Верш Калядная імпрэсія
Не стае моцы подыхам
адным
спыніць
сплін
застылы млын
сніць
зніч
які яго сагрэе
але няма моцы зорцы
даляцець
не спруцянець
не ачмурэць
не пасівець
на паплавах ціхутка
ільдзінка
слязінка
зіхціць
амаль незабудка
ярына
чужая дзяўчына
купінай
да млына
бяжыць
і знікае
на пожнях
заснежаных
канюшынах
ляшчынах
і…дамавінах
схаванай моцы
марознае ночы
калі
подых босы
насустрач зорцы
боскай
ляціць
дымам з комінаў
хатак
калядных.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Прыпыніце час Прыпыніце час: Мне патрэбна выйсці. Колькі ёсць яшчэ нас З прыналежнасцю “чыйсці” Прыпыніце час, Бо няма ўжо моцы: Ён бяжыць […]...
- Я хачу проста знікнуць Я хачу проста знікнуць Так як знікае дзень у шале запаленых зор Так як знікае мрок у досвітках сумленнага заўтра […]...
- Калядная зорка У вечар калядны, святы, дабрахочы забудуцца крыўды і боль заадно, І будзе з надзеяй між цемры і ночы калядная зорка […]...
- На зорцы Адчыню я акенца на зорцы ды ўпушчу ў пакой сівы ранак… Прачынайся хутчэй, маё сонца, падаруй мне ружовы світанак. Задрыжыць […]...
- Рэўнасць Любушцы Плюнь ты рэўнасці у вочы! Недакурак не тушы! Яшчэ з вечара званочак Я пачуў сваёй душы. Зазірні ты зорцы […]...
- Крыгаход на Нямізе На лініі агню твае кварталы Ў бясконцай неабвешчанай зіме, Між выгінаў бетону і металу Халодны вецер нецярпліва дзьме. Хаваючыся ад […]...
- У чаканні вясны Зоры. Хоць яшчэ і зімовыя, Але свецяць так яскрава, Што ў душы нараджаецца мара, Прагнеш пейзажы каляровыя, Каб надышоў час, […]...
- Драбіны Драбіны да неба цягнуцца ў цішы Нібыта мне шлях пракладаюць ў імглу… Вядзьмарка-рака сваёй хваляй увішна Агорне, як маці, спрадвечну […]...
- Калядная вячэра Хутка – вячэра. Дзень адплывае ружовы За небасхіл, дзе ў зацішку маўчання і стомы Новы абсяг паўстае, шчэ вачам невядомы, […]...
- Калядная раніца Сонца сёння ізноў уздымаецца ўгору, Пасылае пагляд да паўночных шырот, Дзе так многа ўчынілася ўвосені гора, Покуль людзі жылі без […]...
- Сінь калядная Адвядзі сябе ў сінь калядную – У цямрэчы з сабой схаваць Мары плоскія, другарадныя І кашмараў нязбыўных раць. Ад нары, […]...
- Подых кахання Подых кахання знясіленай птушкі Ў аблоках-люстэрках жадання жыцця. Зняволены подых насамрэч свабодны, Прыгнечаны болем праз свет адкрыцця, Праз горкія слёзы […]...
- Пстронга Любаваўся табой каля млына. Там мост драўляны звужаў раку, Каб вадапад даваў дрына – Калясу, што малола муку. Целам тарпедападобная, […]...
- БАЛАДА ПАЎЛЮКА ТРУСА (6.05.1904-30.08.1929) “Падаюць сняжынкі-дыяменты-росы”, Падаюць бялюткі за тваім вакном. І бяжыць юнак па першым снезе босы Да труны з жытнёвым просценькім […]...
- “Ружа” А ці міг, ці век – не знаў ніхто там, Колькі моўчкі праляжалі мы На краі сыпучага сумёта Пасярод марознае […]...
- Каханне ў сэрцы не знікае Каханне ў сэрцы не знікае… Каханне можа затаіцца, Калі з другім не парадніцца; Але аднойчы ў задуменні Яго адчуецца свячэнне, […]...
- Рэчка И стаи веток тянутся за нею…” (Ф. Г. Лорка) 1 Бяжыць мая рака Да сэрца матылька, Да кветкі лугавой, Да […]...
- Народу нашаму У душы былі магутнымі, збіраліся на плошчы. Змагаліся ўпартымі ў гарадах ды вёсцы. Мы сталі паслухмянымі, праходзяць дні і ночы. […]...
- Сум у рэшаце Сум у рэшаце… ***************************** Я вам нібыта бы чужая, Вы мне таксама не радня. І памяць моўчкі калыхае Мой сум […]...
