Верш Кастрычніцкі салют
Грыміць кастрычніцкі салют…
Здаецца – гэта гром Аўроры
Ускалыхнуў здалёк зямлю.
І, ззяючы, спадаюць зоры
Пад гулкі, пераклічны залп,
Каторым салютуюць шчыра
Крутыя верхавіны Альп,
Граніты звонкага Паміра.
Закончан слаўны наш паход.
Цвярдыні ворага – ў руінах,
Стары тэўтонскі шлях на ўсход
Прыгвозджан да пляцоў Берліна.
Бары, як некалі гудуць.
Зноў скібы чорныя пад плугам.
І дробяць гарнякам руду,
шахцёры высякаюць вугаль.
І на стырне гадоў – рука,
Якая наша пакаленне
Вядзе з-пад самых барыкад,
Што ўзняў над цэлым светам Ленін.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- ГАРЭЗА ГАРЭЗА Пярун гуляе ў нізкіх хмарах, Пранёсся гулка ў калясніцы, Як малады. Якая старасць! Душа жадае весяліцца. Раве басамі, крэхча […]...
- Салют Дзяўчына ў празрыстай спадніцы Трымае рамонак ў далоні. Трымцяць па дарозе машыны, Кудысьці спяшаюцца. Мабыць, На свята дзяржаўнага кшталту, Купалле […]...
- Салют, дуронік, што глядзіш так? Салют, дуронік, што глядзіш так? На схіле натапырыў вушы. Стары твой сябра ў кепцы ўсмак, травой шамоціць вельмі слушна. На […]...
- ВЯСНОВЫ РАЙ Над лугамі гудуць медагоны, І жаўрук так натхнёна пяе! Сонца промні злаўлю я ў далоні, Перасыплю ў далоні твае. Я […]...
- О, край родны, край прыгожы! О, край родны, край прыгожы! Мілы кут маіх дзядоў! Што мілей у свеце божым Гэтых светлых берагоў, Дае бруяцца срэбрам […]...
- Як паклічуць – пайду! Як паклічуць – пайду! Пазавуць – абзавусь! З балацянак руду Грызьць пачну – меч скую! Так было – гэтак будзе, […]...
- Я – сын зямлі Я – сын зямлі, нашчадак хлебаробаў. Услед за сонцам доўга мне брысці. Быў надта б рад, каб хоць зярняткам дробным […]...
- Каханне, блюз і рок-н-рол Ідзе, пляцецца і кідае Маё жыццё, як тое кола, Распавядальны твор чытае З кахання, блюзу й рок-н-ролу. Я нарадзіўся чалавекам, […]...
- Не ў цішыні палескага сяла Не ў цішыні палескага сяла, А ў цішыні Заходняга Берліна Над Хафелем чырвоная каліна Зусім па-беларуску расцвіла. Я не здзівіўся, […]...
- Ты аддаляешся, ты аддаляешся Ты аддаляешся, ты аддаляешся, Ад пацалункаў маіх вызваляешся, Ад непатрэбнай нікому маны, Ад недарэчнай уласнай віны. Хто мы? Чужыя адно […]...
- Пралетар-зонг Вось і настала гадзіна, калі ў галаве, бы турбіна, гудуць твае мары ды юры. І думкі – тупыя, бы куры. […]...
- Дзвіна Знаёмая сцяжынка рада ўбачыць, – Віляючы хвастом, мяне вядзе, – Дзе некалі заўзята я рыбачыў – Вудзільнам пасвіў воблакі ў […]...
- Ваяры-алівАры А ў летку Можна зьесці ля дрэва Ранетку. Пазайздросцілі б жыды Адам і Ева. Не бяды. Тысячу грам, А затым […]...
- Даруйце, родныя бары i пушчы Даруйце, родныя бары i пушчы, Зямлi бацькоўскай неацэнны скарб, Што – не глухi i не сляпы – вiдушчы – Не […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- Ты кажаш, я не ведаю вайны Ты кажаш, я не ведаю вайны, Што мне было тады гадоў замала. Чаму ж яна мае забрала сны? На ўсё […]...
- Дажджавы чарвяк-сіротка Яго матку забіў крот-маньяк, На рыбалку паклікаў рыбак Яго тату, Плугам зьнеслі ягоную хату… Валацугам, галодным бамжом, Стаў маленькі чарвяк […]...
- Чорнае з золатам Чорнае з золатам прыкіпела да лісця, Да крывога месяца, навечна прыкутага, Апошнія ночы небу даліся Сталёвымі слязьмі і зорнымі пакутамі. […]...
