Верш Маме на васьмідзесяцігоддзе
–
Ты стала зямлёй,
А твае гады
Ідуць без цябе па зямлі.
Ідуць гады,
А твае сляды
З зямлі халады змялі.
Ідуць з маімі твае гады.
Дзе твае, дзе мае?
Калі
Замоўкнуць,
Прыстануць гады ад хады?
He дазнаемся,
Як ні малі
Усявышняга –
Ён малады заўсягды
I стары,
Як скрыль араллі.
Жыву, каб чуць,
Як твае гады
З маімі ідуць па зямлі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Ты маме столькі слёз прынёс Ты маме столькі слёз прынёс, Што сам акамянеў. I дзічкай горкаю ты ўзрос Між пладавітых дрэў. У дзень праменны, малады […]...
- Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
- Крысціне Куды б далёка не сыходзілі гады, Ты у вачах маіх – адна і тая. З табой сустрэнуся – я зноўку […]...
- Калыханка маме Быць разам выпадае нам так мала… Забудзь трывогу вечную сваю, Прыляж, мая натомленая мама, Як некалі ты мне, табе спяю. […]...
- Тым даўжэй – Дні без Мамы – Яны не твае, Іх табе напавер дае Шчодры Бог, Каб ты перад Мамай Малітваю шчыраю […]...
- Успамін каханага Ці памятаеш ты, Як ранняю вясной Зіхцеў на небе месяц малады? Як ён трымцеў У золкай, зорнай вышыні, Як марыў… […]...
- Прытча пра двух манахаў Манахі-святары – стары і малады – Вярталіся аднекуль у абіцель. Ды шлях ім заступіў прасцяг – абшар вады – З-за […]...
- Мая сьляза Мая сьляза. Няма жальбы з нязваннае сьлязы, Няма жуды, калі ідуць гады, Маё нязбыўнае! Ты спраўдзілась тады, Калі я быў […]...
- Маме Спяшаешся гастрыць нажы, Чакаеш доктара ў халаце. На ампутацыю душы Заўжды ідзеш, як крыўдзіш маці. Ды застанецца ў сэрцы боль, […]...
- Рукі колячы заўжды Рукі колячы заўжды, Маці лён скубла саўгасны, У бабку ставіла снапы, Іх звязаўшы перавяслам. Да саўгаснай МТФ Год пятнаццаць адхадзіла, […]...
- Аднакласніцы Дзе нашы школьныя гады? Юнацтва дзе, куды зляцела? І я ужо не малады, І ты, здаецца, пасталела. Але ж захоўваем […]...
- Трагедыя старасці “Трагедыя старасці не ў тым, што ты стары, а што – малады”. (Оскар Уайльд) Трагедыя старасці ў тым, што яшчэ […]...
- Я тут жыву Я тут жыву Я тут жыву – пяю і плачу, Тут на зямлі мае сляды, Тут кожным ранкам шчыра дзячу […]...
- Паэтам Што для паэта лепей за натхненьне? Кар’ера, слава ці пачуцьцяў чысьціня? А можа, што адкажа пакаленьне? Чытаючы радкі – яго […]...
- Пераклад санета 22 У. Шэкспіра Люстэрка маніць – я ‘шчэ не стары. Тваё юнацтва сілы мне дае. Але памру, дажыўшы да пары, Калі й цябе […]...
- ГАЛОЎНЫЯ ПРАЎДЫ ЖЫЦЦЯ – На чым стаіць усё? – На зямлі! На добра ўспаханай раллі, На камяністай, на лясной, На беднай, але на […]...
- Старэю цягне да магілкіС Старэю… Цягне да магілкі. Раней туды баяўся я хадзіць, А зараз забягаю на хвілінку, Каб з бацькам тут пагаварыць. Старэю […]...
- Маладыя гады Маладыя гады, Маладыя жаданні! Ні жуды, ні нуды, Толькі шчасьце каханьня! Помніш толькі красу, Мілы тварык дзявочы, Залатую касу, Сіняватыя […]...
- Кропка незвароту В деревню… К тётке… В глушь… В Саратов… Як што, магу назваць Сто месцаў, Дзе магу схавацца… Ад безвыходнасьці, Навязанай […]...
