Верш Маіх радкоў, хай, рэяць стужкі

Ещё вершы:

1. Абсыпаюць сонечныя стужкі Абсыпаюць сонечныя стужкі дробную саромлівую хмель, зазываюць лозы-балбатушкі ў цень ад лісця хмарны карабель… Дакрануся ціха і пяшчотна да радкоў […]...
2. Чацвёра сонейкаў маіх Чацвёра сонейкаў маіх Сем год назад я стала ўзімку маці І цешылася сынам дзень пры дні… А ўжо смяюцца, бегаюць […]...
3. Магутны Божа! Барані маіх бацькоў! Магутны Божа! Барані маіх бацькоў! І ад хвароб, і ад нядолі беражы! Вазьмі ў мяне маю пяшчоту і любоў – […]...
4. За тое, што я лішні круг За тое, што я лішні круг Правёў з яе сяброўкаю, Не падала мне ў танцы рук, Дамоў пайшла старонкаю. Старонкаю, […]...
5. Маіх словаў нячутна болей Маіх словаў нячутна болей, Не шукайце ўночы сьвятла, Разьвітаўся, напэўна, я з мрояй, Ля мяне, ты, колісь была. Тваіх словаў […]...
6. Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...
7. Наша каханне жыве ў маіх вершах Калі я выкладаю свой боль на паперу, Калі радасць малюю сваімі радкамі, Я распавядаю аб тым у што веру, Спяваю […]...
8. Гудзела, гуло ў маіх вушах Таемныя гукі даносіць мне часам прастора душы. Адкуль яны? Сэрца галосіць, што гіне ад хлусаў іржы? Ці, можа, то хмурныя […]...
9. 36 радкоў сучаснага стану Сарваўшы сум свой з кожнай той мінуты, Што я пражыў у гэтай цемры, Увайду ў новы свет я безпакутна, Пакіну […]...
10. Мова маіх бацькоў Багацце ад продкаў – родныя словы, Кожны з маленства ужо ганарыцца, Няма прыгажэйшай за нашу мовы, Толькі аб ёй трэба […]...
11. Цяплейшых промняў сонечныя стужкі (Рандо) Цяпло не з’явіцца ў жытло… Даволі мне? – Даволі… Не стану пад тваё крыло Пры месячыку ў полі… Надзей […]...
12. Дабро і Зло Дабро і Зло. Ганебнае – хай, падзе за лісьцём, Высокаму – падам руку ў цямніцы, Такое ўсё, яно наша жыцьцё: […]...
13. Дзён маіх Дзень мне векам здаваўся, Покуль стрэнемся мы. Помніш, як я хваляваўся? Быў я заўсёды нямы. Лёгка – у песнях пяецца. […]...
14. Ранак маіх перажываньняў Самотны ранак, недавер, І крышку шчырага каханьня мяне не абміне. Прыціснуць любыя далоні Да вуснау ветразяў нямых, І сэрца гулкасць […]...
15. Пейзаж са старадворышчам У гэтым плынна-мнагаплынным, У разнастайна-мнагастайным, У наканованым жыцці – Мільгнуць то водгаласам-крыкам, To шэптам здушаным, то зыкам I патануць у […]...
16. Я раскрываю сшытак Я раскрываю сшытак і пішу, Я давяраю аркушу паперы. Я ўсё аддам… Адзінае – Прашу: Не зачыняйце, калі ласка, дзверы, […]...
17. Абуджэньне Абуджэньне. І пабягуць зноў ручаіны, І пацягнуць, як здаўна, Пачуцьцяў новых залаціны Да грудзей белага руна. І вераб’і вясну азначаць, […]...
18. ***Сплываюць гады чародамі *** Сплываюць гады чародамі, Сплываюць і не пытаюцца: Ці гнаўся наўслед за модамі, Гарбаціўся ці гультаіўся? Адзін веславаў ці параю […]...
19. Не дзьмухаўцом – рудой пурхоўкай Памяці швагера Піскунова Г. К. Не дзьмухаўцом – рудой пурхоўкай, Жыцьцё прымі і пранясі, Ягоны пух аддай патомным І сьцежкі […]...
