Верш V. Сьляпыя магілы (Курапаты) (З цыклю Менскія санэты)

Насеньне лепшае з жыцьцёвай сьветлай нівы
Сабранае ў жарон Малоху… Пыл пэрлін,
Узятых з мора ўцех і працы, – ў змрок рыцьвін
Прасыпаны на жвір вільготны і маўклівы.

Заслону забыцьця прадуць гады рупліва…
Як войска ўсталі тут сто тысячаў хваін,
Бы варта цішыні, што грэбнем вершалін
Шумлівыя вятры сутрымвае за грывы.

Тут іншаземцы сьлёз ня могуць прыхаваць…
І вы, гаспадары, паплачце, ці ж вам сьцерці
З прасьцягу памяці разоры столькіх сьмерцяў?

Паплачце, бо інакш драўлянай варты раць
У горад рушыць, каб ваш сон патурбаваць,
Павекі, што ў крыві запекліся, разьдзерці.
3.02.02

Ещё вершы:

ІV. Байдаркі (з цыклю Менскія санэты) Вясло ўзьнімаю і – стралою арбалета Байдаркі нос ляціць празь віхравы паток, Выявы рэжучы мастоў, дамоў, аблок – Лепш за […]...

ІІ. Парк горкі. Штыль (з цыклю Мінскія санэты) Барока восені – мой улюбёны стыль Убраньняў паркавых, калі ярчэй, іскрысьцей, Чым дзень яшчэ ці два таму ірдзіцца лісьце, І […]...

КУРАПАТЫ Памятай, злыдні ня маюць сумлення. У іх сэрцах лед і камень Яны могуць дзяцей пакрыўдіць Яны могуць “стрэліць” у маці. […]...

Пыл на вятры Scorpіons Dust іn the wіnd Я заплюшчу вочы, Толькі на імгненьне – і яго няма.. Мроі ўсе мае, Паўстаюць перад […]...

Фабрыка ананімных сьлёзаголікаў І зноў па выніках году самых высокіх паказьнікаў дасягнула фабрыка сьлёз. Пакуль міністэрства транспарту таптала абцасы, пакуль міністэрства сардэчных справаў […]...

Прачыталат верш Анатоля Сыса Адпусьціце мяне, Курапаты Слухаць немагчыма… без слёз на вачах… Такая туга… быццам я…ў Курапатах… Не пускае дамоў да шчасця нас простага, не шануем […]...

БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ГАЛУБКА (15.05.1882-28.09.1937) Вандроўны тэатр не па свеце вандруе, А толькі з самотнай душы– да душы І ў душах, нібыта ў палацах, […]...

Толькі птушкі могуць так любіць Толькі птушкі могуць так любіць Неба сінь, вясны прастор бязмежны. Толькі ім, свабодным і бязгрэшным, Так салодка і прывольна жыць. […]...

Гэтыя бровы ўразлёт Гэтыя бровы ўразлёт, Гэтыя вольныя вочы Могуць з душы скінуць лёд, Могуць дашчэнту сурочыць. П’ю смелы зірк па глытку, I […]...

Вятры мае Вятры мае, Сябры мае! Шуміце, вейце на ўсю сілу, Каб толькі гул, Каб толькі свіст; Зрывайце шэрасць з небасхілу, Змятайце […]...

Журботны працяг песні “Жураўлі на Палессе ляцяць”… Чую песню. На сэрцы – журліва. Як бы іх на ляту пераняць, Папярэдзіць бы клін жураўліны. […]...

Горад сляпых Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя, Што бродзяць у цемрыве ісцін падманных? Навобмацак ходзяць, Грувасцяцца лбамі, І лезуць на сцены, таму […]...

Начныя вятры Якія над сьветам скуголяць вятры, Якія над сьветам шугаюць вятры!.. Ты чуеш, каханая, іх?.. Я ведаю: чуеш і хочаш акрыць […]...

Бярозы плачуць Бярозы плачуць… Што ж, паплачце У хмурны, сумны гэты дзень. Над Беларуссю – цень няшчасця, Трывожны і нябачны цень. Вясна […]...

Першыя словы прэзыдэнта пасля выбараў Вітаю вас, шляхецтва, спадары! Ліцьвіны-крывічы, мы тут гаспадары. Вітаю вас паненкі і панове! Час размаўляць усім на роднай мове. Дзе […]...

Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я, Апантана, да болю ў грудзях. Той агеньчык, дзяўчына сьвятая, Што прыносіць каханьня пах. Дзесьці […]...

Колер памяці сіні і белы Колер памяці сіні і белы… Так пра Вас лёгка мне ўспамінаць! Неба яснае зоркамі спела, Адлівала ў снягах давідна. На […]...

