Верш Я – Янка Маўр

Ещё вершы:

1. Янка Купала на Нарачы Ружы хваляў, паэзіі водар… Ноч купальская сьвет ахінала, І гучала мінуўшчыны ода – Крочыў берагам Янка Купала. Перашэптваў чарот яго […]...
2. Янка малюе Янка дзень увесь Заняты. Маляваў ён дрэвы, Хаты… А пад вечар Схамянуўся, Бачыць, дуб дугой Сагнуўся, Выйшаў дах крывы, Гарбаты. […]...
3. Янка Усё далей ад нас гады вайны І раны ўжо амаль усе залечаны. А ветэраны – у памяці яны! Ды лёсы […]...
4. Колас і Янка Купала Дзесці зязюля гукала: “Таленту колькі адмерыць Коласу з Янкай Купалай? – Майце бязконцую меру”. Волаты роднай старонкі – Мовы матулінай […]...
5. ХАЙ БЫ ТАБЕ ЗДАРОЖЫЦЦА Доўжыцца вечар, доўжыцца, Цягнецца дзень за днём, Хай бы табе здарожыцца Ды пад маім акном. Хай бы табе здарожыцца – […]...
6. Белая Русь Прыгожай кветкаю яна на карце міра Іне знайсці другіх – такая ты адна! Адзначана размераным пункцірам, Усім адкрытая, чым славішся […]...
7. Янка Купала Чуў я аднойчы размову Быццам у народзе пяецца Родная, хатняя мова – Мовай Купалы завецца. Слова, бліскучая слова, Як вызначала […]...
8. Рэкі дзяцінства Рэкі дзяцінства – Самыя глыбокія, Дрэвы дзяцінства – Самыя высокія. Нівы дзяцінства – Самыя шырокія, Сцежкі дзяцінства – Самыя далёкія. […]...
9. Вяртанне да роднай хаты І недзе блукае мой цень. Дарогі пагоркамі ўздыбленыя Ужо не чакаюць гасьцей. Тут сьцежка дзіцячыя крокі Схавала ў гушчар лебяды, […]...
10. Я не паэта Я не паэта, о крый мяне божа! Не рвуся я к славе гэткай німала, Хоць песеньку-думку і высную можа, Завуся […]...
11. Два полі Было ў салдата два полі, поле, дзе кветкі ірваў, бегаў з сябрамі на волі, і поле, дзе ён ваяваў. Ціха […]...
12. Зноў… аб каханьні Зноў… аб каханьні. І цяпер непатрэбны пяшчоты, Бо жыцьця засталося на дых, Бо калядную торбу шчадротаў, Ад каханьня нягожа прасіць […]...
13. Мой дзень брыдзе дрымотнай каляінай Мой дзень брыдзе дрымотнай каляінай, А твой вавёркай скача на сасне, Цвіце пры лузе белаю калінай, Затым, каб ноччу доўжыцца […]...
14. …Душа сумуе па душы *** Душа сумуе па душы. Як неабходна ім сумоўе, Нібы каханне ці здароўе, Нібы само жаданне жыць. Як гэта трэба, […]...
15. Памяць дзяцінства Вярнуць дзяцінства немагчыма, Але нішто не пройдзе міма: У сэрцы памяць застаецца, Дзяцінства з фота усміхнецца – І ты адразу […]...
16. Жывыя акорды Спакойна спі, пясняр, далёка на чужыне… Нашто пакінуў край, які быў сэрцу міл? Ці, можа, ты хацеў, каб на палях […]...
17. Паразуменне “Гавары — буду слухаць да рання…” Паразуменне Ты разумееш мяне, Я разумею цябе — Мы гаворым з табой На адной […]...
18. Маці (акраверш) Мае сонца, што будзе свяціць мне заўжды, Абуджаць на світанні святлом сваіх промняў. Цеплыню яе рук буду помніць й тады, […]...
19. Шлях да зораў Я памятаю: кожны дзень ў летуценнях Я падаў уніз з высокага абрыву. І прачынаўся ў адно імгненне, Калі падняцца не […]...
20. Жораў Сівая адзінота. Нязмога адляцець… Кругамі ля балота уночы ходзіць Смерць. А досвіткам асеннім, як сцішыцца імжа, – нябёсаў вір успеніць […]...
