Верш Камар

Ещё вершы:

1. Абудзiць певень загуменне Абудзiць певень загуменне, i зазвiняць у лузе – росы… Якое дзiўнае iмгненне: Ступаць па росах гэтых босым!.. На вадапой!..- гукае […]...
2. Без паветра надзеі Без паветра надзеі, У глухой цішыні, Зухаватым зладзеем На сталёвым кані, У імгле цьмяна-сіняй Скрозь мільён нератоў Нават геній “Касіні” […]...
3. Ода бярозаваму веніку Бярозавы венік, Бярозавы венік Зноў лечыць ад суму. Які яго геній Калісьці прыдумаў? Ці сейбіт старанны, Ці воін харобры, Быў […]...
4. Балада пра волатаў У змрочным скляпенні, да зданяў падобны Сядзіць анямелы, гаротны народ, He бачыць ён сонца, бо зыркія промні Яго не краналі […]...
5. Наша прырода Наша прырода прыгожая вельмі бяздонныя рэкі, палі і лясы. мы часта не заўважаем як высякаем гэтыя лясы, як забруджваць бяздонныя […]...
6. Вы ўсе ў палоне Вы ўсе ў палоне, Вы ўсе – наскрозь! Паціху знікае ваша развага, Вы людзі – ” да что ты, брось”, […]...
7. Плача паветра Плача паветра, рака і поле, Гінуць звяры і птушкі і мора. Плача і стогне ўсё наваколле, Цягне сасна к нам […]...
8. Верыш, людзі прымаюць усё на веру В. Верыш, людзі прымаюць ўсё на веру. Асабліва, калі жывуць па-першаму разу. Так непрыхавана і ў тваёй манеры – складаць […]...
9. Залежнасць Мая дарога за бацькоўскім домам – Святая сувязь з роднаю зямлёй. На ёй залежнасць вырасла свядома Ад усяго, што блізка […]...
10. Такая гаворка От!.. Як прыкра… нават цяжка… Бессаромны, прыкры фас! Ветласць мовы – як сярмяжка, Нібы змылена ў запас! Гэта “тыпа словам […]...
11. Геній Мой бедны геній, што ўва мне застыў, Згарнуўся коцікам – альбо зьмяёю? – Як не рабіць зьнясіленьне тваім І што […]...
12. Трагедыя Чарнобыля Шмат гадоў прайшло з тае даты, Калі ў небе раздаўся гром, Людзі думалі – гэта салдаты, Зноў з’язжаюцца на палігон. […]...
13. ШОС Роднай краіне, Родным дзецям, Роднаму гораду Роднай планеце, Роднаму лесу, Родзічам у хаце, і нават роднай Сястрычцы ў плацці, Хай […]...
14. Ганарысты парсюк Бывае праўда ў вочы коле… Раз гнаў пастух свіней у поле. Адзін вялізарны Парсюк, Які абегаў вёску ўсю, За раніцу […]...
15. Як пазбегнуць Як пазбегнуць мітусні бясконцай? Як бы птушкай шэраю у неба? Там дзе свеціць несупынна сонца, У таемную краіну мне бы. […]...
16. Мы жывём, як гарох пры дарозе Мы жывём, як гарох пры дарозе Хто нi йдзе – той вазьме i скубне Гэту прымаўку ў нашам народзе Расказала […]...
17. У суніцах З самай раніцы не спіцца: Сёння – самая пара, Каб паехаць па суніцы У лясны таемны рай. Промні-ніці залатыя Скрозь […]...
18. Памяци ВАСІЛЯ БЫКАВА Трымціць непаслухмяная рука, Баліць душа і замірае сэрца, І слова выбіваецца з радка – Яшчэ не ўсведамляе сэнсу смерці. Не […]...
19. Па-рознаму Па-рознаму розныя людзі тлумачаць Аб тым, што вачыма уласнымі бачаць. Па-рознаму складзены думкі людзей Аб сэнсе жыцця, аб парадку падзей. […]...
20. БАЛАДА ПАЛУТЫ БАДУНОВАЙ (1885-29.11.1938) “Прыгожай і слабой павінна быць жанчына…”- Прывыклі так мужчыны гаварыць даўно. Яна слабая, як з мужчынам п’е віно, Прыгожая […]...
