Верш БАЛАДА БАРБАРЫ РАДЗІВІЛ

(6.12.1520-8.05.1551)

…А Кракаў не плакаў, а плакала Вільня.
Карона, як зорка з нябёс, з галавы
Кацілася ў змрок адзіноты магільнай
І ў хмары ўзляталі з касцёла й царквы
Анёлы, нібыта малітвы святыя,
Але ўсё не тыя, але ўсё не тыя,
Каб імі Барбару ізноў ажывіць.
Атрута, нібыта агонь, у крыві
І побач каханы, як дым, растае,
Знікае і рукі, як крылы, твае
Цяжэюць, а нехта далёкі смяецца.
Спынілася сэрца, спынілася сэрца
І Кракаў прыціх, але плакала Вільня,
І сонца ўзыйшло з белавежскіх лясоў,
Як шчыт, над дарогаю роднай і пыльнай,
Якой назаўсёды вярнуца дамоў
Табе маладой і прыгожай, як сон,
Які мог прысніцца анёлам тваім,
Што зараз глядзяць на цябе, як з вакон,
З нябёс, дзе хмурыны, як вечнасць, як дым…

23.09.2005

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

БАЛАДА ФРАНЦІШКІ УРШУЛІ РАДЗІВІЛ (1705-1753) Жонка князя, паэтка, красуня, княгіня, Кіраўніца тэатра-і гэта ўсё ты. Прад камінам сядзіш і агонь, што ў каміне, Асвятляе […]...

БАЛАДА АДАМА МІЦКЕВІЧА (24.12.1798–26.11.1855) У Завоссі залатая восень, А халера ў залатым Стамбуле. І табе ўжо не прыйсці ў Завоссе– Смерць цябе, паэт, […]...

БАЛАДА ВАЛЯНЦІНЫ КОЎТУН (6.04.1946-30.04.2011) На зломе вясновай маланкі Твая адляцела душа… І сонца ўзыйшло новым ранкам, І ўспырхнулі птушкі з крыжа, І ўсё, […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА УЛАСАВА (16.08.1874–11.03.1941) Ужо далёка Менск, далёка Вільня, А сонца ўсё няма і ўсё няма, І быць не можа сонца, бо зіма […]...

БАЛАДА СЫМОНА КАНАРСКАГА (17.03.1808-11.03.1839) Сонца сакавіцкае крывава З вечаровых выплыла снягоў. Ранішняя Вільня пахне кавай, Як паненка, што ідзе дамоў З вечарынкі, што […]...

БАЛАДА АРКАДЗЯ КУЛЯШОВА (6.02.1914-4.02.1978) “Бывай, абуджаная ў сэрцы, дарагая.”- Складаўся верш і плакала твая душа, Бо бачыла, як наша мова дагарае На ўсходзе […]...

БАЛАДА ФРАНЦІШКА БАГУШЭВІЧА (9.03.1840–15.04.1900) “Яснавяльможнай пані, напэўна, вядома, што яе высакароднаму сыну я абавязаны ўсёй сваёй будучыняй; мабыць і да сянняшняга дня я […]...

БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...

БАЛАДА БЕНЯДЗІКТА ДЫБОЎСКАГА (29.04.1833-31.01.1930) Маёнтак родны твой Адамарын Застаўся без цябе, як плыт, адзін На хвалях часу і Еўропы тлумнай, Дзе і табе […]...

БАЛАДА УЛАДЗІМІРА МУЛЯВІНА (12.01.1941-26.01.2003) Чужое становіцца родным, І песня спакойна плыве, Нібыта па рэчцы палотны, Нібыта буслы ў сіняве, Праз душы людскія і […]...

БАЛАДА КАРУСЯ КАГАНЦА (10.02.1868 – 20.05.1918) За родную краіну, звычай і мову, за гонар груддзю ўставайце. К. Каганец …І турма на зямлі на […]...

БАЛАДА НАТАЛЛІ АРСЕНЬЕВАЙ (20.09.1903-25.07.1997) Далёка, нібыта ад сонца, ад маці-краіны З Малітвай у сэрцы за родны самотны народ, Глядзела ў чужыя нябёсы яна, […]...

БАЛАДА ЛЮДВІКА НАРБУТА (7.09.1832-4.05.1863) Дубіцкі лес прыціх над рэчкай Котрай І над табой, забітым, маладым. І ўслед з крывёй папоўз за шабляй вострай […]...

БАЛАДА ПАЎЛА ШЭЙНА (1826-14.08.1900) Не ўзыдзе сонца-не пачнецца дзень. Не сказанае слова памірае. І ты па вёсках, як жабрак, ідзеш І, нібы золата, […]...

БАЛАДА ГЕДЗІМІНА (1275-1341) Нібыта смерць, халодная зіма І ў Вільню аніхочацца вяртацца, Бо ўсё замецена, і ўжо віна няма, І ў замку […]...

БАЛАДА СТАНІСЛАВА МАНЮШКІ (5.05.1819-4.06.1872) Як ветразь, музыкай тваёй з аргана Напоўнены касцёл Святога Яна, І Вільня, як каўчэг, праз свет плыве Па золаце, […]...

БАЛАДА КАНСТАНЦЫІ БУЙЛО (2.01.1893– 4.06.1986) Жыццё на чужыне, нібы– у палоне, Дзе ты прывыкаеш да сонца, якое Халодна-далёкае, як нежывое, У воблаках, нібы […]...

