Верш Не клянчу
Я не клянчу з вас волю,
Шаноўны.
Я ўсё маю ці проста хапае,
А яшчэ мяне хлопец кахае.
Не трымалі? О, як вы не гналі!
Вам ільсціць, вы не рады. Мне брыдка.
Я яшчэ вас крыху пашкадую.
Вам усё ўсё адно? Дзякуй Богу!
Прэч адгэтуль знайдзіце дарогу.
Мне здавалася – быццам, вы здольны,
На вялікае. Што вы пустое!..
Я з-за вас чалавек катаваны,
Чалавек… ну хай так. Забытое.
Мне даруйце таксама – калісьці.
Вось і вынайшлі мы, як нам выйсці.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Каб чалавек знайшоў сабе ў жыцьці Я ня ведаю, кім хачу быць, стаць, Я ня бачу мары ў сваёй галаве. Як быццам не хачу свае рукі […]...
- Крыжаносец 2 Другія здольны адмаўляць, І толькі… Больш нічога. Яны ня здольны дадаваць, Укласьці душу, душу бога. У д’ябла шмат, зашмат чаго. […]...
- Кпіна З пяску і сноў, зляплю пустое сэрца, Што будзе біцца ў сотню кілагерцаў… Т. Сівец ( зб. ,,Таму, хто знойдзе…) […]...
- БАЛАДА МІКАЛАЯ РАДЗІВІЛА (ЧОРНАГА) (4.02.1515-28/29.05.1565) Вялікае княства заўсёды з табой Ці едзеш на бітву, ці стомлены спіш. Жыве ў тваім сэрцы шляхетны Нясвіж Напоўнены […]...
- Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
- Васпане Вецер Васпане Вецер. Вецер-вятрыска, ты шляху не знаеш, Лагодаў і лютасьцей межы свае, Часам ніякі, рахманы, ласкавы, Часам, лют-воўкам у комін […]...
- Зямны час Час зямны – вялізная варонка, Ў якой знікаюць ўсе мінулыя падзеі. Чалавек губляецца ў ёй быццам іголка, Знайсці якую немагчыма […]...
- А чым яшчэ заняцца ўвосень А чым яшчэ заняцца ўвосень, Калі жыцьцё – ў напрамку дна, Калі зьядае шэрань росы Ды так няўтульна безь віна?.. […]...
- Прэм’ера На апляванай і склізкай сцэне, Дзе рэжысёрыць нязьменна Бог, У абакружжы калючак-ценяў Гучыць сягоньня мой маналог. А зьверху сцэны нахабна […]...
- Падары, ці Размова дарослых людзей Прашу цябе, мой блізкі чалавек, Насупраць сядзем, паглядзім у вочы. Там, на двары, век абганяе век, А мы з табой […]...
- Яшчэ адна вясна Яшчэ адна вясна …яшчэ адна вясна прыносіць яшчэ адну надзею на тое што жыццё распусціцца быццам першая пралеска што расстане […]...
- Лесьвіца Адзін чалавек ступіў на лесьвіцу свайго разьвіцьця, але спыніўся на першай жа прыступцы. Другі чалавек падняўся трошкі вышэй, але аступіўся […]...
- Крыж у кожнага свой Крыж у кожнага свой Захварэла. Пасцельны рэжым, А за вокнамі чэрвеня гукі. На зямлі, без ніякай прынукі, Усе носім свае […]...
- Цяжкая наркаманія Жыцьцёвы эпас ў мастацкім стылі, Сюжэт шыкоўны і не банальны. То безумоўна: ты здольны дылер, І падаеш усё парцыяльна. Правал, […]...
- Памяци ВАСІЛЯ БЫКАВА Трымціць непаслухмяная рука, Баліць душа і замірае сэрца, І слова выбіваецца з радка – Яшчэ не ўсведамляе сэнсу смерці. Не […]...
- БАЛАДА МІХАЛА КАЗІМІРА РАДЗІВІЛА (РЫБАНЬКІ) (13.06.1702-15.05.1762) У Княстве вялікім вялікія людзі І ты сярод іх з беларускай душой Вялікі і ў свята святое, і […]...
- Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...
- Беларуская доля Калісьці вялікае княства… З народам адзіным і мужным! Да варвараў трапіла ў рабства… Прабыўшы пад гнетам бяздушным! Стагоддзі, гады і […]...
- У дзяцей казарменны пад’ём У дзяцей казарменны пад’ём Непагадзь ці сонца з галубамі – Пакідаюць свой прыціхлы дом, I ў дарогу – на руках […]...
