Верш Зноў прыгалублю – пашкадую
Зноў прыгалублю – пашкадую
Цябе, бярозку маладую;
Хай сад асеннi ўздыхае:
“Ой – не кахае, не кахае…”
Ты – гарадская, а я – з вёскi:
Перацалую твае коскi;
Ты – гарадская, я – вясковы:
Перацалую твае бровы…
Зноў прыгалублю – пашкадую
Цябе, паненку маладую.
Хай сад ад сцюжы анямее,
Я ўсё змагу з табой, сумею!
Пасля, як клiнам жураўлiным
Зямлю я грэшную пакiну,
Успомнiш светла мае словы:
“Ты гарадская – я вясковы”.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Каб ты быў зноў маім Шэра-мокры асфальт Нагадаў зноў цябе, Парасонаў скрыжаль Закахалі ў цябе. Беглі мы пад дажджом, Абдымаў ты мяне. Сэрца білася шклом, […]...
- Зноў чакаем Зноў чакаем Зноўку май. Наўкола у садах Водар кветак хмельны і духмяны. Я стаю з сыночкам на руках Каля нашых […]...
- Калі цябе я бачу зноў Калі цябе я бачу зноў: У жылах маіх закіпае кроў, Кругам ходзіць галава, Без цябе няма жыцця! Мару аб табе […]...
- Зноў Ты мяне прыручыў, як лясную птушку, Салодкім напевам засадзіў у пятлю. Скраў з майго твару дзіцячую ўсмешку. Аддала ўсё, нават […]...
- НАІЎНАСЦЬ Б. С. Пасля сустрэчы, пасля белых лілій Вярнулася наіўнасць смешнай госцяй, Было мне добра – ты мяне акрыліў, І я […]...
- Характары Не хачу табе пярэчыць Ні ў яве ні ў сне Каб не кідаліся рэчы Ад цябе і ад мяне. Каб […]...
- Тваё імя гучыць у сэрцы Тваё імя гучыць у сэрцы, Нібы вакол званы гучаць. І я жадаю цябе бачыць, І буду я цябе кахаць… Сустрэча […]...
- Зноў будзем шчасце мець і волю Лютуе Гітлер ашалелы, Яму ў Германіі зацесна, Яму пад ногі дай свет цэлы, Хай гіне ў муках свет балесных. Ускормлен […]...
- І зноўку колы, зноў цягнік І зноўку колы, зноў цягнік. І зноў кудысці бегчы. З’явіўся хлопчык той і знік І лёг на горад вечар. Ты […]...
- Зноў з табою згоды не знайшлі Зноў з табою згоды не знайшлі, Зноў між намі ростань і варожасць. Як запозна мы заўжды варожым Аб часах, якія […]...
- Не клянчу Я не клянчу з вас волю, Шаноўны. Я ўсё маю ці проста хапае, А яшчэ мяне хлопец кахае. Не трымалі? […]...
- Зноў дажджынкі – нябесная паства Зноў дажджынкі – нябесная паства, Бьццам сьлёзы, па твары цякуць… Ці твае неспакойныя пасмы Лёгкім дотыкам лашчаць шчаку?.. Можна вочы […]...
- Ты рыфмаванню зноў паверыў Ты рыфмаванню зноў паверыў. А ўсё ж раней не на паперы, А з дна сардэчнага ўсплывае, Цябе ў нябёсы уздымае… […]...
- І зноў нядзелька І зноў нядзелька, зноў бліны- Яны святочны пачастунак. Бо ён з душэўнай глыбіні Цудоўны сонечны гатунак. І дзякуй кажа кожны […]...
- Шукаць, знаходзіць, зноў губляць Шукаць, знаходзіць, зноў губляць… Няспынна дні плывуць імкліва. Як лісце з дрэва абляцяць, Шчасця кароткага хвіліны. Ўсё з чыстага ліста […]...
- Я еду зноў у мілую мне вёску Я еду зноў у мілую мне вёску Там хата ёсць – ніхто ў ёй не жыве… Да ганку йду, мінаючы […]...
- Зноў сумуеш, сябра мілы мой Зноў сумуеш, сябра мілы мой: Вочы апусьціў – і твар журыцца. Кружыць сьвет нясталасьцю сваёй – І няма табе дзе […]...
- Гэтым вераснем зноў адцвілі мае жоўтыя радасці Гэтым вераснем зноў адцвілі мае жоўтыя радасці і чырвоным лістом пакацілася шчасце долу. Ты мне, восень, даруй за жыццёвыя горкія […]...
