Верш Зноў дажджынкі – нябесная паства
Зноў дажджынкі – нябесная паства,
Бьццам сьлёзы, па твары цякуць…
Ці твае неспакойныя пасмы
Лёгкім дотыкам лашчаць шчаку?..
Можна вочы закрыць і памарыць,
Быць удзячным хвіліне любой,
Нават той, як нардычныя хмары
Набрыняюць завейнай журбой.
А пакуль льецца радасьць такая,
Што адольвае часу разьбег…
Я стаю пад дажджом, не ўцякаю –
Тольк і б ты не дагнала мой сьнег…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Каб ты быў зноў маім Шэра-мокры асфальт Нагадаў зноў цябе, Парасонаў скрыжаль Закахалі ў цябе. Беглі мы пад дажджом, Абдымаў ты мяне. Сэрца білася шклом, […]...
- Зноў чакаем Зноў чакаем Зноўку май. Наўкола у садах Водар кветак хмельны і духмяны. Я стаю з сыночкам на руках Каля нашых […]...
- Цемра. Змрок. Я зноў хвараваты Цемра. Змрок. Я зноў хвараваты. Сэрца няспына б’ецца маё. Не ўратавалі мяне і кахання латы, Не збераглі нат’ і любай […]...
- Зноў Ты мяне прыручыў, як лясную птушку, Салодкім напевам засадзіў у пятлю. Скраў з майго твару дзіцячую ўсмешку. Аддала ўсё, нават […]...
- Нябесная сотня Звычайныя учора у краіне Рабочыя, настаўнікі. Міколы, Галі…. Як звон бяды прабіў над Украінай- Салдатамі, Героямі пастаялі. Пакінулі і працу, […]...
- Загрукалі дажджынкі-кастаньеты Загрукалі дажджынкі-кастаньеты. Ледзь вымавіла зрэшты: “Да світання”. Ты разлічыўся фірменнай манетай – Выдатна адчаканеным маўчаннем. З вакна – амаль вангогаўскі […]...
- Ці вершаплёцтва не запой? Ці вершаплёцтва не запой? Ледзь наталіўся хмельнай брагай – І тут жа зноў на вадапой Усё такая ж гоніць смага. […]...
- 1863 Прачынайся! Браток Беларус! зноў Радзіма зняслаўлена, ў кратах, зноў Хрыста прыбіваюць на крыж, чорны страх пасяліўся ў хатах! Мы па […]...
- І зноўку колы, зноў цягнік І зноўку колы, зноў цягнік. І зноў кудысці бегчы. З’явіўся хлопчык той і знік І лёг на горад вечар. Ты […]...
- Зноў еду дадому Зноў еду дадому, Хоць знаю: сустрэчы Ніколі не будзе на гэтым шляху. Хацінка сівая ўздыхне па-старэчы І ветла запросіць мяне […]...
- І зноў нядзелька І зноў нядзелька, зноў бліны- Яны святочны пачастунак. Бо ён з душэўнай глыбіні Цудоўны сонечны гатунак. І дзякуй кажа кожны […]...
- Шукаць, знаходзіць, зноў губляць Шукаць, знаходзіць, зноў губляць… Няспынна дні плывуць імкліва. Як лісце з дрэва абляцяць, Шчасця кароткага хвіліны. Ўсё з чыстага ліста […]...
- CВЯТЛО МАЛАДЗіКА Ночка чыстым аксамітам Лес зімовы засцілае. Шлях да зорак, менавіта, Маладзенькі месяц знае. Малады і вельмі тонкі, Зноў хаваецца за […]...
- Родная, мілая, любая Родная, мілая, любая! Сьвет заімгліўся журбой. Непагадзь страшная, лютая Нас не мінула з табой. Зь яснае пэўнасьці выбіла. Згасла вясёлка-дуга. […]...
- Зноў з табою згоды не знайшлі Зноў з табою згоды не знайшлі, Зноў між намі ростань і варожасць. Як запозна мы заўжды варожым Аб часах, якія […]...
- Зноў пра любоў Там, дзе канец усім дарогам, Чарнее ў вечнай цішыні парог, Як апынуся я за тым парогам, Дык мне назад не […]...
- Зноў пахавае вечар золкі Зноў пахавае вечар золкі Празрыстасць сініх вод І цішінёй заплачуць зоркі, Імкнучысь у млечны небасход… За кропляй кропля – дождж […]...
- Зноў прыгалублю – пашкадую Зноў прыгалублю – пашкадую Цябе, бярозку маладую; Хай сад асеннi ўздыхае: “Ой – не кахае, не кахае…” Ты – гарадская, […]...