- Вакол балота. Востраў Зыслаў Вакол балота. Востраў Зыслаў. I траў няскошаных журба. А ты вартуй і праўду выстай, Хаця грыміць па ёй пальба. Я […]...
- Зноў пахавае вечар золкі Зноў пахавае вечар золкі Празрыстасць сініх вод І цішінёй заплачуць зоркі, Імкнучысь у млечны небасход… За кропляй кропля – дождж […]...
- Дні Дні складаю ў тузін старых газет. Некалі пажадаю вярнуцца, каб пагартаць падзеі… Газета – гэта вельмі стары Інтэрнет, дзе можна […]...
- Хоць у войску служыў Хоць у войску служыў – На вайне я не быў. Бацька ж мой ваяваў, На франтах пабываў, Да Берліна дайшоў. […]...
- Гарачае жаданне Ноч. Усе спяць. Я гляджу ў акно. Зоркі маўчаць, як мае вусны, У параненай душы няма слоў – Дзе ты? […]...
- ЗіМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полі – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галінак. Цяпер яны стаяць маўкліва, Там-сям вісяць счарнеўшыя лісты. Навошта […]...
- Хлопцы Перадай, сасна, сасне – Немцам будзе блага: Не задрэмле, не засне Партызанскі лагер. Расшумеўся цёмны лес Над маўклівым логам – […]...
- Тады і не боязна піць Увогуле п..здзец зноў нейкі, Для добрых сноў знайсці дзе лекі? У Google пагляджу як нашыя ў хаккей Згулялі, ці акэй? […]...
- Як сумна-тужлiва зязюля кукуе ў бары Як сумна-тужлiва зязюля кукуе ў бары, На познiм змярканнi, насупраць мядункавай ночы! Адкуль гэта жальба – у росквiт маёвай пары? […]...
- ЗIМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полi – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галiнак. Цяпер яны стаяць маўклiва, Там-сям вiсяць счарнеўшыя лiсты. Навошта […]...
- На партызанскім аэрадроме Навокал цішыня. Толькі чутна, як зрэдку Каласы зашумяць На шырокім палетку. Зашумяць і паклон Хіляць бору старому, Дзе прапелер відзён […]...
- Празвінеў званок, – і на пероне Празвінеў званок, – і на пероне Ужо растаў бялява-пухкі дым… Праз прастораў звонкія парогі Мы шточас шыбчэй-шыбчэй імчым. Я вакенца […]...
- Зімой у лесе I лягла ж цішына У бары за гарой, – Каб дравінка адна Хоць кіўнула сабой. Снег пушаны залёг На галінах […]...
- Сябры франтавыя Маўчаць кулямёты, I міны не выюць. Гарматы сваё адгулі. Хлапцы баявыя, Сябры франтавыя, Мы ўсе з перамогай прыйшлі. З баямі […]...
- Красавіцкая навальніца Небу цёмна-сіняму і ветру Скардзіліся чорныя палі: “Сонцам мы вясновым абагрэты, А дажджу даўно ўжо не пілі!” I тады прыйшлі […]...
- Гледзячы з-пад рукі Такое з-пад ілба хіба убачыш? Такое можна ўбачыць з-пад рукі. – Кузю-кузю, майго маленства ветрык! – А некалі ж губамі […]...
- Чорны бусел Стань ля Прыпяці, Любуйся, Прыхаваўшыся ў лазе. Чорны бусел, Чорны бусел На адной стаіць назе. Я люблю буслоў і белых, […]...
- Точыць стачонае моль – Точыць стачонае моль – Хопіць трухі назапас. Ператрываць – гэты боль. Перамаўчаць – гэты час. Вырваўшы пальцы з вузлоў Локці […]...
- Ярыла Зімовыя краты Разбурыла вясна, Ярыла-араты Абудзіўся ад сна. Прайшоўся ён плугам Па грудзіне зямлі – Квітнеючым лугам Яго дзеці сталі. […]...
- Зіма здароў! Белым снегам замятае, Студзень сцежкі і бары Мароз рыпіць і сустракае, Нас з завірухай на двары. Ля хат вясковыя бярозы, […]...
- Лясы Беларусі Бары і дубровы – краса Беларусі, І песня, і казка, і звон таямніцы… Я сцежкай лясной у маркоце прайдуся – […]...
- На Навагрудскай гары Тут жыў Міцкевіч. Тут яшчэ гудуць І веюць ветры тыя, што калісці Па свеце неслі хмары яго дум, Пад вокнамі […]...