БАЛАДА ЗОСЬКІ ВЕРАС (30.09.1892–8.10.1991) Зіма. “Лясная хатка”. Вільня наша. І ты нібы адна і не адна. Самотны зойдзе госць, і ты раскажаш Пра […]...

БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ЖЫЛКІ (27.05.1900-1.03.1933) “Не плач, не плач па сыну, маці…”- Твой першы верш і ўздых апошні. Ёсць Беларусь, а значыць шчасце Таксама […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...

БАЛАДА АРКАДЗЯ СМОЛІЧА (29.09.1891-17.06.1938) …Ну а заўтра цябе расстраляюць І ніхто страшны стрэл не пачуе. Твае зоры з нябёс паўпадаюць, Тваё сонца ў […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ УЛАШЧЫКА (4.02.1906-14.11.1986) …Ужо з Масквы дамоў не вернешся ніколі, І твой апошні лістапад, нібыта бог, Па горадзе ідзе, нібы па лесе […]...

БАЛАДА ФЕРДЫНАНДА РУШЧЫЦА (10.12.1870–30.10.1936) Варшаваю і Вільняю паміж Багданава-нібы на Храме крыж, Куды вяртацца, на які маліцца. У лёсных травах сцежак бліскавіцы, Знікаючы, […]...

БАЛАДА ЭМІЛІІ ПЛЯТЭР (13.11.1806–23.12.1831) Юная графіня, ты не хочаш танчыць, Спакушаць мужчынаў і ўцякаць ад іх, І не спаць начамі, зоркі ў небе […]...

БАЛАДА ПЯТРА БІТЭЛЯ (6.06.1912– 18.10.1991) На парваных мяшках з-пад цыменту Ты зялёнкаю пішаш, і ноч Прад табой, як жалобная стужка, Што да Божых […]...

БАЛАДА ГЕРМАНА ШНІПА (1760-1830) Пра рыцарства, пра Прусію забыцца! Тут іншы свет, тут іншае жыццё. Ляціць пад ногі, як агонь, лісцё, Смяецца маладзён […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ВАРОНКІ (17.04.1891-4.06.1952) Ад беларускіх ніў, ад роднай хаты З’язджаеш у Амерыку і ты, Але не для таго, каб стаць багатым, Каб […]...

БАЛАДА КАСТУСЯ ТАРАСАВА (10.10.1940- 20.03.2010) З-пад снегу праразаюцца дарогі, Як праз туман віднеюцца крыжы. Крыжоў, нібыта лесу, густа, многа, Але шчэ болей без […]...

БАЛАДА МІКАЛАЯ РАДЗІВІЛА (ЧОРНАГА) (4.02.1515-28/29.05.1565) Вялікае княства заўсёды з табой Ці едзеш на бітву, ці стомлены спіш. Жыве ў тваім сэрцы шляхетны Нясвіж Напоўнены […]...

БАЛАДА ВАСІЛЯ ЗАХАРКІ (1.04.1877-14.03.1943) Стварыць дзяржаву і не ў ёй пражыць- Такі ўжо лёс, і гэты лёс не чорны. А за вакном у […]...

БАЛАДА АНАТОЛЯ СЫСА (26.10.1959-4.05.2005) І …А для паэта, як і для паяца, Віно-не вежа, у якой схавацца. Віно-агонь, і на яго ляцім, Каб […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ КАПЫЛОВІЧА (10.07.1937-24.02.2000) “А што дасі ты Беларусі, Каб вечнай Беларусь была?” “Усё аддам! А перш нап’юся З нябёсаў зорнага святла…”- Гаворыш […]...

БАЛАДА ВАСІЛЯ БЫКАВА (19.06.1924-22.06.2003) Ён вярнуўся дамоў, каб памерці, Як спазнаныя словы сказаць, Што няма і не будзе нам смерці І нятрэба па […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АДАМОВІЧА (3.09.1927-26.01.1994) Не думаць пра сябе нідзе, ніколі І роднае нікому не аддаць. Айчына ёсць, калі ў яе ёсць воля, Нібыта […]...

БАЛАДА ВЯРТАННЯ БАГДАНОВІЧА (9.12.1891-25.05.1917) 1. Далёка-далёка ля сіняга мора Душа не знаходзіць спакою зямнога. І чайкай лятае над сумным прасторам, І просіць спагады– […]...

БАЛАДА ТАДЭВУША РЭЙТАНА (20.08.1742–8.08.1780) “Забіце мяне, але не забівайце Айчыну!”– І крыжам ты лёг пад нагамі сваіх землякоў. Вялікае Княства быць цэлым, як […]...

БАЛАДА ІГНАТА ДАМЕЙКІ (31.07.1802-23.01.1889) У цябе ёсць свой Храм-Беларусь, да якой Ты ідзеш праз паўстанне, вандроўкі, чужыну І святлееш, мацнееш самотнай душой, У […]...

БАЛАДА ЛУКАША КАЛЮГІ (27.09.1909–5.10.1937) Маладыя гады… Залатыя гады… Але час не святы. Арыштанства, суды. І ты вораг народа, і гэты народ Прад табою […]...

БАЛАДА МІХАСЯ РАМАНЮКА (3.01.1944-4.09.1997) Твой саламяны капялюш, нібыта німб, Над беларускімі дарогамі плыве Туды, дзе хат гасціннае святло, агні Кастроў, крыжы, што на […]...

А мне здаецца, плакала зямля А мне здаецца, плакала зямля, Калі сыходзілі паэты… А мне здаецца, стогнамі вясна Ахутала сусветы… Табе здаецца, сонца і цяпло, […]...