Верш А жыву так старанна, наколькі магчыма

А жыву так старанна, наколькі магчыма,
Як любая другая дзяўчына, жанчына,
Праца ды крама, прыборка ў пакоі –
Усе справы мае засталіся са мною.
Помню, верыла шчыра – ўсё гэта мінецца
Адразу ж, як лёс мой з тваім размінецца.
I вось жа (так смешна!) цябе не стала,
А жыццё стаіць як стаяла,
Дакладней сказаць – ідзе,
I дакладней – у бездань павольна ляціць.
Як агідна, агідна зрабілася жыць!
Без цябе – а ўсё ж так, як з табою.
Для жыцця паўнаты – у сцяну б галавою
Ці пад колы якой электрычкі падлезці,
А патрэбна ўставаць, апранацца, есці,
На працу, у краму, ізноўку дахаты,
I гэтак штодзень і штогод як закляты.
Сябры суцяшаюць: “Паслухай, бог з ім!
Навошта пакутаваць глупствам такім?
Цябе ён забыў, ну прабач – аксіёма,
Дык вылезь нарэшце з халоднага дома!”
А я не вылажу. Жыццё – благадаць.
I холад кахання пачаў саграваць.
I кожны мой дзень за другі весялей.
Мне добра. Мне цёпла. Яшчэ цяплей.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Жыву прашатым… Бо пад восень Жыву прашатым… Бо пад восень, Як выпраўляю ў вырай журавоў, Заўсёды iх даймаю просьбай: “Хутчэй, сябры, вяртайцеся дамоў!” “Ты не […]...

На белым свеце Народзіны. Крокі. Палёт. І далеч, Дзе мары і сонца. Хвіліна. Гадзіна. Дзень, год… А далей? А далей Бясконцасць. Штохвіля, Штодзень […]...

Як жыву, так і пішу Як жыву, так і пішу, Не пішу, дык думаю, Не кранай адно душу, Не трывож бяду маю. Неяк спраўлюся я […]...

ЖЫВУ ДЛЯ ЦЯБЕ Тая, што пакахаў ува мне, Якою, як вокам сваім даражыш, Якая астудзіць заўсёды твой гнеў І дапаможа бяду перажыць, Магчыма, […]...

Дзе я жыву? У прыгожай мясціне, дзе бруяцца крыніцы, Дзе шчасліва клякоча ў гняздзе бусляня, Дзе свой вадар духмяны людзям дораць суніцы, І […]...

Як старанна люстэрка не тры Як старанна люстэрка не тры, Як не лайся на пыл і на жонку, Але кім сябе бачыш знутры, Тым, на […]...

Покрыва Шэрае покрыва твайго жыцця З галавою цябе паглынае. А ты чакаеш сэнсу адкрыцця, Але ён праходзіць, ён мінае. Тая коўдра […]...

Святар старанна рамантуе Святар старанна рамантуе Ў сваім двары зламаны плот. А побач хлопчык шпацыруе, Ажно глядзіць, здаецца, ў рот. – Што, дзетка, […]...

На гузікі зашпіленна старанна На гузікі зашпілена старанна ад побыта штодзеннага пакут, ад мітусні ў чарзе за шыбай крамы, і выгляд пакамячаны крыху- Ен, […]...

Ну чаму? вясковыя замалёўкі Ну чаму ты мяне не цалуеш?- Кпіла баба старому свайму,- Не абдымеш мяне, не мілуеш, Пра каханне не кажаш чаму? […]...

Магчыма, калісьці Магчыма, калісьці… Магчыма, ніколі… Гасподзь, мне якую Ты Выкраіў долю? Люляла калыскі. Кахала. Цярпела. У вогнішчы помсты І здрады гарэла. […]...

А раптам, магчыма А раптам, магчыма… Між сёння і ўчора, між сёння і заўтра адвечнае нашае шэсце. Растанне – бы прорва… І зараз, […]...

Мы, магчыма, вернемся ў пару Мы, магчыма, вернемся ў пару Спелых траў i разважанняў смелых, А пакуль – прашу, чытач, даруй За маўчання позняга прабелы!.. […]...

Адзін, магчыма, крок, не болей Адзін, магчыма, крок, не болей Ступіў ты ў вогненны прасцяг, – Але ў тваіх руках над полем Узвіўся наш гвардзейскі […]...

Я, магчыма, не ўмею кахаць *** Я, магчыма, не ўмею кахаць, каб да слёз, забыцця, да мурашак. Не магу пра пачуцці сказаць… Ды і ты… […]...

Я тут жыву Я тут жыву Я тут жыву – пяю і плачу, Тут на зямлі мае сляды, Тут кожным ранкам шчыра дзячу […]...