21. Апафеоз Чарговая дзяўчына Знікае ў небыцці. Якая прычына Заставіла ісці? На пошукі лепшага лёсу, Які нясецца ў нябёсах, Ды не спускаецца […]...
22. Вялікія імены Заўсёды мы памятаем вялікія імены. Імены людей, якіх Радзіма звала На барацьбу за свабоду мовы. Іх завуць Якуб Колас і […]...
23. Спроба акраверша Пануе ў горадзе спякота, Асела пылам на дамах; Асфальт прагоркласцю прапах, Пакрыўся чорным ліпкім потам. Паўзуць марудныя трамваі, Віляюць вяла […]...
24. Мая песьня Тонкімі нагамі жарабяці Пудзячы высокую траву, Уцякае маладосць па жыце, Пазабыўшы, што яшчэ жыву. Як ня клічу – а яна […]...
25. Туман майго дзяцінства быў бялейшы Туман майго дзяцінства быў бялейшы. Ён плыў над лугам, нібы з Марса карабель. Агонь майго дзяцінства быў ярчэйшы. Ён свеціць […]...
26. Белы конь На дарозе маёй конь, белы, Падабраўся да яго я, смела. Майго дзяцінства гэты конь, успамінаў, Такім цудоўным чынам, паўстаў прычынай. […]...
27. Гімн Асіповічам Гімн Асіповічам Наш горад, ты для нас з дзяцінства, Як маці і як бацька быў. Ты грэў і песціў нас […]...
28. Як да клавішаў, дакранаюся Як да клавішаў, дакранаюся я да пальцаў тваіх. Хваляй цёплаю захлынаюся – белых рук ускалых. Заблукалі далоні чулыя ў прамянях […]...
29. Вясновы вечар, панядзелак Вясновы вечар, панядзелак, Народ вяртаецца дамоў. Ды воляй лёсу ў метрапалітэне Гіне N-ая колькасць жыхароў. У чым і хто тут […]...
30. Яшчэ не пачаўся снежань Яшчэ не пачаўся снежань А снег на зямлю ўжо лёг Нібыта у полі вежу Пабачу цябе здалёк Пабачу цябе прыгожай […]...
31. Адгукніцесь, мае касавіцы Адгукніцесь, мае касавіцы, Прывядзіце сенажные дні, Па рыпучых, рыпучых масьніцах Доўгай памяці годаў маіх. Прывядзіце сяброў ад дзяцінства, Ад юнацства […]...
32. Я магу ў табе растварыцца Я магу ў табе растварыцца, Зліцца з вірнай, гарачай крывёю, Чысцінёй незямной наталіцца, Як бальзамам гаіцца табою. Толькі доўжыцца смага […]...
33. Бяроза Прыгожай, статнай бярозцы Болей далей не расці, Садзілі яе пры дарозе У цёплую восень тады. Даглядалі з пяшчотай, паілі, Апоры […]...
34. Свет мой – Беларусь мая! Мой свет, у якім заўжды жыву, Не супадае з іншым светам Яго, таемна, назаву Пакутнай думкаю паэта. Мой свет гучыць […]...
35. Шыпкі Шыпкі-дзяцінства мілага старонка, Забыты светам райскі сад. Тут жаўрукі спяваюць песні звонка І бусел кружыць кола вакол хат. Упершыню сваё […]...
36. In memoria Над Беларуссю Сонца марудна ўстае, I спяшаецца за навалай навала. Адам Міцкевіч паліць Беларускія вершы свае, Каб напісаў іх Янка […]...
37. Жыццё, якога не было Жыццё, якога не было: Віно, атрута, здрады. Буяла стомаю асцё: Смех, кпіны, звады. Жыццё, якому і не быць: Спагада, літасць, […]...
38. Пастукалі ў дзверы хаты Пастукалі ў дзверы хаты: – Хто там? – НКВД! Адчыняй!.. Забралі раніцай тату… Ад стрэлаў спалохаўся гай, Асіны дрыжалі і […]...
39. Труна Сярод багны труна, Нібы вежа, стаіць, А ў труне той Яна У сне глыбокім ляжыць, На кургане сядзіць Зачарованы птах, […]...
40. БАЛАДА ПАЛУТЫ БАДУНОВАЙ (1885-29.11.1938) “Прыгожай і слабой павінна быць жанчына…”- Прывыклі так мужчыны гаварыць даўно. Яна слабая, як з мужчынам п’е віно, Прыгожая […]...