Верш Перапёлачка
Сяброўцы Ніне Мацяш
Перапёлачка трапяткая,
Над сцюдзёнай, ліхой нядоляй
Твой узвышаны дух крыляе
Прамянямі любові й волі.
Як радка непарыўная лучнасць
З лёсам жыццёвай стыні,
Твая на зямлі прысутнасць –
Ахвярнасцю Ефрасіні.
Болем вякоў каб праліцца
У слязе занядбанай Айчыны.
У сваёй келлі крылцамі біцца –
І ткаць існасць святое жанчыны.
Мужнасць наша і гожасці кветка,
З безабароннасцю, як аблачына,
Найвялікшая Вы паэтка
І найвелічная Жанчына.
На гэтым полі людской няўвагі
Не застудзі, перапёлка, крылцаў.
Столькі ў сэрцы – любові, адвагі.
Столькі побач – сяброў-рупліўцаў.
1993
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Цётцы Зямлячка-паэтка- Цвіла, нібы кветка. Жыла ты сярод людзей. З людзьмі аб’яднана, Радзіме аддана І сведка вялікіх падзей. Любіла ты дзетак. […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКІ УРШУЛІ РАДЗІВІЛ (1705-1753) Жонка князя, паэтка, красуня, княгіня, Кіраўніца тэатра-і гэта ўсё ты. Прад камінам сядзіш і агонь, што ў каміне, Асвятляе […]...
- Белая лясная кветка Дарaгі, я не прынцэса. Я не нарадзілася на падушцы, На шаўковай падушцы, у замку, У каралеўстве майго бацькі. Я не […]...
- Адзінокая жанчына У вялікай кватэры, як у лесе, пустынна. Быццам блізкая зорка, – цыгарэта гарыць. Пазіраю самотна я вачыма пустымі. I не […]...
- Мужчына. Жанчына. Чаканне Мужчына. Жанчына. Чаканне. Шуканне. Блуканне. Час. Жанчына. Мужчына. Спатканне. Вітанне. Пытанне. Адказ. Мужчына. Жанчына. Дыханне. Сэрцабіццё. Забыццё. Жанчына. Мужчына. Каханне. […]...
- Калі яна пакідае арган Іграючы ў белым касьцёле, Кахаючыся з ксяндзом, Жанчына марыць у полі Застацца на ноч з касцом. Іграючы штосьці з Баха, […]...
- БАЛАДА ПАЛУТЫ БАДУНОВАЙ (1885-29.11.1938) “Прыгожай і слабой павінна быць жанчына…”- Прывыклі так мужчыны гаварыць даўно. Яна слабая, як з мужчынам п’е віно, Прыгожая […]...
- Таемны вобраз тваёй прыгажосці Таемны вобраз тваёй прыгажосці З каханнем глядзіць на мяне заўжды. Жанчына, цябе нарадзіў хтосьці, Жанчына, адна для мяне ў сэрцы […]...
- Тату Тата, табе ўсё не спіцца. Няма адпачынку ў вачах. Сэрцу твайму цяжка біцца, Ды ўсё-ткі агонь не ачах. Немач – […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНА ГЛЕБАВА (10.09.1929-13.01.2000) Мара пра мора музыкай вечнаю стала. Птушкі, як ноты, светла да сонца ўзляцелі Па-над курганнем, дзе Беларусь начавала, Па-над […]...
- Жанчына – клумбу палiвае Жанчына – клумбу палiвае… Знайшла ў звычайным сваю нiшу. Жанчына, мабыць, не ўяўляе, Што ўдзел актыўны прынiмае У тым, пра […]...
- Мая маленеькая жанчына Мая маленеькая жанчына мая каханая дачуа мая танюткая галінка ты прыгажэеш на вачах Як кветка што была у бутоне аднойчы […]...
- Досыць -Ты пацалуй мяне, мой мілы, Бо нешта я засумавала,- Жанчына любага прасіла, Пяшчоты мужавай чакала,- Пагавары са мной, каханы І […]...
- З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...
- Жанчыны ў вёдры сінь рачную ловяць Жанчыны ўмеюць чакаць, Жанчыны ўмеюць кахаць, Многае ўмеюць жанчыны. Пяшчотны іх шчэбет птушыны, Што чуць пашчасціла мне, I вас няхай […]...
- Арабіна Я – Жанчына, я заўжды Жанчына. Будзе снег на холадзе звінець, Пацерак не скіне арабіна- Будзе і дрыжэць і чырванець. […]...
- Сёмуха Адляцела вясна к небакраю Белым пухам к вялікаму святу. Намалаю зялёнага маю, Прыбяру я на Сёмуху хату. Мне вянок завіваць […]...
- БАЛАДА СТАНІСЛАВА БУЛАК-БАЛАХОВІЧА (10.02.1883-10.05.1940) Беларускага войска конніца І сваім, і чужынцам помніцца. Кроў пралітая не змываецца, Ды з крыві выплывае раніца, Наша раніца, […]...
