Верш Памяці кнігі

Ещё вершы:

1. Памяці паэткі Соф’і Шыбека Зборнік вершаў. Малая пясчынка ў неабсяжным, дзівосным сусвеце. А на вокладцы – фота дзяўчынкі – цуд гарэзлівы ў сонечным леце. […]...
2. Асенні вецер Закляклы вільготны вецер Прытулку нідзе не мае. Вачыма ваўчынымі свеціць Асенняя ноч нямая. Спяваць ён і плакаць мусіць. Смутак – […]...
3. Кнігі і запаветы Дзесяткі тысяч рук гартаюць “Каласы…”, І, як з глыбі стагоддзяў, чутны галасы: “Урад для народа, а не наадварот – гэткае […]...
4. Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці, як апошні прамень, за які мне трымацца ў жыцці. У каменным дажджы маё […]...
5. Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
6. Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...
7. Вецер лашчыць зімовую хмарку Вецер лашчыць зімовую хмарку Ён каханак яе і вястун. Даланёю падхопіць і шпарка Закалыша, гарэза-пястун. Валасы ёй расчэша лісліва, Клапатлівай […]...
8. Там раслі пунсовыя вяргіні Там раслі пунсовыя вяргіні. Я заўжды зрывала іх сабе, Клала між старонак кнігі пыльнай, Каб, будынак, помніць пра цябе. А […]...
9. Пазабіралі дзяцей гарады Пазабіралі дзяцей гарады. Плачуць у вёсках дыхтоўныя хаты, Рана старэюць ад чорнай нуды Ганкі прыветныя, стройныя дахі. Верна чакаюць-глядзяць на […]...
10. Гартаю дні Гартаю дні – жыцьця старонкі, Не пасьпяваючы разгледзець І расчытаць, і зразумець Абзацаў, сказаў, кропак, словаў… Што скрыта там? Якою […]...
11. Кажу ўсім – не веру я ў Бога Кажу ўсім – не веру я ў Бога, Але калі здараюцца няшчасці, Укленчыўшы, ілбом б’ю ў падлогу, Ратуй, крычу, не […]...
12. КУДЫ IДЗЕШ, БЕЛАРУС? Каму патрэбны нашы хаты, Лёс селянiна поўны слёз. Трымае душы мацней кратаў Сярод жнiва ў поўны рост. Бягуць iз вёскi […]...
13. Прымала жонка неяк душ Прымала жонка неяк душ… Ужо закрыла кран з вадзіцай, Калі зайшоў у ванну муж Услед – у спёку асвяжыцца. Ды […]...
14. Ты стаяла ў белым адзенні Ты стаяла ў белым адзенні, Вецер дзьмуў на твае валасы. Адзінота, як цемры стварэнне, У думках блытала галасы. Дзесьці граў […]...
15. Васількі, валошкі Васількі, Валошкі – кветачкі старонкі… Сінява пялесткаў убрала ў сябе Фарбы неба, возера і вачэй людзей… У жытневым полі – […]...
16. На арэлях памяці Кастры майго юнацтва дагарэлі, На расцяробах выраслі лясы, А успамінаў хісткія арэлі Яшчэ плывуць у даўнія часы. Гайдаюся то нізка, […]...
17. Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
18. АГМЕНЬ ПАМЯЦІ Здалося, што нябёсы пабялелі, Расцёкся боль чырвонай паласою І лёсу недасяжныя арэлі Спыніліся над вечнасці ракою. А побач – пылам […]...
19. Для матулі маёй Зацвітае наш сад – для цябе разліваецца водар. Для цябе нехта крыжыкам вышыў наш бэзавы двор. І губляюць прытомнасць шпакі […]...
20. Вясновая кніга Вясна ў ядвабах, аксамітах Прыйшла на пушчы і палі, Зімы даношаную світу Зняла з набраклае зямлі. Прыйшла – і рэчка […]...
21. Памяці паэтаў Зноў смерць, касой махнуўшы, сее гора… Зноў – боль… і скону парасткі – крыжы… Па тым, хто жыў на гэтым […]...
