Верш Мажорнае
Зноў вясна! –
прэч, адзежы зімы,
з цела, з душы, з учарашняй надзеі!
Вольны цяпер:
захачу –
горадам прарасту,
камяніцамі ў цёмнае неба.
Страпянуўся ад тупату ног,
ад крыку травы,
ад трызнення вады,
ад сп’янелага ветру,
што рвецца ў трамвайныя дзверы.
Стану смерчам рэклам,
стану ноччу і днём
і заложнікам першага грому.
Вольны цяпер! –
захачу –
над зімою паплачу.
Ещё вершы:
- Белая яблыня грому Белая яблыня грому Чорных cадоў ліхалецця. Яблык яе нікому Не пажадаю на свеце. Голая яблыня грому Жахам жагнала прысмерк. Пэўна, […]...
- Стаяла хмара нерухома Стаяла хмара нерухома У жыце спелым. Ад першага удару грому Аж пачарнела. Гром пахіснуў яе, пасунуў, Разгойдаў жыта… Павеяла цяжкім, […]...
- Я пакрыўдзіў цябе учора Я пакрыўдзіў цябе учора Ты за гэта мяне прабач Не шкада мне нічога, нічога Каб не чуць белай кнігаўкі плач […]...
- Мой дзень брыдзе дрымотнай каляінай Мой дзень брыдзе дрымотнай каляінай, А твой вавёркай скача на сасне, Цвіце пры лузе белаю калінай, Затым, каб ноччу доўжыцца […]...
- Зямля чакае першага штуршка Зямля чакае першага штуршка, Ды не таго, каб знікла ўсё жывое, А весняга, каб звонам ручайка Азвалася дыханне трапяткое Дзіцяці, […]...
- Дзякуй, дзіўная, за каханне! Дзякуй, дзіўная, за каханне! Дзякуй, юная, за любоў! Да былога няма вяртання. Я ж вяртаюся зноў і зноў. He забылася. […]...
- Сяброўкам Кабет шматлікіх і настойлівых Увагу не адпрэчваў, нават раз, Даюць – бяру, хай непрыстойна, Але цяпер так патрабуе час. Павольна […]...
- У Балотных Ялінах “хаваючыся напалову ў тумане, імчыць над змрочнай млёй дзікае паляванне караля Стаха “ У. Караткевіч У Балотных Ялінах жыве даўні […]...
- He трэба спачувальных тэлеграм He трэба спачувальных тэлеграм – Папера рвецца і ліняюць словы. Часова ўсё, да роспачы часова. Любіце тут. Любіць дарэмна там. […]...
- Без вады Без вады Зноў вадзічку адключылі, А вы пыску не памылі? Ну, цяпер з нямытай пыскай Трэба класціся ў калыску! Не […]...
- Ў дзень, калі мяне не стане Ў дзень, калі мяне не стане, Не сумуйце пад “амін”! Нізка вершаў пра каханне Застанецца на ўспамін. На ўспамін… Хай […]...
- Салавейка Як у нашым у садочку Салавей спявае ноччу. Мой мiленькi Салавейка, Не шумi, бо спiць Андрэйка. I гаворыць Салавейка: “Пайшла […]...
- Выпіты да дна жыццём Выпіты да дна жыццём, Сэрцам выгарэў балючым. Пазабыты светлым днём, Промнем спалены пякучым. Мне б глыток вады гаючай, Каб забыць, […]...
- Перад табой не стану на калені Перад табой не стану на калені, а мо і стану, плюнуўшы на ўсё. ды ўсё ж мае пачуцці не змярцвелі, […]...
- Помню, помню праз гады Помню, помню праз гады, Спеўная ваколіца: “Выпі, золатца, вады, Сэрца супакоіцца”. Да крынічнай, спакайной – Сцежкі-птушкі вольныя. Трыццаць вёснаў за […]...
- I вёдры поўныя вады I вёдры поўныя вады, I вочы поўныя дабра. Гляджу на матчыны сляды На белай посцілцы двара. I з гэтай чуйнай […]...
- Ты руку сваю забінтавала Ты руку сваю забінтавала, маладая… як цябе і клікаць? Маё сэрца рвецца на кавалкі і сціскаецца тугой вялікай. Вусны пацалую […]...
- Сэнс Быццам давершаны, ды не пачаты, самы спакойны я й самы зацяты; бачны знутры, не разгледжаны звонку, самы глухі, а яшчэ […]...