- Спадзяванне Замглілася неба шэрай смугой. Канец лістапада – восень слатой Насыпле наўмысна пыл дажджавы, І сцішыцца ўсё, маўчым з нематы. Затлумлена […]...
- Сямейны эгаізм Сямейны эгаізм Не марыла жанчына пра багацце, А лад вяла сярод таго, што мела, І верыла: галоўнае ў хаце Любоў […]...
- Наша пакаленне Наша пакаленне Наша пакаленне Антываеннае Антызменнае Антызасценнае Наша пакаленне Антылітаратурнае Антыкультурнае Антыцэнзурнае Наша пакаленне Антыглабальнае Антымаральнае Антыскакральнае Наша паклаленне Антыцаркоўнае […]...
- Храбрасць, смеласць, мужнасць, адвага Храбрасць, смеласць, мужнасць, адвага, Непахіснасць, рашучасць… – ? Няўжо Не мужчыны стаялі пад сцягам На ахове сваіх рубяжоў? I няўжо […]...
- Журавіны бяруць жанчыны Журавіны бяруць жанчыны, паслухмяныя студзяць пальцы. He баяцца слядоў ваўчыных, – на чарнобыльскі вецер скардзяцца. Журавіны бяруць жанчыны, імі ўсыпана […]...
- Захавай маю мову, чарговы наш век Захавай маю мову, чарговы наш век, Захавай, як лясы, сенажаці, азёры, Як світанне ў расе, я сцяжынку ў траве, Як […]...
- Маё грамадзянства Мне не рупіць вельмі пабываць Ў эміратах розных і у ханствах І з ахвотай здраднай памяняць Дадзенае лёсам грамадзянства. Не […]...
- Чалавеку не добра ў жыцці аднаму Чалавеку не добра ў жыцці аднаму, Сэрца, кветка нібы не раскрытая, Нехапае ні сілы, ні шчасця яму, Сэрца-кветка дабром не […]...
- Свінарка СВІНАРКА Мне знаемая Прузына, Ідзе на працу балярынай. Зграбнаногая, на шпільках. Павадок, сабака Філька. Падмалеваныя вочы. Не жанчына-фея крочыць. На […]...
- Прыганятыя Не наша воля, не нашы нівы, Дубы не нашы над рэчкай ціхай. Чужыя бору сівыя грывы, Адное наша – сівое […]...
- Жаночая гордасць Ёсць звон ручая, ёсць свежасць рос, ёсць веліч вяршыні горнай. I ёсць яшчэ адно з дзівос, гэта – жаночая гордасць. […]...
- ПАСАГ ДЛЯ АЙЧЫНЫ ПАСАГ ДЛЯ АЙЧЫНЫ Як нявехна ў няроднай сям’і Ты пасагу сабе не надбала, Залатыя кляйноты тваі Ў пыху сёстрам сваім […]...
- Я, магчыма, не ўмею кахаць *** Я, магчыма, не ўмею кахаць, каб да слёз, забыцця, да мурашак. Не магу пра пачуцці сказаць… Ды і ты… […]...
- Нашчадку Час мінулы – настаўнік – Слоў Скарынавых магма… Хай чагосьці не стала, Толькі мова не мамант. Хоць, вядома, няпроста Быць […]...
- Жанчына Жанчына – сасуд бяз дна… Дакладней – Сусвет сусветаў. Сам Бог у яго віна наліў, каб натхняць паэтаў. Заблудзяцца ночы […]...
- Як вясёлку ткалі Калі Па веснавой зямлі Прайшоўся дожджык босы, Вясёлку ткаць Распачалі Вясёлыя нябёсы. – Чакайце! – Гром не мог маўчаць – […]...
- Мне прызначана жыць на мяжы Мне прызначана жыць на мяжы, Быць палітрай шматлікіх абліччаў, Ткаць са слоў габелен таямнічы І з пачуццяў ствараць вітражы. На […]...
- СВЯТОЕ З якiх нi вярталiся б толькi дарог, Вяртаемся мы да духоўных вытокаў: Легенд ды паданняў, што час нам збярог, Паэзii […]...
- У калядным лесе Пяшчотна ступаю па беленькім снезе. О міг неспазнанай чароўнай цнаты, Ты мне у калядным прымроіўся лесе, Тут столькі дзівоснай красы, […]...
- Я прапісаны да вакзалаў Сябрам Я прапісаны да вакзалаў, і да станцый, малых і вялікіх. Хоць праехаў ужо нямала і стаптаў не адны чаравікі, […]...
- НАВУЧЫ МЯНЕ ЛЮБОВІ Навучы мяне любові, Навучы табою жыць, Навучы на першым слове Тваім сэрцам даражыць. Выцалуй мае слязінкі, Высушы тугу да дна, […]...
- Я існасць Я існасць няўлоўнай павуцінкай з рук выпускаю ў абдымкі ветру, – Ды словы-абалонкі – пакідаю, бо ў вяртанне страчанага – […]...