Верш Цiкае гадзiннiк

Ещё вершы:

1. Заўсёды трошкі таямніцай Заўсёды трошкі таямніцай Была ты для мяне і ёсць: Чагосьці светлага крыніцай, Перад якім я – толькі госць. Прывабнай зоркай […]...
2. Вечны вандроўнік Памяцi Язэпа Драздовiча Пад сонцам I пад Шляхам Млечным Дарога сцелецца радном. Няспешна йдзе Вандроўнiк вечны Мастак, паэт i астраном. […]...
3. Зямны госць Пакуль жывы – не песці цела. Пакуль жывы – забудзь пра млосць. Пакуль душа не адляцела, – Успомні: на Зямлі […]...
4. Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі: Жоўтым лісцем сцеле прыбраныя дываны, Гаманіць рачулкай, стомлена-халоднай І нябёсаў шэрасцю плача гэта восень. Толькі […]...
5. Мае мары разбіваюцца аб лёд Мае мары разбіваюцца аб лёд. Я не ведаю, што ўперадзе імжыць. Хвалі тыдняў. Дзён – вадаварот. Без пяшчоты сэрца не […]...
6. Для чакання ў мяне ёсць Для чакання ў мяне ёсць Многа летаў і многа зім, Ты мой самы чаканы госць, Ты ніколі не станеш чужым. […]...
7. Квітнеюць сады Квітнеюць сады Квітнеюць сады. Позірк нельга адвесці, Так зачароўвае іх прыгажосць. Ветрык лагодны цалуе іх, песціць, Хутка асыплецца долу суквецце, […]...
8. Ластаўка, дзіўная птушка! Ластаўка, дзіўная птушка! Можа падкажаш што мне? Можа нашэпчаш на вушка, Ці прашчабечаш у сне? Ты адкажы, калі ласка, Край […]...
9. I ўсё-ткі I ўсё-ткі Я мілую гэты свет, Дзе – Скрыжаванні Злосці і пяшчоты, Дзе кожны міг Сябе пытаю: “Хто ты?” Мо […]...
10. Сінаптычны абразок У небе – хмар густая поўсць, А кожны ранак брудна-шэры. Зіма нібы абрыдлы госць, Усё трымаецца за дзверы. Бясконца б […]...
11. Агонь апошняй свечкi Агонь апошняй свечкi Не згас пакуль, гарыць. i месяц Шляхам Млечным Шчэ прадаўжае плыць. I доўжацца шчэ спрэчкi Пра побыт […]...
12. Гудзела, гуло ў маіх вушах Таемныя гукі даносіць мне часам прастора душы. Адкуль яны? Сэрца галосіць, што гіне ад хлусаў іржы? Ці, можа, то хмурныя […]...
13. Зімовы дзень, мароз лютуе Зімовы дзень, мароз лютуе, сівеюць дрэвы ля ракі. Стаіць альшэўнік на балоце, нібы задуманы які. У небе ціш, туманяць далі, […]...
14. УДЗЯЧНАСЦЬ Х. А. Удзячна, што быў ты, што ёсць, Далёка і блізка – са мной. Не муж, не сваяк, і не […]...
15. Дык як? Я так хачу дапамагчы пабудаваць хаця б падмурак. Ня глебу з глею і дрыгвы, якая ёсць і будзе мурам. Есць […]...
16. Хмары плаваюць над намі Хмары плаваюць над намі, Зеляніна ўсё радзей. Раз’яднанне, раз’яднанне Дрэў, і птушак, і людзей. Лісця жоўтае кружэнне, Насцярожанасць травы. Адчужэнне, […]...
17. Моўчкі подпаўзае адзінота Моўчкі подпаўзае адзінота І садзіцца побач. Мы ўдваіх. Можа забярэ яна турботы, Можа прынясе яшчэ. Услых, Можа павядзе яна гаворку, […]...
18. Размова з маладосцю Хоць на дзянёк вярніся, маладосць! Праз шмат гадоў хачу цябе пабачыць. Прыйдзі, прысядзь! Ты мой найлепшы госць, Хай не за […]...
19. Карагод Ты мене закружыў у карагодзе… Верагодных пачуццяў і мараў. Я казала табе: можа годзе? Але ты распаліў шмат пажараў. Ты […]...
