Верш Вольны птах

Ещё вершы:

1. Мой юны птах Мой юны птах! Калі ты ўжо расправіў крылы, І сілы маеш для палету,- Тады ўзлятай. Узмахні крыламі энергічна І паднімайся […]...
2. Зялёны птах Зялёны птах з палоскай жоўтаю удоўж крыла. Згубіла страх, разгубленасць перамагла. Выглядваю штодзень з акна цябе. Ужо дзяўбе крупінкі раннія […]...
3. БЕЛЫ ПТАХ Белы птах робiць плаўныя ўзмахi i губляе свой пух на зямлю. Пух лажыцца – на поплаў, на дахi, Белы пух […]...
4. Заўтра нас ня будзе Я быў, а заўтра мяне ня будзе… Ты глядзела ў вочы, а гэта апошні раз… Ад болю рвуцца мае грудзі, […]...
5. Вольны час пенсіянеркі Я кручуся ў свеце віртуальным І забылася на ўсё. Рэальна То у ” Аднакласніках” блукаю, На парталах штосьці размяшчаю, То […]...
6. Чорнае з золатам Чорнае з золатам прыкіпела да лісця, Да крывога месяца, навечна прыкутага, Апошнія ночы небу даліся Сталёвымі слязьмі і зорнымі пакутамі. […]...
7. Не заві Не заві, калі дрэмле ў парозе сабака, Што тваё гэтак пільна вартуе дабро. Я баюся:абернецца ён ваўкалакам, Я баюся: ў […]...
8. У восеньскай журбе У восеньскай журбе зямля глытае слёзы Ізноў мінае дзень, каротшы кожны раз… Зноў залотое вецце скідваюць бярозы. І шэрае нямоты […]...
9. Лясы нырнулі ў хмары шэрыя Лясы нырнулі ў хмары шэрыя, Прыкрыўшы голлем птушанят. А ты смяялася, не верыла, Што будзе дождж, што будзе град. Углыб, […]...
10. Словы Словы на зямлю ўпалі зорамі, Шапатлівым травеньскім дажджом, Сталі чыстай, мілагучнай моваю – Кожнае ўзляцела матыльком, Кветкай распусцілася духмянаю, Пабягло […]...
11. Прыкметы Прыдумаў я свае прыкметы: Няўдалым будзе новы дзень, Калі на воблік, мілы, сьветлы, Уранку набягае цень. Другая ж – будзе […]...
12. Божа, як хочацца плакаць Божа, як хочацца плакаць над словамі, зорамі, кветкамі, стаць няўлоўнай, бязважкай, бязмежнай; ачысціцца ад шалупіння разважлівых думак і неразважлівай веры… […]...
13. Начны Шпацыр Вечаровай вулiцай крочу, а на тварах трывога i жах. Кожны ў думках свабоды хоча, нiбы ў клетку загнаны птах. I […]...
14. Прыйдзі Паглядзі – ужо страцілі бляск назаўжды мае вочы. Я душой ачарсцвеў, мае крылы зламалі вятры. Я па гэтаму соннаму гораду […]...
15. Монаспектакль Святло падае ніцма як толькі можа падаць зніч атручаны каханнем Святло праз шкло працінае вочы дзідай так, як інквізітар ахвяру […]...
16. Не верце, што падаюць зоры Не верце, што падаюць зоры, Што жніўнай парой уначы Высокія – падаюць зоры, Ім нельга нічым памагчы. Не верце, што […]...
17. БАЛАДА ПАЎЛЮКА ТРУСА (6.05.1904-30.08.1929) “Падаюць сняжынкі-дыяменты-росы”, Падаюць бялюткі за тваім вакном. І бяжыць юнак па першым снезе босы Да труны з жытнёвым просценькім […]...
18. САЛАВЕЙ Толькi сонца прагляне – Ладзiць баль салавей, Ухваляе ён ранне Шчырай песняй сваей. З цэлым светам у згодзе, Ладзiць баль […]...
19. Труна Сярод багны труна, Нібы вежа, стаіць, А ў труне той Яна У сне глыбокім ляжыць, На кургане сядзіць Зачарованы птах, […]...
20. Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...
21. Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...
22. Тое, што выйшла з мяне Калі мяне заўтра раптам не будзе, То гэта не дрэнна, а наадварот… Толькі шкада, калі добрыя людзі Ніколі не зробяць […]...
23. Напрадвесні Уздыхнулі Нёмана грудзі: – Вясна будзе! Вясна будзе! – Покліч скалыхнуў паветра, Адгукнуўся ў пушчы нетрах, І расплыўся, і загінуў… […]...
24. Проста людзі Учора мне свяціла ўдень, Натхнялі марамі аблокі, А сення зноў пануры цень Закрыў мне сонейка звысоку. Што будзе цяжка прадказаць, […]...
25. Ваяцкі марш Мы выйдзем шчыльнымі радамі На вольны родны свой прастор, Хай воля вечна будзе з намі, А гвалту мы дамо адпор, […]...
26. Абяссілелі крылы Абяссілелі крылы, Няма моцы на ўзлёт! Дасягнуць небасхілу Мая мара – палёт. Дакрануцца аблокаў У свабоднай цішы, Без аглядкі навокал, […]...
27. Зямныя яблыкі З зямлі падымаю яблык – Спелы румяны ранет, Які быў пупышкай, Стаў кветкай, Зваліўся яблыкам… I так мільёны гадоў. Падаюць, […]...
28. Калі лісце над крыжам пажоўкне Калі лісце над крыжам пажоўкне гэта будзе, напэўна, субота. дзень, калі ад сусвету ты вольны і як восень – безабаронны […]...
29. Аднастайнасць Быт – ён упарты, як бык, Ілбом у сцяну ўвапрэцца, – Глядзіш, і застыў, і абвык, I некуды болей падзецца. […]...
30. Зноў Ты мяне прыручыў, як лясную птушку, Салодкім напевам засадзіў у пятлю. Скраў з майго твару дзіцячую ўсмешку. Аддала ўсё, нават […]...
31. О Беларусь! Мая Радзіма О Беларусь! Мая Радзіма Мой вольны і мыгутны край Які заўсёды будзе ў сэрцы і будзе вечна, як полымя гарэць! […]...
32. БАЛАДА АРКАДЗЯ СМОЛІЧА (29.09.1891-17.06.1938) …Ну а заўтра цябе расстраляюць І ніхто страшны стрэл не пачуе. Твае зоры з нябёс паўпадаюць, Тваё сонца ў […]...
33. Я беларус у душы Гэй, я устаў з кален, з плечаў скінуў горб, Збег з-пад чужынскіх сцен, бо не некі жлоб. Я не пляшу […]...
34. Гэта ўсё – знаёмыя шляхі Гэта ўсё – знаёмыя шляхі. Аглянешся – затанулі ўдалеч. На адных – палын расце глухі, На другія – зоры ападаюць. […]...
35. Мажорнае Зноў вясна! – прэч, адзежы зімы, з цела, з душы, з учарашняй надзеі! Вольны цяпер: захачу – горадам прарасту, камяніцамі […]...
36. Святочны дзень. А цi да святаў? Святочны дзень. А цi да святаў?.. Над пожняй позняй дождж iмжыць. Душу Купалам зноў падлатаў (А заўтра будзе, мо, зарплата) […]...
37. БАЛАДА МІНДОЎГА (1195-1263) …Як ланцугі, звіняць касцёльныя званы І вестка, што не будзе болей тут вайны, Нібыта ў вочы пыл ляціць, ляціць […]...
38. Раздарожжа Хлешча ў твары дожджык. Небу трэба бліскавіцы. Што там, потым? Дзесьці выйдзем. Камень. Надпіс. Скрыжаванне. Тры напрамкі — тры жаданні. […]...
39. Матузкі Матузкі. Я да кволасьці ўсялякай Ніцма прыпадаю, Жальбе малае нястачы Аддаю што маю. Колькі раз на гэтым біўся, Быццам Дон-Кішот, […]...
40. Вам не сорам?! Часам кажуць мае аднагодкі: У Беларусі цяпер – небыцце, А калісьці славутыя продкі За яе аддавалі жыцце… Не маглі, не […]...