Верш Сынам
Не ведаў, можа цяпер не ведаю,
але адчуваю праўду народа…
Крышыцца яна непатрэбнымі ведамі,
крышыцца тонкім ледам.
Цярушыцца сухім лістоццем,
ветрам уздымаецца, знікае, знікае.
А мы паветра словам калоцім,
а гэта сэнс ці мае?
Любая мая Зямля-матуля!
Мусіць наша віна існуе здаўна,
ці зможам зберагчы цябе ад кулі,
ці адслужым табе спаўна?
Ці загінем, ці ўцячом ганебна,
як не сорамна, есць розныя сыны…
Адным багацце з славаю патрэбны,
а іншым неба балваны…
Ты за дзяцей сваіх маліся,
неважна есць бог, альбо не…
Калі загінем – праслязіся,
ці ў мірны час, ці на вайне…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Заклік Сорамна ня мець грошаў, Сорамна не любіць пыл, Што кідае нам з вамі ў вочы Тэлебачанне з назвай “Мір”. Сорамна […]...
- Арліны храм. Узмежак беразовы Арліны храм. Узмежак беразовы. I твар сялянкі жытна-верасны. Усё ў адным злілося перазове – Нашэсце грому, ласкі і вясны! Шугнула […]...
- Мы розныя Забрала думкі восені турма, І шэпча пад нагамі лісце позняе, Што мы з табой сустрэліся дарма – Мы розныя. Мы […]...
- К жыццю чалавечаму К жыццю чалавечаму, пэўна, Адносіны розныя ў розных людзей: Як вечнае свята адным яно цэнна, Другія бясконца бяруць перашкоды падзей. […]...
- Я хачу проста знікнуць Я хачу проста знікнуць Так як знікае дзень у шале запаленых зор Так як знікае мрок у досвітках сумленнага заўтра […]...
- Багацце вершаў Багацце мноства носяць вершы, Не патрабуючы ўзамен Выявы той, хто самы першы З паэтаў пойдзе на абмен. Абмен не златам, […]...
- ПЛАТА Жыццё заплаціць спаўна За думкі, жаданні, дзеянні… Дарога ва ўсіх адна. Па-рознаму кожны йдзе яе. Заплаціць спаўна жыццё За ўбачанае […]...
- Сустрэча з сынам Сустрэча з сынам Знаёмы страх, прайшла як аперацыя, Такое ўжо было ў маім жыцці. Вакол пах лекаў-боль, рэанімацыя, Мне выпаў […]...
- Ці там мы? Дзе я? Ці там я, дзе трэба? Ці тут я мушу быць? Ці добра, ці ганебна, і як далей нам […]...
- Нашым сынам Не гаруйце, хлопцы, Што нарадзіліся позна, Што замест рамантыкі – У вас нуда граматыкі. Вы яшчэ на подзвігі Атрымаеце позвы, […]...
- Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...
- Справа Я аддаў ёй свае сэрца, Яна сказала – гэта брак Але не трэба кідаць справу Каханне не даецца так! Шляхі […]...
- Час апошніх спеваў Розныя сцягі – Аднолькавыя гукі У сховішчах і дзотах Граюць да стральбы. Розныя нажы – Аднолькавыя рукі Розныя пістоны – […]...
- Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
- Мой новы свет гарыць і ззяе Мой новы свет гарыць і ззяе, На небасхіле сінім, яркім… Што ж вы глядзіце, ратазззеі! Падвесяць к небу вас за […]...
- Выбачайце Я не з вамі, выбачайце, я даўно гляджу ў бок, каб схіляць куды… страляйце, трохі ўжо пажыць я змог. Не, […]...
- Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...
- Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...
- О, як жа, беларуская зямля О, як жа, беларуская зямля, Ты таленты старанна нараджаеш! Яны – бы глебы шчодрай ураджаі, Багацце, што збіраеш спакваля. Усходзяць, […]...
