Верш Прайшло столькі часу

Ещё вершы:

1. Што прайшло – ніколі не вярнуць Што прайшло – ніколі не вярнуць, Пра гэта нам сказаў сто год таму паэт. Жыццевая завея ўсё прадоўжвае дзьмуць, Заносячы […]...
2. Столькі шчасця аднаму Я, спадарыня, у вочы Вашы толькі паглядзеў, І забыў, куды я крочыў. Знайце:хлопец прападзе. Я цяпер ужо, здаецца, Назаўжды згубіў […]...
3. Вяртайся І колькі б часу не прайшло – чакаць цябе заўсёды буду. ты даў убачыць мне святло, ты даў адчуць кахання […]...
4. Колькі часу думаю аб табе Колькі часу Думаю аб табе. Каторы год блукаю З марай спаткаць цябе, Але сустракаю толькі снег. Чысты і першы Ён […]...
5. Прайшло *Прайшло* Мне б хацелась вярнуцца ў дзяцінства, Дзе кожны дзень радасць, І дзе кожны дзень спакой, Дзе не бывае бязвыхадных […]...
6. ГАРАДЫ Пакуль жывуць – наш слаўны Мiр i Тураў i Полацк прадаўжае над Палатай ззяць – Не прападзе славянская культура, Не […]...
7. Сівер часу Такі шалёны вецер часу быў: Зрываў людзей з сяліб сваіх абжытых І з клункамі сабранага пажытку Іх, бедных, гнаў, скуголячы, […]...
8. Зорачка Зорачка светлая, Ціха на захадзе, Шчыра пільнуе Ваконца маё. Дзеўчына белая, Хмарна пад заценем, Хлопца чакаецца Быццам бы днём… Зорачка […]...
9. Што здарылася? Што здарылася з вёскай, Дзе гурт малады, Дзе хлопцы, дзяўчаты, Што калісьці былі? Дзе ж гоман трашчоткай, Што калісьці ішоў, […]...
10. Адчуванне часу Праз паўгадзіны ты прыйдзеш. Праз паўгадзіны… Можа, спыніўся гадзіннік? Здаецца, два гады прайшлі. Як жыць на свеце з гэткім адчуваннем […]...
11. Касінеры Новага часу Зладжу стрэльбу сваю ды навостру касу I табе, родны край, волю я прынясу. Твой лёс – квітнець, а ты змушан […]...
12. Ці хопіць часу беларусам стаць Ці хопіць часу беларусам стаць жыцця да скону: на роднай мове вольна размаўляць – не біць паклонаў, сягаць на ёй […]...
13. Часу няма сказаць “люблю” Часу няма сказаць “люблю”, не тое, што пакахаць, а ў пісьмах бацькавых працякае страха – 25 ёй гадкоў на Іллю. […]...
14. Хвалямі часу Час хуткаплынны жорстка твары трэ, Сябры старэюць, калі доўга іх не бачыць. А маладосць нічога не бярэ, І ў моцы […]...
15. Небагата часу з таго дня мінула Небагата часу з таго дня мінула, Як збірала маці сына ваяваці. Сядзіць матка ў хаце, слёзы выцірае. Сын яе адзіны […]...
16. БАЛАДА МАКСІМА ЛУЖАНІНА (2.11.1909-13.10.2001) Жыццё прайшло, як кніга прачытана… Жыццё прайшло, нібы святло ўзарвана І Храм разбураны на ўзгорку тым, Дзе ўсё, як […]...
17. Лета прайшло Над горадам шэрае неба, У вокнах ня гасьне сьвятло. Там лісьцем пакрылася глеба, Ды б’ецца матыль у вакно. Ён бачыў […]...
18. Ноч снегавеем ахутае душу Ноч снегавеем ахутае душу, Ноч напаткае сэрца між зорак… З ёё адною між стылых калюжын Крочым у свеце без здрады […]...
19. У вяках столькі раз апетае У вяках столькі раз апетае, Сонца! Ты ад хвалы не меншаеш!.. Дык прабач мне й на гэты раз. Я пра […]...
