Верш Увагай шчырай
Увагай шчырай,
Пацалункамі
Не надакучыш любай –
I вочы адтаюць, як лункі,
I сонечна сьмяюцца губы.
Уся яна, як сад маёвы,
Напоўніцца сьвятлом пяшчоты…
Шкада, што казачныя словы
Мы сквапна беражэм на потым.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Ад пяшчоты Задыхаючыся ад пяшчоты, Ловячы тваіх пальцаў дотык, Памятаючы нашы вусны ўпотай – Задыхаюся ад пяшчоты! Задыхаючыся ад пяшчоты, Губляючы паступова […]...
- О, як шкада сябе бывае О, як шкада сябе бывае, Шкада, шкада, шкада, шкада, Што раптам ты ўсіх забываеш, І над усім – твая бяда. […]...
- Гэта казка, ці ява, ці сон Гэта казка, ці ява, ці сон – Чуць твае сэрцагрэйныя словы. О, які іх салодкі палон! Так і слухаў бы: […]...
- Белы конь На дарозе маёй конь, белы, Падабраўся да яго я, смела. Майго дзяцінства гэты конь, успамінаў, Такім цудоўным чынам, паўстаў прычынай. […]...
- Нібы той кот Нібыта той кот Спачатку спужаешся, Потым агледзешся нарэшцэ прылашчысся, Кіпці ўсадзіўшы ў бок. Авалодаеш з часам Усеагульнай увагай, І нібыта […]...
- БАБСКАЕ СВЯТА Ад каго мне на вочы сорам? Ці ад жонак не адбіваюць? А мне быць з ім – калекам ці хворым, […]...
- Ты жывеш далёка ад мяне Ты жывеш далёка ад мяне, Дзе Бяроза берагі цалуе. Я з табой бываю толькі ў сне – Маё сэрца па […]...
- У клясе Шумна у клясе, шумна i нудна, Сьцены шырокiя душаць мяне. Словы вучыцеля цiха, марудна Льлюцца, iх слухаць ня хочацца мне. […]...
- Гімн Белазем’я (Беларусі) на мэлёдыю латышскага народнага сьпеву Perkons, Saule, Daugava Сонца Бялзем’е ўсадзіла Там, дзе поруч берагі Белазем’е, зялёны край Край пад белымі крыламі Ключ да дзвераў сэрцаў нашых Нёман […]...
- Праменьчык пяшчоты Я табе ўсміхаюся, Яркі праменьчык пяшчоты! Аніякай работы: Ля сонейка так завіхаюся, Што ляцяць карагоды Вібрацыяй… Пацеркі-ноты Не на жарт […]...
- Не забываецца Жонцы Не забываецца такое — Імгнення ўдосталь аднаго. Мой лёс вагаецца паволі На вагах позірку твайго. Мы ж у Сусвеце, […]...
- Вядомы ў каралеўстве дацкім * * * Вядомы ў каралеўстве дацкім прысню сумнеў. Гуляцца ў словы, нібы ў цацкі, – не для мяне. Душа […]...
- Прага Напоўніцу наталіцца… Мая жадае смага. І сквапна напіцца, Дзявочай прагай. Ад цябе не чакаю, Ні кроплі спатолі Анічога не маю, […]...
- Старасць – не радасць Старасць – не радасць… ****************************************** Што чалавеку старэнькаму трэба? Позірк ласкавы, лустачка хлеба. Лепей, каб мякіш, а не скарынка. Пагаварыць […]...
- Кажуць, сёння на вершы – не мода Кажуць, сёння на вершы – не мода. Ды я надта аб тым не тужу. Бо яны мне – выток асалоды […]...
- Што мысліцца чалавеку Што мысліцца чалавеку Краіны яго пасярод Ён думкай ляціць далёка На захад ці на ўсход Шчомысліца – мяне знову Цягнік […]...
- Ядвабам аголеных ўночы адценняў Ядвабам аголеных ўночы адценняў Лунаюцца мары ў празрыстаці зор… Мільярды сусветных жаданняў-трымценняў Ахутваюць ласкаю стомлены бор… Прыціхласці рэха на стромых […]...
- Верую Я – веруючы. Верую і веру He ў мішуру Замшэлае імшы, He ў казачныя Райскія хімеры, He ў сілу Адзічэлае […]...
