Верш На гузікі зашпіленна старанна
На гузікі зашпілена старанна
ад побыта штодзеннага пакут,
ад мітусні ў чарзе за шыбай крамы,
і выгляд пакамячаны крыху-
Ен, як і ты, трывожны, ненаўмысны,
з грабеньчыкам у русых валасах,
падкрэсліўшы сумленна рэчаіснасць,
з авоські пазірае каўбаса,
Агорнута ў паперу шэрых будняў,-
няма тых шаляў, каб узважыць рух,
а час мінуў – ці хутка, ці марудна-
неспадзявана душу праглынуў.
Нібыта ўчора птушкай заручонай
з лагодай ты лятала праз натоўп,
вяселкаю спавітая – учора,
а сення ты кабета ў паліто.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Зорных шаляў, віхор, не вагай Зорных шаляў, віхор, не вагай, час і ім са спакоем звыкацца. Знерухомеў бярозавы гай, ашчаджаючы рэха вакацый. Над спарудамі вечных […]...
- Як старанна люстэрка не тры Як старанна люстэрка не тры, Як не лайся на пыл і на жонку, Але кім сябе бачыш знутры, Тым, на […]...
- Святар старанна рамантуе Святар старанна рамантуе Ў сваім двары зламаны плот. А побач хлопчык шпацыруе, Ажно глядзіць, здаецца, ў рот. – Што, дзетка, […]...
- А жыву так старанна, наколькі магчыма А жыву так старанна, наколькі магчыма, Як любая другая дзяўчына, жанчына, Праца ды крама, прыборка ў пакоі – Усе справы […]...
- Па кроплях, як па прыступках Па кроплях, як па прыступках да Бога душу вядзеш. А можа табе толькі сніцца – нібыта на яве жывеш. Нібыта […]...
- Белы снег Белы снег, нібыта забыццё, лёг на дол так хутка і ахвоча. Я яшчэ не вытрывала ўсё, я яшчэ шукаю твае […]...
- БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...
- Асенняя непагадзь Гарызонт сасоннікам расчэсвае Ветрам раскудлачаныя хмары, Залівае лістапад яшчэ свае Ўчора палымнелыя пажары. За акном ні проблеску, ні просіні, І […]...
- Дванаццаць гадзін да сустрэчы Дванаццаць гадзін да сустрэчы, Сяджу і п’ю каву дарэчы. Хвіліны ўцякаюць марудна, Ды кава мая не атрутна, Без цукру ўжываю […]...
- Як Цімох абедаў Ох! Ох! Ох! Натаміўся Наш Цімох. Ох і натаміўся! Ох і нарабіўся! Што рабіў ён, Хочаш ведаць? Слухай: Сеў Цімох […]...
- Час пражна Час пражна. Не заўважыць часу як, Жыта рана каласуе, Дзявок малых, на дражджах, Да пасагу час рыхтуе. Ад жытнёвага пражна, […]...
- Вышыванка Матуліны рукі, як птушкі, лятаюць, Здаецца, нібыта і стомы не знаюць. І крыжык за крыжыкам роўна кладзецца: Як быццам гаворка […]...
- НЕ ВЕДАЮ Каб прыйсці да яго, Колькі трэба прайсці? Каб дазнацца прызнання, Што ў сабе адшукаць? Колькі ў сэрцы пяшчоты І ласкі […]...
- Свавольнай была маладая суседка Свавольнай была маладая суседка: То чуб асмяе, то характар мой зганіць, То інапку закіне ў крапіўнік ці ў кветкі, То […]...
- Сынок мой Сынок мой… Мой першынец, мой хлопчык цёмнарусы, Мінуў прысягі урачысты час. Будзь верным абаронцам Беларусі, Яна, як маці, думае пра […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА ЕЛЬСКАГА (16.06.1834 – 10.09.1916) У снягах задрамала світанне, І паўдня пачынаецца дзень. Для кагосьці за волю паўстанне- Гэта кроў, для кагосьці […]...
- У промнях Неба палае жывой маладосцю… Будзем вітацца мы з гэтай вясною. Я зазіраю ў промні, а хтосьці Крочыць да сонца сцюдзёнай […]...
- БАЛАДА НАТАЛЛІ АРСЕНЬЕВАЙ (20.09.1903-25.07.1997) Далёка, нібыта ад сонца, ад маці-краіны З Малітвай у сэрцы за родны самотны народ, Глядзела ў чужыя нябёсы яна, […]...