22. Званы памяці Каля дзядулевае хаты Ёсць агароджаны бугор. На ім, бы вартавы зацяты, Нясе свой зорачка дазор. Гамоніць з ветрам бор сасновы, […]...
23. Неба памяці Шэрае неба ў вачах шарэе Марва наўкола, нібы радзюжка, Даўка па ходніках днее, Горка як памяць курэее. Неба гаўбцовае шэра-саспелае […]...
24. Наўздагад…(светлай памяці матулі) Наўздагад…(светлай памяці матулі) ***************************************** Скрозь шыбы сонечны праменьчык Няспынна просіцца ў хату. Муркоча кот на цёплай печы. Спяшае лістапад у […]...
25. Памяці Васіля Гадулькі Нізку вершаў не кінеш на плечы І на хлеб не намажаш, бы масла… Мо таму ў адзіноце й галечы І […]...
26. I сёння ў памяці не згасла I сёння ў памяці не згасла, Забыцца не магу аб тым, Як сын спытаў: – Не любіш масла? – Не, […]...
27. Памяці Максіма Багдановіча Яшчэ пяскі магілы свежай Пад сонцам Крыма не цвілі… Спытай у чайкі беласнежнай, Хто там пахованы й калі?.. Чыя забытая […]...
28. Памяці Янкі Сіпакова 10 сакавіка 2011 г не стала Янкі Сіпакова. Вечная памяць і ўсенародная любоў і пашана добраму чалавеку і талянавітаму майстру […]...
29. Апошні паварот..( памяці мамы) Апошні паварот…(памяці мамы) ****************************** За паваротам паварот – Імгненна хуткасць нарастае… …Стаю ля маміных варот І ўспаміны ў кош збіраю… […]...
30. Колер памяці сіні і белы Колер памяці сіні і белы… Так пра Вас лёгка мне ўспамінаць! Неба яснае зоркамі спела, Адлівала ў снягах давідна. На […]...
31. Памяці Міхася Рагалевіча Адбалела незагойнай ранай памяць, Выліўшыся фарбамі карцін. Ды не засціла тугой пакуты замець ні любоў, ні веру, ні пачын. Хоць […]...
32. Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...
33. Памяці маёй бабулі Мая мілая, родная сэрцу бабулька! Ты была мне адзіным і вечным прытулкам. Вочы, поўныя смутку, адчаю і болю, І бясконцай […]...
34. Памяці Корне́ліу Зеля Кодря́ну Паміж халерай бальшавіцкай Ды масонскаю чумой З жалезнай вераю дакійскай Ён выйшаў некалі на бой. Шыхтуюць гвардзейцы, асілкі Дунаю, Ірвецца […]...
35. Памяці Міхася Жызнеўскага Нарэшце лопнулі чорныя дні Ў велькі шар яны былі ўдзьмуты Акуталі цемрай людзей без віны У мірныя дні без абвесткі […]...
36. Малітоўнай памяці Аляксандра Ціхановіча Апошняю песняй, дыханнем Зямлі аддаўся абдымкам Нябёс на парукі. Ты нашай любоўю сябе адмаліў ў Бацкоўскія шчырыя рукі! Ты нашай […]...
37. Жывыя сведкі…(светлай памяці мамы) Жывыя сведкі…(светлай памяці мамы) ********************************** Пра маму песцяць успаміны Яе талеркі і відэльцы. На жаль, не вернуцца хвіліны, Якія лашчылі […]...
38. Паром роспачы (Памяці Уладзіміра Караткевіча) Час разлівае нам у чаркі, Як тамада, на небе Бог І вызначае той парог… А вось чаму яму не змог […]...
39. Памяці Мамы. 1. Як многа можа просты гук Як многа можа просты гук: Жыцця апошняе імгненне. Рук развітальнае даткненне І няўлоўны сэрца стук… Ужо ледзь выразная ўсмешка – […]...
40. Жоўта-чорны знак, ахвярай на сняданак Жоўта-чорны знак, ахвярай на сняданак Сонечнай ўсходняй калатэчай У вечную рэчку Спрэчкай дапасаванай да заганай вячэры Ніцма, спусціўся долу На […]...