- Льецца сонца Льецца сонца апошнім святлом На змоклыя пожні, лясы. І хмары, і ноч чорным крылом Нагадалі твае валасы. Не цябе. Зусім […]...
- Сакура О, цуд! Яшчэ хвалюючы людзей, Што выжылі ў шаленстве землятрусаў, Зноў сакура ў Японіі цвіце – Вачам, слязьмі напоўненым, спакуса. […]...
- Я еду зноў у мілую мне вёску Я еду зноў у мілую мне вёску Там хата ёсць – ніхто ў ёй не жыве… Да ганку йду, мінаючы […]...
- Асеннія кветкі Нібы гараць вяргіні, аксаміткі, Хоць кожны міг падлічаны зімой. Халодным ранкам іх галовы ніклі, А ў ясны дзень чакалі сонца […]...
- Не сьпіцца зноў Не сьпіцца зноў. Якісьці клёкат Сон растрывожыў, расштурхаў, Аднекуль, з таямніц далёкіх, Ён, быццам буслам прылунаў. А з ім – […]...
- Зноў сцежкай роснаю Зноў сцежкай роснаю праз жыта Крыляю ў далеч, нібы птах, І што трывожыла – забыта, Я дома тут, а не […]...
- Зноў месячык Зноў месячык сярэбранай падковай над вечаровым горадам павіс… Каго ж сягоння стрэну… “выпадкова”? Хто ж скажа мне: “Чаго, дружок, раскіс?” […]...
- Ты рыфмаванню зноў паверыў Ты рыфмаванню зноў паверыў. А ўсё ж раней не на паперы, А з дна сардэчнага ўсплывае, Цябе ў нябёсы уздымае… […]...
- Зноў вятрыска хвалі Зноў вятрыска хвалі Кратае на рацэ, Мне цыганкі чыталі Лёс на маёй руцэ. Я паверыла хвалям: Ім у вечнасці плыць, […]...
- ***Зноў душы продкаў …Зноў душы продкаў ля хацінаў чэзлых, што зараслі дзядоўнікам густым. Ніхто іх не пакліча на вячэру ні грэшным голасам і […]...
- Зноў… аб каханьні Зноў… аб каханьні. І цяпер непатрэбны пяшчоты, Бо жыцьця засталося на дых, Бо калядную торбу шчадротаў, Ад каханьня нягожа прасіць […]...
- Зноў чэрвень з бэзам развітаўся Зноў чэрвень з бэзам развітаўся І гнёзды поўняць галасы. У думках час, калі кранаўся Тваёй шчакі, тваёй касы. Таполі пух […]...
- А рука пацягнулася зноў да пяра А рука пацягнулася зноў да пяра: Запісаць уяўленні гатова. Я адчуў, зразумеў, што настала пара Для майго паэтычнага слова. Я […]...
- Зноў прыйшла нядзелька Любушцы Зноў прыйшла нядзелька З белаю пасцелькай. Асалоду вуснаў перад сном крану… А як прыдзе ранак к нам На наш […]...
- Новы дзень пачынаецца зноў Новы дзень пачынаецца зноў – Паднімаецца сонца на ўсходзе, І пад гукі касцёльных званоў Людзі ў Храм памаліцца заходзяць. Кожны […]...
- Ты зноў ляціш у нікуды Ты зноў ляціш у нікуды Без думак аб жыцці і смерці, Не церпіш смутку і нуды І хочаш усе пачуцці […]...
- Зацалую, замучаю зноў і зняважу С. М. Зацалую, замучаю зноў і зняважу, І пакіну на беразе лёсу няшчасным. І ніхто не паверыць, ніхто не заўважыць, […]...
- Зноў мітусьня са слоў у душы Зноў мітусьня са слоў у душы – Іх, быццам вецер зносіць, Як сенажатныя стагі, Што запасьлі на восень. Жыцьцё пражытае […]...
- Першы гром Сабою сонца засланіўшы, Размову хмары пачалі, Што зіму доўгую, стаміўшы Сугробы снега забралі. Вятры ганяюць іх па небе, Бо ўсе […]...
- Кожны дзень ахінаюцца зноў Кожны дзень ахінаюцца зноў На заходзе чырвонай парфірай І гучаць старажытнаю лірай Таямніцы сівых курганоў. Ад спрадвечных прыроды дароў Нам […]...
- Калі цябе я бачу зноў Калі цябе я бачу зноў: У жылах маіх закіпае кроў, Кругам ходзіць галава, Без цябе няма жыцця! Мару аб табе […]...
- Зноў закружыўся снег Зноў закружыўся снег. I на зялёнае голле, I на ажыўшае поле Сыплецца, сыплецца снег. Шэры, маркотны дзень, Хоць бы расінка […]...