Верш Гады бягуць

Гады бягуць,
Гады каменні крышаць,
А мора б’е,
Цалуюць хвалі дно.
На скалах гордага
Каўказскага узвышша
Табе саўю сузорысты вянок!

Стаю адзін…
Маўчаць ў гарах аулы,
Даліны журацца
Пад кроплямі расы,
I плача стэп
Глухім вячэрнім гулам
У пацалунках дзікае красы.

А там, дзе сон,
На цёмным небасхіле
Бялее ў шэрані
Аснежаны Эльбрус…
Табе, Каўказ,
Паэты спеў дарылі,
Сягоння й я
Акорды падару!..

Стаю адзін,
Дзе саклі пад гарою
Узоры ткуць
3 зыбучае імглы,
Дзе над абрывамі
Высока нада мною
Між скал віюцца
Горныя арлы.

Табе, Каўказ,
Чароўныя паданні
Складалі дні
Глыбокай старыны.
Там Пушкін, Лермантаў
Ў часы былых паўстанняў
Тваю красу авеялі яны.

Стаю адзін…
Стаю, маўчу й дзіўлюся,
Як скалы крышацца
Пад вечнасцю вясны.
Я сэрцам тут,
А думы ў Беларусі,
На хвалях Нёмана,
Дзе плаваюць чаўны.

Дзе сыпле сінь
Каралі на азёры
I тчэ дасэнь
На цёмнай глыбіні,
Дзе радасць – смех, .
Як цвет асенніх зораў,
Дзе звонкі сум,
Як моладасць крыніц!

Гады бягуць,
А дні каменні крышаць,
I мора б’е,
Цалуюць хвалі дно.
На скалах гордага
Каўказскага узвышша
Табе саўю сузорысты вянок!

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...

Ляцяць гады Ляцяць, ляцяць гады, Імчацца без раздыху. Бягуць яны туды, Дзе ўжо не трба дыхаць. І есці, і рабіць, Гарэлку піць […]...

Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...

Нарач Срэбныя хвалі, хвалі празрыстыя песцяць, цалуюць далоні мае. Хмаркі плывуць, глядзяцца ў люстэрка. Белыя хмаркі на соннай вадзе....

Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...

Мы на гады жыццё не лiчым Мы на гады жыццё не лiчым Яны – як колы на вадзе I толькi зморшкi на аблiччы Ты не схаваеш […]...

Краявіды, бягуць краявіды Краявіды, бягуць краявіды… І знікаюць за лесам будынкі. Забываюцца крыўды, агіды… Пяць хвілінак ці больш для прыпынку. Усміхнецца, услед усміхнецца […]...

***Сплываюць гады чародамі *** Сплываюць гады чародамі, Сплываюць і не пытаюцца: Ці гнаўся наўслед за модамі, Гарбаціўся ці гультаіўся? Адзін веславаў ці параю […]...

Гады, падзеі ва ўспаміны адляцелі Гады, падзеі ва ўспаміны адляцелі, Жыццё да фінішу імкнецца. А мы заўсёды маладымі быць хацелі – Душа ўсё роўна юнай […]...

Маладыя гады Маладыя гады, Маладыя жаданні! Ні жуды, ні нуды, Толькі шчасьце каханьня! Помніш толькі красу, Мілы тварык дзявочы, Залатую касу, Сіняватыя […]...

Гады, што порахам дыхалі Пасв. маім братам; Петю, Толю І сёстрам; Ніне, Вале, Соне, Тане і Рае. Гады, што порахам дыхалі, Бацькоў мінулі, зьбераглі, […]...

Жыві гады, жыві стагоддзе Жыві гады, жыві стагоддзе, Чакай, шукай і сустракай, Каб дзень праходзячы ніводзін Жыцьцю дарэмным днём не стаў. Жыві гады, жыві […]...

Гады бяруць разбег Гады бяруць разбег. Задумайся глыбока, Прыгледзься да сябе, Прыгледзься пільна з боку Высокай той гары Крутой – Магілы брацкай! Гарачая […]...

Хай гады знікаюць Хай гады знікаюць – памяць застаецца: Што раней спазналі, у сабе нясём. І таксама сонца з неба нам смяецца: Як […]...

Мінск Шмат прыгожых гарадоў на Беларусі: Віцебск, Слонім, Копыль, Слуцк і інш, Але Мінск – ён усім бліжэй чамусьці, І як […]...

Праз гады я ішла Праз гады я ішла І прыйшла да сягонняшняй хвілі. Як умела, жыла, Адмярала жыццёвыя мілі. Прыдарожных слупоў І калючых дратоў […]...

Сустрэча праз гады Былы салдат абняў бярозу, Што вырасла над Мухаўцом. Якое супадзенне лёсу – Тут быў ахрышчаны свiнцом. Ад мiн, снарадаў дым […]...