- Вітаўт Князь фанабэрыста трызніў пра веліч краіны, З мечам поўсвету прайшоў ён у пошуках славы, А паміж войнамі дух гартаваў у […]...
- Ненадзейныя палавіны Ненадзейныя палавіны Змрок згушчаецца, усё сціхае, Ды жанчына не спіць-чакае. Думкі сцяліся, скамянела, Быццам з нерваў аголеных, цела. І здаецца, […]...
- Ефрасiння Жанчына стомленна прысела. Лучына тухне, ледзь гарыць. Яна ўсёж-такі паспела Радзіме крыж свой падарыць. Свой крыж нясла, сввае нягоды, Прасіла […]...
- Ледзь чутны спеў у цішыні Ледзь чутны спеў у цішыні Скляпенняў велічных сабора. Журба, надзея і пакора Лунае ўзнёсла ў вышыні Самотна, быццам плач пра […]...
- Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...
- Вясёлыя разважанні на могілках Мы на могілках, зязюля, Хопіць варажыць. Тут усе даўно паснулі – Хутка час бяжыць. Што ў мінулае галёкаць, Памяць церушыць? […]...
- In memoria Над Беларуссю Сонца марудна ўстае, I спяшаецца за навалай навала. Адам Міцкевіч паліць Беларускія вершы свае, Каб напісаў іх Янка […]...
- Восеньскае каханьне (пераклад з рускай мовы) Восень. Золкая волкасць, У лужах дрыжаць разводы… Сэрца шчыміць пяшчотай Стылай парою года. Пала лістком з […]...
- Неспадзявана рыпнуць дзверы Неспадзявана рыпнуць дзверы I моўчкі выпусцяць мяне. Марозны ранак, ранак шэры Мяне за плечы ахіне. Раскоціцца абрус-дарога: Ідзі, ступай у […]...
- Апусцелі сады Пры спатканні з табой Бегла я на арэлі, Мае вочы гарэлі Яркім сном васількоў. Праляцелі гады Птушкай хуткай за час. […]...
- Аддаю шчыры голас салдацкі Я дарос, пасталеў на вайне. І хоць свеціцца срэбра на скронях, Дзядзькам клічаш дарма ты мяне, – Першы раз галасую […]...
- Сум у рэшаце Сум у рэшаце… ***************************** Я вам нібыта бы чужая, Вы мне таксама не радня. І памяць моўчкі калыхае Мой сум […]...
- Чэ Гевара Здрада атрутай блішчыць у вачах… позірк апошні… і плюнуў у гэтыя вочы. Воляй і моцай выклікаў жах… а на двары […]...
- Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўчора зірнуў за мяжу За мяжою імгеньне і мора За мяжою я ўбачыў душу. Спрабаваў […]...
- Патаемнае Яшчэ глыток, яшчэ уздых, Яшчэ хапаешся за сонца. Яшчы жывы, яшчэ не сцiх, I ўсё ж стаiш ты пад аконцам. […]...
- Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...
- Самаўлюбёным аўтарам прысвячаецца Зашоранаму флангаў не відаць, зацыкленым нюансаў не заўважыць і як на сябе з боку паглядаць? на вагах на якіх свой […]...
- Керч Керч Пясок гарачы, цёплы вецер. Керч. Я тут адзін як і ў жыцьці. Тут можна ўсё. Хоць проста легчы І […]...
- БАЛАДА ВІКТАРА ТУРАВА (25.10.1936-31.10.1996) З экрана, нібыта з нябёсаў, Сыходзіць балотны народ. І нельга глядзець без слёзаў На гэты біблейскі сыход. І слёзы […]...
- Халадае Мёрзнуць рукі без пальчатак. Халадае. Новы дзень бярэ пачатак. Не хапае. Зноў стаю на скрыжаванні. Адзінота. Бессэнсоўнае чаканне. Боль. Самота. […]...
- Святло і цеплыня Гатовы цэлы свет я асвятліць сягоння: Агеньчыкі вачэй – нібыта ліхтары, А сэрцайка маё палае, як паходня. Святло і цеплыня […]...
- Цемра Сцюдзёна і цёмна – Нібыта не лета… Зялёна і ярка – Нібыта не восень… Стаіш ля вады – Нібыта прыгожа… […]...