- Меж небам з выкапнем Блакітнае неба, і бруд на зямлі. Ня ўсё адгарнулі з яе ручайкі. Ня ўсё расплылося па іншым краям, ніжэй па […]...
- Я хачу паміраць для Айчыны Я хачу паміраць для Айчыны За яе быць расьпятым з Хрыстом – У цярнёвых іспытаў часіны Быць яе непагаслым сьвятлом. […]...
- Радзіма мая дарагая Радзіма мая дарагая, Ты ў шчасці жаданым жыві! Я сэрцам табе прысягаю Ў шчырай сыноўняй любві! На рэках шырокіх і […]...
- Пяшчоты не стае…(светлай памяці мамы) Пяшчоты не стае…(светлай памяці мамы) ************************************ Мне не хапае маміных парад, Хоць не заўжды іх брала за выснову… Каб час […]...
- Скрозь перашкоды Не ўбачу я тваіх вачэй пяшчоту І голас твой празрысты не пачую, Мне не адчуць гарачых вуснаў дотык – Ніколі […]...
- Восень слязьмі апалай лістоты Восень слязьмі апалай лістоты Быццам мастак, малюе жыццё… Шэрай улады пануе брыдота Нават калі пляваць праз плячо.. Край занядбаны сынамі […]...
- Ёсць два словы Ёсць два словы, займеннікі два, Што ратоўча гучаць з нематы І якім падуладна трава, Лесу гонкага шолах густы. Ёсць два […]...
- Жадаю Я жадаю быць з табою З табою па шляху ісці Не бачыць неба над сабою Вось што галоўнае у жыцці […]...
- Галоy~ная роля Святло. Сцэна. Я. Неба замест дэкарацый. Музыка салаy~я, Бярозавых ножак танцы. Ў падножжы – травы гушчар – Зялёныя валасы. Радзімы […]...
- Сябры мае, выдатны наш саюз! “Сябры мае, выдатны наш саюз!” Сказаў калісьці класік – Пушкін Саша. Мы скінулі праблем надзённых груз І вырваліся да прыроды […]...
- Бег жыцця Нястрымана бягуць гады, Наша жыццё імкліва ўцякае. Яго нам ўсім патрэбна так пражыць, Каб потым нам шкада яго не стала. […]...
- Непаралельны Сусьвет Мкліва віецца налева, направа, Не абыходзячы чорныя дзіры Ўлёт, за сьвятлом асьляпляльна яскравым, Дзе яго мара зацягвае вірам. З розных […]...
- Ружа вятроў кахання Свой лёс па рамонках любові – Вятрыска выгуліваў далі: Пялёсткамі шчасця не зловіш! Насіўся вецер па зямлі, насіўся вецер… Там […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
- Ранішні ліхтар Заўжды мяне чакаеш у гэты час, Частуеш цемру ты прыглушаным сьвятлом, Мы будзем жыць, агень покуль ня згас, Ды на […]...
- Ажур Я з пэўнай увагай глядзела, Як хваля йшла праз усё цела, Ажурны квет у вены склаўся, Такі нідзе не сустракаўся. […]...
- Маці, Радзіма – добрыя словы Маці, Радзіма – добрыя словы, З імі мы шлях пачынаем новы. Пошук і выбар – цяжкія словы, А для жыцця […]...
- Чэкістам Калі пройдзе па мне 40 дзён Я агентам дзяржаўнай бясьпекі Свой апошні пакіну патрон Па дарозе з варагаў у грэкі. […]...
- Басаногiм яшчэ хлапчуком Басаногiм яшчэ хлапчуком Бег вясну сустракаць каля веснiц, З нецярпеннем чакаў я шпакоў, Каб на лiпе iм “домiк” павесiць. Прыляталi […]...
- Заліло малінавым сьвятлом Заліло малінавым сьвятлом Сонца вечаровае палеткі, І становіцца Сусьвету дном Аблічча мае роднае зямелькі. Адыходзіць дзённа мітусьня На спачын – […]...
- І праз жыцьцё лятуць каметы І праз жыцьцё лятуць каметы, Сьвятлом апальваючы зрок – Стае тады ўсё бяз мэты, Спаўзае ў думкі едкі змрок… Што […]...
- Каліна зімы Полымем зыркім душу апаліла. Полымем белым ўзняло з небыцця. …Ой жа зімой закіпае каліна, Гронка яе – як надзея жыцця. […]...