- Росы ў косы Росы ў косы…Па-над ветрам, з цягам часу ў маладосць. Асядлаўшы звон паветра, адчувая часу млосць. Сонцам развядучы ночы, ранку дасылаць […]...
- Абяссілелі крылы Абяссілелі крылы, Няма моцы на ўзлёт! Дасягнуць небасхілу Мая мара – палёт. Дакрануцца аблокаў У свабоднай цішы, Без аглядкі навокал, […]...
- Плошча Адчуваю: за мной са зброяй ідзе цень. Доўгі, насуплены, змрочны… З цягам часу хаваецца ў Дзень, Нібы апошні бяглянак на […]...
- Даруй Даруй мне за ўчарашні дзень Адной хвілінай поўнага маўчання. Даруй за той непрадказальны цень, Што лег пад ногі нашаму каханню. […]...
- За лесам Бяжыць дарога за шумлівы лес, Душа за ёй узбуджана імкнецца. Прыпамінаецца юнацтва, бэз I стук-біццё ўстрывожанага сэрца. Прайшла ў танюсенькай […]...
- Хаўтуры па ўвішнасці Увішнасць раскрыжавана: Ў мінулым – І толькі ў ім. Памяць вятроў паўстала: Ў мінулым – І толькі ў ім. Свет […]...
- ПаскЮДЫ Плечы сакавіцкага сонца Ахутаны сіверам, вар’яцка-пяшчотным. Павевы вятороў на раздарожжы Надаюць непатрэбнае моцы. У друз б’юцца зоркі, у тварах якіх […]...
- Зялёныя вочы травеньскай ночы Зялёныя вочы травеньскай ночы, У прыцемках белай акацыі сноў… Ня бойся знянацку удалеч пакрочыць, Ня бойся сустрэцца з пачаткам наноў. […]...
- Вось паветраны шарык знікае Вось паветраны шарык знікае У таемным блакіце нябёс. Усе прыкметы і знакі збіраеш У лёс. Чалавеча, на што тыя веды, […]...
- Маёй старонцы У старонкі пяшчотай маёй- Белы тварык і гонар дзявочы. На галоўцы яе залатой- Канюшынавы сціплы вяночак. У хадзе яе – […]...
- БАЛАДА ЦЭЛЯСТЫНА ЦЭХАНОЎСКАГА (1835-10.01.1906) Улада чужая сама не пакіне Твой край, у якім ёй, як дома, жывецца. І край твой ніколі не стане […]...
- БАЛАДА ТАМАША ГРЫБА (19.03.1895-25.01.1938) Рыцар беларускае свабоды… Польскіх турмаў неспакойны вязень… З Залатою Прагай-назаўсёды, Хоць не думаў ты памерці ў Празе. Ты ж […]...
- А дзень гарыць, а дзень пылае А дзень гарыць, а дзень пылае і зайчык сонечны гуляе На рэчку весела бяжыць Калодзец кожны аббяжыць Бяжыць ён полем, […]...
- За межамі вясёлкі Кожны дзень адчуваю твой позірк: У маланцы, блакітным возеры, У аблоках, сцюдзёнай завеі, У вачах маёй маці. Шчыра кажучы, я […]...
- Усё што я напісаў лепей не стане Усё што я напісаў Лепей не стане- Я не буду кранаць і правіць. Дрэвы пасохлі, І глеба Больш не дае […]...
- Адцурайся ад моцы рэцэнзій Адцурайся ад моцы рэцэнзій над прачытаным безадказных; ад малітвы – як быццам – заўчасных; быццам кат, маю * карму, у […]...
- Конь бяжыць Конь бяжыць. I адкуль ён узяўся такі, Нібы з казкі дзіцячай, займальнай. Побач стрэлка чыгункі і стрэлка ракі, Што канавай […]...
- Сынам Не ведаў, можа цяпер не ведаю, але адчуваю праўду народа… Крышыцца яна непатрэбнымі ведамі, крышыцца тонкім ледам. Цярушыцца сухім лістоццем, […]...
- Гімн клуба творчых берасцейцаў Між дрэваў зялёных, балотаў і рэк Узвысіўся родны наш горад, Тут творчы спрадвеку жыве чалавек, Прайшоў ён скрозь боль і […]...
- Гімн Вясне Прачніся на досвітку, выйдзі на двор, Сустрэнь сонца першыя промні! Вясной патыхае абуджаны бор І свежая кроў грэе скроні. Расчынены […]...
- У гушчару Я адчуваю подых нябесны, Кроплі-расінкі іскрацца на сонцы, Мне ў чатырох сцянах сёння цесна, Хвойны гушчар стаў маім абаронцам. Рысі, […]...