- Балота толькі здаецца Што глыбока ў нас у душы? Што дасталася нам ад дзядоў? Воля ветру, упартасць вады, Лютасьць полымя, моц валуноў. І […]...
- З ДНЁМ СВЯТОГА ВАЛЯНЦIНА! З ДНЁМ СВЯТОГА ВАЛЯНЦIНА! Павярнецца часу кола – I што год з таго святла Мы адзначым, як анёла Ў сэрца […]...
- Что за дзіўныя людзі? Что за дзіўныя людзі? Что за сквапны народ? – Нібы пікай у грудзі, то камень у агарод. Я, напэўна, не […]...
- Світае. Ноччу выпаў снег Світае. Ноччу выпаў снег, а я да гэткай з”явы не гатовы, бо доўжыў па Паэзіі турнэ, шукаючы красы асенней словы. […]...
- Вольны птах І зноў рукі – крылы. На мяжы быцця і небыцця світае трывога святая. Болей не будзе абрыдлага болю. Я – […]...
- Першая адталая зямля Першая адталая зямля, I зімы нібыта не бывала. Зелянее траўка спакваля, Пахнучы самой зямлёй адталай. I сябе лаўлю я зноў […]...
- ЗА НЕЗАЛЕЖНАСЦЬ, БЕЛАРУСЬ! Святы Міндоўг пачыў, але ж зямлю яго Не змог ніхто паставіць на калені. Прымаючы, як крыж, ад брата цяжкае ярмо […]...
- Я цябе – забуду Я цябе – забуду, Ты мяне – ніколі! Стану я свабоднай, Будзеш ты ў няволі. Будзеш ты з грашамі, Толькі […]...
- Першы пацалунак Першы пацалунак напоены цішынёй… Не зразумець – саладосьцю ці горыччу поўны ён, прахалодай, а можа, жарам? – не разабраць. Як […]...
- Песьня вольнага чалавека Дарэмна сьвістамі нагаек Застрашыць хочуць тыраны, Нагнаўшы чорных соцень шаек, Акулі рукі ў кайданы, – Душой я вольны чалавек, І […]...
- Ваяцкі марш Мы выйдзем шчыльнымі радамі На вольны родны свой прастор, Хай воля вечна будзе з намі, А гвалту мы дамо адпор, […]...
- Год без навальніцы Цэлы год без навальніцы Кожны перажыць гатоў – Толькі б грому не страшыцца І бязлітасных дажджоў… Наступіла восень года, Навальніцаў […]...
- Мігцелі зоры ў цёмнай ночы Мігцелі зоры ў цёмнай ночы, – Калі спаткаўся я з табой, Твае убачыў зоры-вочы, Пачуў я смех срабрысты твой… I […]...
- Па-над белым пухам вiшняў Па-над белым пухам вiшняў, Быццам сiнi аганёк, Б’ецца, ўецца шпаркi, лёгкi Сінякрылы матылёк. Навакол ўсё паветра Ў струнах сонца залатых, […]...
- Чаго ні давялося перажыць Чаго ні давялося перажыць, а я жадаю аднаго – любіць!.. Любіць зямлю, лясы і сінь вады, любіць адной або з […]...
- Валацуга Гавань народаў, Горад пад вежай Зноў валацугу вітае віхурам. Валіцца ветах З выцвілай сцежкі Выспаў пагоркаў, Дахаў панурых. Горад-апоўзень, Горад-замежжа, […]...
- Свiтае. Свiтак промнеў Свiтае. Свiтак промнеў Гняздо звiў на застрэшку. Такiм дзень i запомню – Нiбы тваю усмешку. Ля цiхае затокi – Стаю […]...
- У летні адпачынак На століку маім ляжаць паперы, Чарнільніца, як мачыха, стаіць… А мне так хочацца зірнуць за дзверы, На двор пайсці ды […]...
- Рубайкі Будзь спакойным. На зло і дабро не зважай. Пазабыла каханая – зрынь свой адчай, Закуры нетаропка, з прыродаю зліся, Лёгкакрылыя […]...
- Даждлівая восень “Даждлівая восень” Вецер хмары прыціскае Да прамоклае зямлі З неба сее як скрозь сіта Сіратлівыя палі.. Хаты дрэмлюць за пагоркам […]...
- Засыная пад пошум чароту Засыная пад пошум чароту, Загiбаясь ад першага ветру, Скiнуць дрэвы густую самоту На замерзлай зямлi сантыметры. Сыпце, сыпце – няшмат […]...
- Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...