Не сумуй, што гады пралятаюць Не сумуй, што гады пралятаюць, Свой сівы пакідаючы знак, Што пачуцці няўзнак адцвітаюць, Як і ўсё адцвітае няўзнак. Не сумуй, […]...

Гады мільгаюць, як слупы каля дарогі Гады мільгаюць, як слупы каля дарогі, Доўгай чаргой яны прайшлі ўжо з тых пор, Як на зямлю нашу ступіў фашысцкі […]...

Як лісце восені, гады спадуць на плечы Як лісце восені, гады спадуць на плечы, На скроні снегам ляжа сівізна. А ты ўсё будзеш позіркам хлапечым Глядзець, як […]...

Уцякуць, прасачацца скрозь пальцы вадою гады Уцякуць, прасачацца скрозь пальцы вадою гады, I не будзеш такiм, як ранней, маладым. Абаўе павуцiнка маршчын вабны твар, I кране […]...

Праляцелі гады, як спалохі маланкі Праляцелі гады, як спалохі маланкі І цудоўнага шмат давялося сустрэць, А наперад, учора, з Чачэрску цыганка, Нагадала няласкавы лёс. Толькі […]...

Помню, помню праз гады Помню, помню праз гады, Спеўная ваколіца: “Выпі, золатца, вады, Сэрца супакоіцца”. Да крынічнай, спакайной – Сцежкі-птушкі вольныя. Трыццаць вёснаў за […]...

Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...

Ікары Захаванае сонца ў далонях Вялікага Бога, Захаванае сонца, дзе хворыя дзеці пяюць. Мне здаецца знаёмай мая незямная трывога, І зьнямогу […]...

Адыходжу я ад вёскі, адыходжу Адыходжу я ад вёскі, адыходжу. Як падумаю, Дык сэрца зашчыміць. Гэту страту адчувае, мусіць, кожны, Гэта страта, мусіць, кожнаму баліць. […]...

Захапляюся Пушкіным Я помню тое вокамгненне, Калі мне генія тварэнне Упершыню папала ў рукі,- Было такое здавальненне!.. Ад вершаў тых чароўных гукаў […]...

Ля сіняй бухты Памяці М. Багдановіча Я тут стаю, нібы ля дошкі вучань, Са мною побач тут – мая віна, Дзе паміраў ты, […]...

Выкапень На другім канцы пільнуюць, а на гэтым слоў няма. Тэлефонныя падмуркі не аднолькавы ў нуля. Той вышэй, а гэны нізкі. […]...

Паўднёвы ўспамін Вінаваты паўднёвы вечар… Проста так, без якой прычыны, абдымаю чужыя плечы, пешчу косы чужой жанчыны. Гэта проста на момант хвалі […]...

Дружба Калышуцца Прыпяці хвалі, Цалуюць пясок залацісты, Плывуць у зялёныя далі Ля ног у байца-сувязіста. З узнятай наперад рукою Ён стаў […]...

Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...

Купала Зноў прыйшла і у хмельныя травы упала. І маўклівым туманам панікла ў журбе. Маладая, як колісь загадка, Купала, Што праз […]...

Шлях да тваех сьлядоў Шлях да тваех сьлядоў ведаць, што ты існуеш надзеі не перамагчы выразам “рэальна жывеш” Шлях да тваех сьлядоў цябе мяне […]...

Проста ведай Я стаю ў возера ляснога, А вакол квітнеюць сады, Ведаю, кахаеш ты іншага, Я жадаю, каб ведала ты, Што для […]...

Сем дзён… і далей будзем разам Хвалі лятуць, А з далёкага воблака Вызірне промень Пагладзіць ёй локаны… Мора бязмежна, А вочы прывабныя Зноўку ў бездань Мяне […]...

Стварэньне Сусьвету Сябар мой, паглядзі: у табе заключаецца Вечнасьць. У табе ўсе стагоддзі спыняюць і ведаюць рух. Паміж вей і кудзеляў тваіх […]...

Ціхутка вецер хвалі гоніць Ціхутка вецер хвалі гоніць. Плывуць няспешна, думкі тояць. Няма нікога, адзін лебядзь. Ім яго думкі добра ведаць. Яны з ім […]...

Мітынгі вялікай рэвалюцыі Мітынгі вялікай рэвалюцыі – Боль адзін, I стогн адзін, I гнеў адзін. Сходы для будзённай рэзалюцыі – Шум адзін, I […]...

Лесам песьня ішла Сосен зябкія плечы Цішыня спавіла. Мне насустрач здалечы Лесам песьня ішла. Вечаровай часінай Зазьвінела ў глушы Нерастрачанай сілай Чыстай юнай […]...