21. Пачвары Над кабінетамі летаюць хмары, заселі бязлікага гвалту пачвары, не бачуць людзей, не чуюць людзей, бо грошаў усеўладных салодзяць іх чары. […]...
22. Непаразуменні Так і жыццё адгаравалі – Ты па сабе, я па сабе. Зязюлі нам адкукавалі Даўно аб шчасці і журбе. Я […]...
23. Помнік ласю Як вадаспад, пясок сыпучы Цурчыць струменем пад адхон… Ён выбег з лесу, стаў над кручай I так стаіць, усім відзён. […]...
24. Калі восень шэрасць замене на просінь Калі восень шэрасць замене на просінь, то не будзе падманам, пакуль у вачах тваех хмара існуе аблачынкай… Хмары, гэта аблокі […]...
25. Бясслаўе Хто любіць славу, Дык таму не шкодзіць Запамятаць Такі закон прыроды: Прыходзіць слава, Хутка і праходзіць, А вось бясслаўе – […]...
26. Калі баішся праўдай апячы Калі баішся праўдай апячы, Дык не ілжы – адкрыецца мана. Лепш не кажы нічога – прамаўчы. Бо што маўчанне? Проста […]...
27. Лiстапад Лiстапад – гэта месяц цемры Вечароў, што даўжэй за дзень Я мацней зачыняю дзверы Ад нядобрых лiхiх людзей Лiстапад – […]...
28. Час ёсць Час ёсць, Давай напішам мы найперш Прыгожы, мілагучны верш, Каб людзям ён, як птушак пенне, Прыносіў толькі здавальненне. А розныя […]...
29. На смерць Леніна Жалобны студзень… Не астудзіць Крыві успененай душы!.. Дзе ты, Ленін? Ленін!.. – пытаюць водгукі машын. Яго няма, тварца камуны. Памёр […]...
30. Чэкістам Калі пройдзе па мне 40 дзён Я агентам дзяржаўнай бясьпекі Свой апошні пакіну патрон Па дарозе з варагаў у грэкі. […]...
31. ПаскЮДЫ Плечы сакавіцкага сонца Ахутаны сіверам, вар’яцка-пяшчотным. Павевы вятороў на раздарожжы Надаюць непатрэбнае моцы. У друз б’юцца зоркі, у тварах якіх […]...
32. Наш лёс вызначаюць людзi! Ведай родная! Наш лёс вызначаюць людзі! Заручаць і развядуць – ўсё як мае быць! Бо без плётак іх жыццё нецікавым […]...
33. Сакавіцкія воды Люблю сакавіцкія воды – Вірлівыя сокі вясны. Як вены жывыя прыроды, Зямлю напаўняюць яны. Набракне зямля сакавіцай. І раптам, парой […]...
34. Вёска Горы ды каменне, Вузкія палоскі: Гэта наша поле, Поле нашай вёскі. Курныя аконцы – Каб святла хоць трошкі: Гэта нашы […]...
35. ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ Адкіньце прэч журбы навалу, Душы ляноцце. Прыходзьце ў госці да Купалы, Часцей прыходзьце. Ён вас […]...
36. Дзядзьку Рыгору Сышоў Паэт, сышла Эпоха, Ён – Геній і Сумленне – ён. Я помню той вянок з гароху, Не слаў нікому […]...
37. Касінеры Новага часу Зладжу стрэльбу сваю ды навостру касу I табе, родны край, волю я прынясу. Твой лёс – квітнець, а ты змушан […]...
38. Быць паэтам Нас прадзімае вецер свежы, Мы ловім пырскі і дрыжым. Давай пакінем узбярэжжа I зорнай сцежкай пабяжым. Чаму няёмка і нясціпла? […]...
39. Канфлікт земляробаў і жывёлаводаў Люд кажыць: аграном як лох – трусы ў яго ў гарох. А вось пастух з бутэлькі нульсямілітровай ужывае ром, Бухае […]...
40. Зірні здаволена наўкруг Зірні здаволена наўкруг – Амаль што райская карціна: Прыветна зелянее луг І ціха пасьвіцца скаціна. Сьляпнеча кружыцца траха. Курыцца вогнішча […]...