- Зноў пра любоў Там, дзе канец усім дарогам, Чарнее ў вечнай цішыні парог, Як апынуся я за тым парогам, Дык мне назад не […]...
- Зноў пахавае вечар золкі Зноў пахавае вечар золкі Празрыстасць сініх вод І цішінёй заплачуць зоркі, Імкнучысь у млечны небасход… За кропляй кропля – дождж […]...
- Дазволь Дазволь цябе любіць, як кветачку на полі, Як явар малады, што над ракой стаіць, Як залатую птушку, што жыве на […]...
- Зноў пралягла дарога мая да храму Зноў пралягла дарога мая да храму. Хто я? Забыты прапойца? Нязнаны паэт? Ранкам да першай бутэлькi цягнуся у краму, Увечары […]...
- ВЯДУННЯ Ўсіх і ўся ты пакінь, і папраўдзе Нашы стрэчы былыя вярні. Вельмі трэба б усё так наладзіць, Быццам прынц на […]...
- Цемра. Змрок. Я зноў хвараваты Цемра. Змрок. Я зноў хвараваты. Сэрца няспына б’ецца маё. Не ўратавалі мяне і кахання латы, Не збераглі нат’ і любай […]...
- Зноў сцежкай роснаю Зноў сцежкай роснаю праз жыта Крыляю ў далеч, нібы птах, І што трывожыла – забыта, Я дома тут, а не […]...
- Мною забыта нямала Мною забыта нямала сваіх і пачутых слоў, а словы, што ты сказала, чуюцца зноў і зноў: “Як бы цябе я […]...
- Зноў месячык Зноў месячык сярэбранай падковай над вечаровым горадам павіс… Каго ж сягоння стрэну… “выпадкова”? Хто ж скажа мне: “Чаго, дружок, раскіс?” […]...
- Не сьпіцца зноў Не сьпіцца зноў. Якісьці клёкат Сон растрывожыў, расштурхаў, Аднекуль, з таямніц далёкіх, Ён, быццам буслам прылунаў. А з ім – […]...
- ***Зноў душы продкаў …Зноў душы продкаў ля хацінаў чэзлых, што зараслі дзядоўнікам густым. Ніхто іх не пакліча на вячэру ні грэшным голасам і […]...
- Зноў вятрыска хвалі Зноў вятрыска хвалі Кратае на рацэ, Мне цыганкі чыталі Лёс на маёй руцэ. Я паверыла хвалям: Ім у вечнасці плыць, […]...
- Зноў… аб каханьні Зноў… аб каханьні. І цяпер непатрэбны пяшчоты, Бо жыцьця засталося на дых, Бо калядную торбу шчадротаў, Ад каханьня нягожа прасіць […]...
- Я калыханку мамачцы спяваю Я калыханку мамачцы спяваю Я калыханку мамачцы спяваю: -Спі, родная, ўжо хопіць працаваць,- Яе далоні к сэрцу прыціскаю,- Дачка матулю […]...
- Зноў прыйшла нядзелька Любушцы Зноў прыйшла нядзелька З белаю пасцелькай. Асалоду вуснаў перад сном крану… А як прыдзе ранак к нам На наш […]...
- А рука пацягнулася зноў да пяра А рука пацягнулася зноў да пяра: Запісаць уяўленні гатова. Я адчуў, зразумеў, што настала пара Для майго паэтычнага слова. Я […]...
- Зноў чэрвень з бэзам развітаўся Зноў чэрвень з бэзам развітаўся І гнёзды поўняць галасы. У думках час, калі кранаўся Тваёй шчакі, тваёй касы. Таполі пух […]...
- Зацалую, замучаю зноў і зняважу С. М. Зацалую, замучаю зноў і зняважу, І пакіну на беразе лёсу няшчасным. І ніхто не паверыць, ніхто не заўважыць, […]...
- Новы дзень пачынаецца зноў Новы дзень пачынаецца зноў – Паднімаецца сонца на ўсходзе, І пад гукі касцёльных званоў Людзі ў Храм памаліцца заходзяць. Кожны […]...
- Ты зноў ляціш у нікуды Ты зноў ляціш у нікуды Без думак аб жыцці і смерці, Не церпіш смутку і нуды І хочаш усе пачуцці […]...
- Зноў мітусьня са слоў у душы Зноў мітусьня са слоў у душы – Іх, быццам вецер зносіць, Як сенажатныя стагі, Што запасьлі на восень. Жыцьцё пражытае […]...
- Я вазьму твой боль Я вазьму твой боль. Ты заслугоўваеш гэта. Ды заб’ю яго ў сябе І настане твае лета. Я хачу цябе абняць […]...