20. Не знойдзеш у свеце столькі слоў Не знойдзеш у свеце столькі слоў Каб зведаць усю цябе да дна: Твой бору шум, прастор палёў, Старонка родная мая, […]...
21. Ты маме столькі слёз прынёс Ты маме столькі слёз прынёс, Што сам акамянеў. I дзічкай горкаю ты ўзрос Між пладавітых дрэў. У дзень праменны, малады […]...
22. …Ты нібы зноў купаешся ў рацэ Нервова ў сне уздрыгвае стыхія. Вартуе месяц зорак чараду. Спакойны плаў, а берагі крутыя. I п’е зара глыбокую ваду. Расце […]...
23. Пакінутая Колькі болю ў жыцці, колькі жалю, Колькі скрухі кладзецца на снег. Ты забыўся ўжо сваю Галю, Яе вочы, гаворку і […]...
24. Заўтра нас ня будзе Я быў, а заўтра мяне ня будзе… Ты глядзела ў вочы, а гэта апошні раз… Ад болю рвуцца мае грудзі, […]...
25. І трэба жыць На свеце праўда ў нас адна: Жыццё – ёсць барацьба, яно ж – гульня. А гэта значыць: трэба жыць, І […]...
26. Украінскаму Еўрамайдану 2013 Украіна, Мы з табою! Волю барані! Мы сталі доляю адною У ліхія дні. Нам цяжка вырвацца з расійскіх Крыважэдных лап. […]...
27. Мой сябра Мой лепшы сябра – вольны вецер. Заўжды і ўсюды ён са мною. Ўзбадзёрыць твар, штурхне у плечы, Як запавольнюся хадою. […]...
28. ВА МНЕ ВА МНЕ Я стамілася жыць, кахаць, пакутаваць. Я стамілася ўсміхацца дабра. Я ўжо стамілася паміраць. Але не дарэчы мне гэтая […]...
29. Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...
30. Прыйшла… І супыніла часу рух Прыйшла… І супыніла часу рух, I зноўку абудзіла боль таемны, Мне сэрца паланіла колам рук I роем мараў-сноў невераемных. I […]...
31. Прыцяжэнне часу Жыццё з маленькага вучыла: Як ні мудруй тут, ні пручайся, А немагчыма, немагчыма Адолець прыцяжэнне часу. Агорне веснавосць павеву – […]...
32. Зь цягам часу Зь цягам часу так мала пішу, Бо, напэўна, цябе забываю. І часьцей у нябёсы гляджу, Толькі сонца ніяк ня спаткаю. […]...
33. Усё ў жыцці здаецца проста Усё ў жыцці здаецца проста, На ўсё вы знойдзеце прычыны. Як гэта цяжка быць дарослай, Як гэта цяжка быць жанчынай. […]...
34. Я імкнуся сваё дачыненне Ххх Светлай памяці маці Анастасіі Маркаўны Я імкнуся сваё дачыненне да Высокага духу знайсці. Божа, дай да Твайго ўзвышэння даляцець […]...
35. ЛЯ ХАТЫ Ты не ўстанеш, не пабачыш, Як мне цяжка аднаму – Словы болю, горыч плачу Выказаць няма каму. Моўчкі тупаю ля […]...
36. Маналёг – Частка ІІ (Увесь сьвет – тэатр) Жыць ці ня жыць? Пытаньня ня ўзьнікае. А вось пытаньне: быць мне, ці ня быць Акцёрам, што па п’есе адгуляе […]...
37. Ты скажы мне, зязюля Напілася зязюля сцюдзёнай расы I хацела ляцець да сябе у лясы, Толькі я папрасіў: “Не ляці, пачакай, Сумна мне, закувай”. […]...
38. Пра скарб І колькі не прайшло гадоў, стагодзяў, Ва ўсе вякі мы розум, мудрасць На старонках кніг знаходзім. Уключыце логіку і трошкі […]...
39. Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
40. Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...