- Я – сын зямлі Я – сын зямлі, нашчадак хлебаробаў. Услед за сонцам доўга мне брысці. Быў надта б рад, каб хоць зярняткам дробным […]...
- Майму другу Немалую дарогу прайшлі мы Па чужой і па роднай зямлі. Адыходзілі вёсны і зімы, І гады за гадамі плылі. Шмат […]...
- Глыбокі ўздых часоў і старажытнай моцы Глыбокі ўздых часоў і старажытнай моцы, На берагах магутнага калісь Дняпра. Разбудаваўся горад наш, часціна сонца, Усходняя сталіца на Магіле […]...
- Па хлеб І я чаргу па хлеб успомню Ў сямідзесятыя гады. Ля магазіна ў панскім доме Былым Стары і малады Машыну хлебную […]...
- Як мітусня гасцюе дзень пры дні Як мітусня гасцюе дзень пры дні, Змяняе вэрхал даўкія турботы, Захочацца хоць хвілю цішыні, Захочацца хоць хвілю адзіноты. Захочацца заснуць […]...
- Фронт малады ідзе (марш) Канцэрт у падтрымку маладых палітвязьняў Лабковіча і Шыдлоўскага адбыўся у сядзібе БНФ. Абвестку аб канцэрце, а потым і нататку пад […]...
- Жыву прашатым… Бо пад восень Жыву прашатым… Бо пад восень, Як выпраўляю ў вырай журавоў, Заўсёды iх даймаю просьбай: “Хутчэй, сябры, вяртайцеся дамоў!” “Ты не […]...
- Volksgeіst (Нацыянальны дух) Нацыянальны дух Русі – Суровы і ледзяны фіёрд. Як Рыма першага арлы Як плейстацэну мастадонт. Я стаю цвёрда на зямлі […]...
- Камсамольскія сэрцы Камсамол, маладосць, Шлях юнацкі, узлётны, Скрозь дарогі твае, Ні канца ім, ні краю. Хіба сорак табе, А мне болей паўсотні? […]...
- Рэха серанады Пад пурпурны тонкі вэлюм ноч схавала твар. Апельсінавая поўня спее спакваля, І аб ёй скуголіць сумны і стары ліхтар. Ап’янелая […]...
- Абудзіся, мая Беларусь Абудзіся, мая Беларусь, Узбадзёрся ад доўгага сну, Загучы мовай продкаў сваіх І скажы на ўвесь свет:”Я жыву! Я жыву ў […]...
- Забыла я тваё імя Забыла я тваё імя, Не ведаю, калі згубіла, Імя якое засланіла Тваё імя, тваё імя… А помню, як у цішыні […]...
- Чароўная песьня Нямігі Аб’явы прыпынкаў ужо не ідуць з галавы, У горадзе шумна і тлумна, няўтульна і пыльна. Замкнутыя дзьверы сабору і Жоўтай […]...
- Я ўсё сваё жыццё Я ўсё сваё жыццё да Вас ішоў, Але здарожыўся на паўдарозе. I зараз у маркоце і трывозе Хацеў бы ў […]...
- Выплывае раніцца Выплывае раніца з берагоў начы. Цемра сонцам раніцца, нікне ў далячынь. Вочы твае весняцца, поўныя трывог. Зарыпелі весніцы… Малады мурог… […]...
- Ля высокіх векавых прысад Ля высокіх векавых прысад Мы з табой на лавачку прыселі. Весялуе ў небе зарапад І сярпочак гушкае арэлі. На твае […]...
- На Ушаччыне ліпы цвітуць На Ушаччыне ліпы цвітуць, Загаіліся цяжкія раны, Але ў памяці сёння ідуць Тут ідуць на прарыў партызаны. Будуць кветкі заўсёды […]...
- Даўніна У старадаўнія часы **Па ўсёй Русі, нібыта ў сне, Ліліся з неба галасы- **Анёлкі пелі гімн вясне, А на зямлі […]...
- Думкі ўначы Сяброў сабраць бы ля кастра, Параскідала што па свету- Работы шмат і спраў гара, А адпачыць – дык часу нету- […]...
- Срэбраны лак Адштурхніся смялей, паляці ў нябёсы… Шэры колер звычайна прыкмета тугі. Распляліся бярозы шыкоўныя косы… Даравання не будзе: свой лёс не […]...
- Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...