- Баяцца паэты прастояў Баяцца паэты прастояў. Як гнёт: “Ні дня без радка…” З парожняга ды ў пустое – Абы не гуляла рука. А […]...
- Вялікае Княства Літоўскае Княства Літоўскае, Наша Вялікае, Шляхта заможная, Непераможная, Мы не забылі, Мы адрадзілі Шлях праз стагоддзі твой, Княства Літоўскае. Горда ж […]...
- ПАСЯРЭ-ДЗІН(ь)- Е! (ТРЭЦЯЕ ДА-ДЗЕ-НА) Ёсць у нас ныркі, якія і сочаць, Каб не было шмат вады ў рабоце. Каб не заплылі вадою мазгі. Задніца […]...
- Калісьці была я маленькай Калісьці была я маленькай, Я верыла ў казкі і сны. Маленства прайшло, на каленках Пакінуўшы шрамы адны… Калісьці была я […]...
- Яшчэ адзін глыток начной атруты Ноч – налитая цемраю чаша. Прыгублю яе востры настой. Хай душа і смяецца, і плача Над бязладнаю доляй маёй. Л. […]...
- Мухі і катлеты (RU – BY) У паразах заўсёды адзін. І сябры ў гэты час не кранаюць. Толькі лЮбыя здольны на уплыў. Толькі любячы – не […]...
- Купальская ночка Кола палаючы коціцца – сонца, Быццам ад смеху заходзіцца, сонца, – Хутка надыдзе Купальская ночка, Як і дагэтуль, потым бясконца… […]...
- Мая думка Як вецер, як птушка, дзе сонца, дзе зоры, Так рвецца, нясецца ўдаль думка мая; Абымецца з небам, пакоціцца ў мора, […]...
- Адступаюць лясы Адступаюць лясы. Высыхаюць балоты. Усё меней красы – Усё больш адзіноты. З дбайным сумам глядзяць Землякі-хлебаробы На сваю сенажаць, На […]...
- Чалавек адзін канае П. маці. Чалавек адзін канае… Чалавечае жыцьцё, Быццам нітачка льняная, Паміж небам і зямлёй… Чалавеку жыцьця мала, Гэтай нітачкі льняной, […]...
- Кармазынам асмужаны Ведаеш добра: ты вельмі прыгожая, вусны твае кармазынам асмужаны. Вочы ненацкам жыццё ўстрывожылі і агарнулі сукрыстасцю кужалю. Чуў ды не […]...
- Трыццаць пяць чалавек Трыццаць пяць чалавек, трыццаць пяць партызан – сабіраў свой атрад удалы атаман. Гнаў ён коней сваіх удалеч сівых бароў, каб […]...
- Ні я быў першы і ні я апошні Ні я быў першы, і ні я апошні. Шмат хлопцаў пракладалі з табой шлях. І кожны з іх па кропельке, […]...
- Чорнвы воран – гаспадар Чаму быдло на ўсіх пасадах? Куды ні зірнеш – там брыдкі твар. Нейкіх смоўжжаў склізкія атрады. Хто тжа ў краіне […]...
- Дзе крыўда адвечная спела Дзе крыўда адвечная спела, Дзе сыпала гора курганы, Рукой пралетарскаю смелай Гнілы стары лад зруйнаваны. Старыя паломаны праслы, Электрыка рвецца […]...
- Сусвет Неспакойны сусвет… Зорак мроіцца плынь… Знічкі яркае след Уразаецца ў стынь… Паглядзі, чалавек, – Гэта вечнасць не спіць І каторы […]...
- Стод Чакаю, чагосьці чакаю, забыў ўжо чаго. Я стод камянёвы што мёртва глядзіць у вакно. Расколіны, мох ды птушка зрабіла гняздо. […]...
- Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...
- НОВЫ САВАНАРОЛА Ад пачатку вякоў атрыманыя крыўды, калісьці Набалелыя ў прызьмерк лучынаў, між ясак грамніц, У купелях крынічных дарэшты сьвінцом наліліся І […]...
- Сустрэнься Сустрэнься са мною ў заснежаны поўдзень, Прыйдзі да мяне ў самую поўню. Не бойся нічога, не стрэнеш нікога. Цябе толькі […]...
- Юны чытач Прырода не мае падставы Адкрыць таямніцы свае: Яшчэ не прачнуліся травы, І сонейка позна ўстае. Яшчэ не вярнуліся птушкі – […]...