- У кутку гэтым я нарадзіўся У кутку гэтым я нарадзіўся, Тут і вырас, на гэтай зямлі. “Там патрэбны, на свет дзе з’явіўся,”- Словы тыя ў […]...
- Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...
- Сорамна Сорамна… карыстацца паўсюль чужынскаю моваю, Сорамна… не знаходзіць замены ёй беларускімі словамі, Сорамна… глядзець тэлевізар і слухаць радыё, Гора там, […]...
- Купалле Купалле заклікае: “Распраніся, У возера кідайся галышом Пі медавуху, п’яны прыпусціся У скокі першабытныя з агнём!” Не бегаў я даўно. […]...
- Год Велізарнае мноства хвілінау Правялі Мы у нашым Годзе. Адным цэлым былі – былі упоразнь Каму ж дзякаваць што ты са […]...
- Калхіда В. Мандэльштаму 1. Сачыла Калхіда калядныя зоры Вачыма галодных каменных адтулін. Нібыта цыклопы ў пярэстай прасторы З дазволу суворага часу паснулі. Бадзяцца […]...
- А цудаў не бывае, не бывае А цудаў не бывае, не бывае, Ды ўваскрасіла іх вада жывая – Матуль жальбу сыны з магіл пачулі, Прынеслі ім […]...
- Вясны сёлета не было Вясны сёлета не было… А ты душою па-над светам Ляціш, як ліст, у небыццё, Дзе ёсць інакшая планета… Дзе ёсць […]...
- Ненапісаныя вершы Вы не далі зняверыцца ў жыцці. Я так хацеў, каб вы былі са мною Вялікай, неадольнаю сцяною, Што нельга, смерць […]...
- БАЛАДА АДОЛЬФА ЯНУШКЕВІЧА (9.06.1803-18.06.1857) Заручальны пярсцёнак вяртаеш нявесце, Каб цябе не чакала з далёкіх зямель, Дзе, нібыта па моры, па стэпе, па свеце […]...
- Шкада жыцця на розныя паперы Шкада жыцця на розныя паперы – На кожнай працы дзесяць справаздач. І як пажар палае пільны тэрмін, Учора кожную было […]...
- БАЛАДА ЮРКІ ЛІСТАПАДА (красавік 1897-5.06.1938) Улюбёны, прыгожы, як мары аб волі… Але волю табе не падораць за тое, Што ты любіш Айчыну і […]...
- Шануй свае прасторы Шануй свае прасторы, шануй свой родны край. Той далягляд, каторы ён даў табе. Ды знай: бяздоннае багацце, закладзенае ў ім, […]...
- У лясах У лясах Чужынцаў косці Дагніваюць. А былых салдатаў Кулі Даганяюць. То інфарктам, То сухотамі – А толькі Праразаюцца Варожыя асколкі. […]...
- КУДЫ IДЗЕШ, БЕЛАРУС? Каму патрэбны нашы хаты, Лёс селянiна поўны слёз. Трымае душы мацней кратаў Сярод жнiва ў поўны рост. Бягуць iз вёскi […]...
- Ландышы Я іх табе вясной прынёс З зялёнае лясное далі. Празрыстыя крупінкі рос, Яшчэ на лісцях трапяталі. Пачырванела ты ў адказ […]...
- Наша вясна Я матыльком ляцеў – к табе на свет. Тваіх вачэй, душы, і шыры сэрца. Як распускаў язмін духмяны цвет І […]...
- Сярэднявечча Сярэднявечча… Поўнач Англіі… Дарога… Ускрай абочыны ледзь цягнецца жабрак… Выходзіць з лесу Робін Гуд… І мех у ногі Шпурнуўшы беднаму […]...
- Вось паветраны шарык знікае Вось паветраны шарык знікае У таемным блакіце нябёс. Усе прыкметы і знакі збіраеш У лёс. Чалавеча, на што тыя веды, […]...
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- Якое стромкае жыццё Якое стромкае жыццё, І што ні крок, то новы камень, А час сыходзіць у забыццё… І прыдзе час – мы […]...