Жыву любоўю Жыву любоўю- Значыць, жыву Богам. А таму і ў радасць, і ў бяду Сонечнаю светлаю дарогай Па жыцці нялёгкім я […]...

Жыву на Беларусі Жыву на Беларусі, А адчуваю, што ў Літве. Дзе абдымаю нашы Сцягі. Якія з “Пагоняй”на кане. Дзе Бел-Чырвоны колер. Пануе […]...

Гуртуймася, сябры! Гуртуймася, сябры, у адзіны, загартаваны, дужы Чын, каб спраўдзіць мары аб Радзіме, сваё жыццё аддаючы! Яно ня вартае нічога, яно […]...

Брахучыя канчаткі 1.Сябры, сябры, што з намі стала, Раз наша Мова забрахала? 2.Ну як жа ж так, нашто нам, браткі, У Мове […]...

Люблю, заўсёды сню і мару Люблю, заўсёды сню і мару, Шаную цвет вясны тваей. Увесь да родных рысаў твару Штодзень прыростаю мацней. Штодзень кладу на […]...

Паслухай, як б’ецца Называеш сябе беларусам? Ганарышся крыві чысцінёй? Насамрэч трэба зваць цябе трусам, Раз саромешся мовы сваёй. Ты не чуеш? Кукуе зязюля. […]...

Паслухай Паслухай чалавек цябе чакае Зямля Матуля спадчына твая Яна Вясною громами гукае І кліча з Неба крыкам жураўля Глянь распасцёрла […]...

Тысячагоддзе Час мiнае няспынна Iмчыцца уперад – годзе! Трэба зрабiць прыпынак З назвай “Тысячагоддзе” З гэтай нагоды слушнай Ты зачакай, мой […]...

Ты паслухай Ты паслухай Ты паслухай, як сэрца матулі гамоніць- Ці крынічкай у лузе, ці званочкам у полі… Зазірні ў яе вочы, […]...

Ніжэй Прысвечана апавяданню А. Федарэнкі “Дзікі луг” Ніхто цябе не узгадае, а абміне на скрыжаванні, старэеш за закрытай брамай – канаеш […]...

Да бацькi Бацьку пакiнуў розум ён стаў безжалосным зверам гатовы забiць да смерцi амаль за разбітыя дзверы паслухай кажу я бацька гэта […]...

Не бывае гэтак, не бывае Не бывае гэтак, не бывае, Немагчыма любых праклінаць. Як жа так, што я табе жадаю Больш нікога ў свеце не […]...

Калі скончыш жыццё Калі скончыш жыццё самагубствам Застанешся ты тут назаўжды. Сустракаць будзеш кожную восень, Зіму, лета і кветкі вясны. Так здаецца ўсё […]...

АПРАЎДАНЬНЕ Я абяцаў пісаць штодзень. Ты скардзішся, што дзень мой доўгі. Але ж наступны дзень – за ноччу, Хоць за чэрвеньскай […]...

Ты не пытайся ў мяне Ты не пытайся ў мяне пра што я думаю калі, Сад за акном маім цвіце, спяваюць песні салаў’і? Чаму ў […]...

У бары Сяджу у бары, п’ю піва Побач са мною дзіва П’е каву: кубачак на сподку (На сцэне гурт з песняй кароткай) […]...

Заўсёды наперад Ты слухай, паслухай, Таварыш і брат: Заўсёды наперад! Ніколі назад! Глядзі – во імчыцца Жыццю напралом – Па полі, па […]...

Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся: З раніцы, поўнай трывог і планаў, З дня, калі планам жыццё даецца, З […]...

Нашы азёры Чаму грусціш, мая радная? Чаму у глазах тваіх пячаль? Каб быццам кажаш ты “адна я, Як Пастэрнакава свяча…” Ты не […]...

Не зракайцеся роднага слова Не зракайцеся роднага слова, Каб не страціць сябе і дзядоў! Хай ідзе цераз люд паступова, Дзецям нашым ідзе ад бацькоў. […]...

Лоеўская вясна У плацці зялёным вясенняй лістоты, Чаромхавай стужкай касу падвязала, Прабегла вясна скрозь лясы і балоты, Усмешкай і позіркам Лоеў абрала. […]...

Ліпеньскі гром і лівень Аддаю табе ліпеньскі гром, Перапоўпены летняй задухай, Што сп’янела ідзе напралом, – Не ўцякай, пачакай, паслухай. Падары, прашу, наўзамен Мне […]...

Бывайце здаровы, жывіце багата! Бывайце здаровы, Жывіце багата, Ужо ж паедзем Да сваёй хаты. У зялёнай дуброве Мы начаваць будзем І вашае ласкі Вавек […]...

Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...