаваў, Назаўтра ўсё адно будзе не кепска. Хоць душу д’яблу ён прадаў, Да цеплыні, дабра цягнецца […]...
- Подых вясны Чароўны дзень вітае золак І птушак гоман заліўны, Трымценне тоненькіх галінак На цёплым веснавым вятры. А хмаркі носяцца па небе, […]...
- Эканомнасць ЭКАНОМНАСЦЬ Я у збіранні знайшоу зброю Есці толькі раніцою Раніцой прашу дабаукі Тры разы ды кубак каукі За абед і […]...
- Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два: Зямля, вада, паветра і трава. Але чаму ж, як вымаўляю іх, Шчымліва перахоплівае […]...
- Сум па снезе Зноў смала замярзае на зрэзе, Пасівела зямля і, як бубен, гудзе, I па снезе сумуе, Сумуе па снезе: Пачынаецца снежань, […]...
- Летняй ноччу Заплюшчу вочы – бачу градкі; Пішчыць назойлівы камар: Шукае месца для пасадкі – Вось-вось апусціцца на твар. Нічога не прашу […]...
- Шчэ душа не паспела прачнуцца Шчэ душа не паспела прачнуцца, а зямля ўжо ўладарна і смела затапляе паводкай пачуццяў востраў сэрца майго здзірванелы. Зносіць смецце, […]...
- Так мілагучна й зьнянацку Так мілагучна й зьнянацку, Звышы зьлятая, талы сьнег Прагаманіў аб цёплай хаце, Дзе замест сонца Ваш усьмех. Дзе на палетках […]...
- Зад Еду я ізноў на дачу, Сутнасць каб спазнаць свабод, Сярод барахла і срача Пах жыццёвы і смурод. Сотак пяць у […]...
- Бяда, сябры мае! Бяда! Бяда, сябры мае! Бяда! Хварэе ўсё: зямля і нетры. У нас усё брудней вада І ўсё задушлівей паветра. Вакол дымліва […]...
- Чацвёртая вясна Вось і лес пачарнеў, Набрынялі старыя таполі, Да азёраў і рэк ручаі пацяклі – За аселіцай рунню укрылася поле, Гром […]...
- Жыццё за ўсё даражэй Месяц моўчкі плыве над зямлёю, Таямніча пяе асака. Зачарована ціхім спакоем Засынае памалу рака. Засынаюць палеткі і нівы, Ноч накрыла […]...
- Тая хата Тая хата была як маці – Цёплай, утульнай, лагоднай… І давала свайму дзіцяці Ласку светлай душы і роднай. Тая хата […]...
- Сталяр У цёмнай гэтай хаце Ёсць светлыя вуглы… Усё яе багацце – Варштат і два сталы. А па вуглах – партрэты; […]...
- Начное неба ў задуменні Начное неба ў задуменні Ўладанні ціха аглядае, А месячык-пляткар Зямны аповед яму бае: – Там, на зямлі, Ужо многа год […]...
- Снежная Каралеўна Зноў расце за сумётам сумёт. Усе дарогі ўжо замяла. У вачах адбіваецца лёд, І ў сэрцы ні кроплі цяпла. Бы […]...
- Жырафы Засталося па кроплі на кожнага з нас.. Небагата… Жалкую, што я – гэта я. Без сумлення бы жыць… Не магу; […]...
- Крама Я сягодня купіла паперу У краме под шыльдай “Шкло”. Зайшла і спытала: “Дзе вы?”, А мне адказалі: “Хто?” Навошта мне […]...
- Нячысты дух з душы выходзіць (Мацвея 12:43-45) Нячысты дух з душы выходзіць, Спакой сабе ён не знаходзіць. Бязводнымі мясцінамі блукае, Прытулку чалавечага шукае. Праз час […]...
- Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...