Замак адраджаецца Замак адраджаецца У памяць аб першым суботніку па добраўпарадкаванні тэрыторыі Лідскага замка Ціха (хіба што вятры іншы раз свісталі) замак […]...

Трымайся, сябра, будзе час Трымайся, сябра, будзе час – І мы удачу адсьвяткуем, Яе напояў пасмакуем, Ўвесь смутак выпіўшы за раз. Хай мала верыцца […]...

Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...

ПАРАСТКi Садзiцца дзень за лес стамлёна, Апошнi круг зрабiлi жураўлi Над полем, дзе зярняткi клёна Пусцiла парасткi з зямлi… Пасееў вецер […]...

Не хварэць, сумаваць Не хварэць, сумаваць Я зыйшоў да зямлі, Не пакоры чакаць, Не пакору нясьці; На азёры твае, На блакіты нябёс – […]...

За неба рысай За неба далёкай рысай – Вялікі, дрымучы лес, Жылі там на дрэвах рысі, Мядзведзь праз гушчарнік лез. Драмалі ваўкі маўкліва […]...

Ган-но! Ган-но! – Блукае няўцешнае рэха. – Ган-но! – Гукаюць, шукаюць вятры. Снегам занесены сонныя стрэхі, Моракам скутыя дрэмлюць двары. Снегам […]...

Зіма на бацькаўшчыне Дзень цэлы плавалі вятры Над восенню палёў бязмежных, Пад вечар снегам завірыў Спазніўшыся кудлаты снежань. Ён ахінуў стагі лугоў, Як […]...

Зямное неба Гляджу я ў Ясельду-раку – Якая чыстая вадзіцца! Такой на ўсім мацерыку Нідзе вам болей не напіцца. Схаваўшы крыўды ўсе […]...

Працэс Працэс Памяці выдатнага паэта, аднаго з заснавальнікаў таварыства філаматаў Адама Міцкевіча Пасля следства па справе філарэтаў Адам Міцкевіч быў высланы […]...

Едуць маладыя Сонца высіць над вёскай, Як вясельны каравай. – Едуць, едуць! – пагалоска Паляцела з краю ў край. Песьняй даўняй сьвет […]...

Прыганятыя Не наша воля, не нашы нівы, Дубы не нашы над рэчкай ціхай. Чужыя бору сівыя грывы, Адное наша – сівое […]...

Зіма ў зімовым Навагрудку Зіма ў зімовым Навагрудку — Старонка памяці маёй У кнізе “Радасны настрой”. Зіма ў зімовым Навагрудку — То мой шчаслівы […]...

Што значыць літара адна Што значыць літара адна Ці змена склада слова? Як нітку выдзерці з радна – Палезе ўся аснова. Спрадвеку горад зваўся […]...

Я ВУЧУСЯ БЫЦЬ ШЧАСЛІВАЙ Адлюстроўваецца ў сэрцы Горыч памяці тужлівай, Быццам я чакаю смерці, Век не будучы шчаслівай. Быццам мне жыццё – як мука […]...

Сварка Ты не ўгаварвай лепш мяне! Няма сягоння часу мне Глядзець, як лёд рака ўзрывае, А то вось раззлуюся я. Яшчэ […]...

Крокі да пераменаў Па серадам штотыдзень наш збіраецца Народ. Да пераменаў крочаць усе спалоханыя людзі. Яны не могуць больш трываць ды весці агарод […]...

Жаўранак – звонкая ніць Хмары веснія цяжкія, як кентаўры, Песня шчасця пад імі ўзахлёб звініць. Ах, гэта жаўранак, Жаўранак, Жаўранак, Срэбная, Срэбная, Срэбная ніць. […]...

Вятры-муэдзіны Хай неразумныя выкрыкі птушак Хтось лічыць музыкай лепшай, адзінай… Слодыччу пояць вар’яцкія душы, Выюць у шале вятры-муэдзіны. Выюць, склікаюць сталёвыя […]...

Ратунак Пашчасьціла мне ці не? Гаворка якраз не пра гэта. Жыву я ў той старане, . Якая нічым не сагрэта. Яе […]...

Зіма запрагла сваіх коней Зіма запрагла сваіх коней – Сівых рысакоў табуны, I пах сырамятных супоней Шырока ўдыхаюць яны. Даўно, уздыхаючы сыта, Пра дальнія […]...

За акном – снегавеяў дыханне За акном – снегавеяў дыханне. За акном – маразы і вятры. Снегіры ў косы вішань світаннем Заплятаюць істужку зары. Каля […]...

Па серадам Па серадам штотыдзень наш збіраецца Народ. Да пераменаў крочаць усе спалоханыя людзі. Яны не могуць больш трываць ды весці агарод […]...