20. ВЯРНУЎСЯ САКАВІК На двор вярнуўся сакавік Сумётамі падталымі, Загаласілі капяжы – Зіма адгаспадарыла. Ня ведаючы сам таго, Я разьвітаўся зь ёю – […]...
21. А можа, там і ёсць той бераг А можа, там і ёсць той бераг, Дзе сонца цмокае рака, Дзе ў туманах сцюдзёна шэрых Бляск аксамітны лазняка? А […]...
22. Вясковыя ўрачы Вясковыя ўрачы Ці праўда гэта, можа пагалоска- Ды бабы вестку хутка разняслі: Прыехалі ўрачы да нас у вёску, Каб дзеткі […]...
23. Былi часы, жылося нам нядрэнна Былi часы. Жылося нам нядрэнна Хадзiлi мы у кааператыў З густымi бровамi iзноў таварыш Брэжнеў Прамову нам з трыбуны гаварыў […]...
24. НЕ МiНАЙЦЕ Край лясны? чабору, мяты, iслач дзе бяжыць за гай, Край пагоркамi стракаты – Налiбоцкi родны край!.. Тут, на бойкiм раздарожжы, […]...
25. У цеснаце–не ў крыўдзе У цеснаце-не ў крыўдзе Матулі цябе ліпень падарыў Пад птушак бесклапотны звонкі спеў, І трыццаць пяць гадоў з тае пары […]...
26. Ідзём-пайдзем ўдоль вуліцы Ідзём-пайдзем ўдоль вуліцы, Ўдоль вуліцы, ў дзяўчынскі двор, Дзяўчынкі двор на сем акон. – Добры вечар, дзяўчыначка! Ці спіш, ляжыш, […]...
27. Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
28. Восень на дварэ Лютуе восень на дварэ, нібыта згадваючы волю, Смуткуе быццам па вясне, Далёкай ў памяці і кволай… Памежжа хмараў і зямлі […]...
29. Свянцоныя іскрынкі Свянцоныя іскрынкі… ****************************** А на Вадохрышча мароз. А на Вадохрышча завея. Лютуе студзень усур’ёз, Ды свята душы нам сагрэе. Усе […]...
30. Што мне трэба? Калі б спыталі, што мне трэба, Не ведала б што адказаць. Мая сапраўдная патрэба Не будзе выпадку чакаць. Сама я […]...
31. Зноў будзем шчасце мець і волю Лютуе Гітлер ашалелы, Яму ў Германіі зацесна, Яму пад ногі дай свет цэлы, Хай гіне ў муках свет балесных. Ускормлен […]...
32. Чыстае, яснае, роднае, светлае Чыстае, яснае, роднае, светлае, скуль узялося яно, непрыкметнае? Можа, з сняжынкі першага снегу? Можа, з дзіцячага звонкага смеху? Можа, са […]...
33. У вераснёўскім лесе У вераснёўскім лесе Ветрык лісцём церусіў, Як летуценнем імпрэсій Музыка Дэбюсі. Ціха было і ўтульна… Ды раптам – той голас […]...
34. ЯК МЫ ЖЫЛI – НЕ ДАЙ БОЖА! Толькi селi – зноў хавай, Грук у дзверы: “Адчыняй! “ На двары стаяць жаўнежы, Знова Польшча, тыдзень першы. Вось бяда […]...
35. Можа нічога не было Можа нічога не было, Можа – прывід, а можа – ява. Можа пачуцці замяло Чырвоным лісцем лістапада. Яшчэ надзею шле […]...
36. Што за дзіва?! Што за свята?! Што за дзіва?! Што за свята?! Зоркі сыплюцца з галін – Шчодрым бляскам на багаты Беласнежны палантын! Іскры – злева, […]...
37. Дзень пошты Калі ты бачыш паштальёна глядзішь з надзеяй на яго ты не чакаешь два мільёна чакаешь вестку ад яго Калі натупіць […]...
38. Вупырыца Яе не ўратавалі Памерла нехрышчонай У лесе пахавалі Пад елкаю зялёнай… Ды месяц як узыйдзе Дзяўчыначка прачнецца, У дом бацькоўскі […]...
39. Трагедыя ў стыле gothіc. Track 2 – “Агонія” Істэрыя… Змрок… Пекла… Полымя… Атрутная бездань геены. Напалм… Прадонне… Вечны палёт у нікуды! Не-е-е!!! Боль душы. Бляск голак джаліць вочы. […]...
40. Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...