20. Матчына песня Падзякаваць трэба той матчынай песні, Што ў калысцы ты слухаў не раз, І з вуснаў яе, трапяткіх і гарачых Заўсёды […]...
21. БАЛАДА ДУШЫ Душа, Загнаная ў пацёмкі, З крывавай ранай у баку, Шукала – шнура Ці цясёмкі, Каб удавіцца на круку. Ды крук […]...
22. Злуецца дождж Злуецца дождж, шалёны быццам псіх. Ён помсціць за мінулую спякоту. Ён разагнаў на вуліцах усіх: Людзей, жывёл, усялякую істоту. Злуецца […]...
23. Барбара Палонская. Згода i здрада Згода i здрада Гэта вельмi адказна – быць любiмай. Нiбы вершы складаць – як сабе – другому: Усячэннi радкоў, марфем […]...
24. Аксёнчыку Аляксею Маю Вятчын паміж балот, ядлоўцаў Паліў у сорак трэцім супастат. У хлеў зганялі й будаўцаў, дзякоўцаў. Ў агонь, як хлам, […]...
25. Будзень паэта Паэт прачынаецца а 11.20 правіць пару радкоў ва ўчорашнім вершы пра красу сьвету выпівае гарбаты выпальвае дзьве цыгарэты пасля чытае […]...
26. Адно Адно. Зямлі ня зьведаў аніякай, Ня прыняў веры ніякой, Леса апроч, ля родных хат тых, Тых, з балацянак ручаёў. Ня […]...
27. Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў, Каб разагнаць тугу імгненняў стылых. Такіх радкоў я шчэ і не пісаў – Адкрытых, […]...
28. Шапоча вецер Шапоча вецер Пажаўцелым лісьцем, Ў паветры – Павуцінак лёгкіх лёт, Ціхмянаю хадою Крочыць восень – Вось і заканчваецца Йшчэ адзін […]...
29. Дождж ліпнёвымі стрэламі Дождж ліпнёвымі стрэламі Працінае бы дзідамі дух. На зямлі сасмяглай залевы Паглынаюць і травы, і пух. Мецяць кроплі цвікамі у […]...
30. Брату Пятру Брату Пятру. Укіпцілася – не адпускае Аблогаю з усіх бакоў, Арэляй розум твой вагае, Тваю яву і жыцьцё. Віруюць розум […]...
31. Мой пацалунак паветраны Мой пацалунак паветраны даляцеў да цябе ці знік? Ён з маіх думак злеплены і з цукру вуснаў маіх. Ты захавай […]...
32. І прыходзіць ва снах І прыходзіць ва снах, Аддаецца начам, Як сьцяжынка на шлях, Як да рэчкі раўчак, І зьвініць адгалосьсе Пражытых гадоў, І […]...
33. Лета прайшло Над горадам шэрае неба, У вокнах ня гасьне сьвятло. Там лісьцем пакрылася глеба, Ды б’ецца матыль у вакно. Ён бачыў […]...
34. Мая сьляза Мая сьляза. Няма жальбы з нязваннае сьлязы, Няма жуды, калі ідуць гады, Маё нязбыўнае! Ты спраўдзілась тады, Калі я быў […]...
35. Гэта сэрца – зламаны там-там Гэта сэрца – зламаны там-там, Гэта сонца – латуневы гонг. Уваходжу ў заход, як у храм, Ачышчаю душу праз агонь. […]...
36. Ты не лічы ў хвіліны нематы Ты не лічы ў хвіліны нематы Маіх папрокаў крыўдных і ўчынкаў. Так, я ўжо не святы, Святая, мусіць, ты, Калі […]...
37. Чорныя вершы Дрэнная назва стылістыкі – белыя вершы, Бо вершы ніколі не могуць быць белымі. Ня белы апошні радок і ня першы. […]...
38. Чаго тлуміць сваю галоўку Чаго тлуміць сваю галоўку, Здавацца знаўца, ды ня быць, Зямельцы роднай несьці слова, За ім ёй дбаць, аб ёй тужыць. […]...
39. Песня злодзея Спіць на грудзях маіх Чало Тваёй шчасліва-ціхай Стомы. Нібыта ўсё, Што сніцца дома, Збывацца раптам пачало. І быццам бы Даўным-даўно […]...
40. Старонку за старонкаю ў вечнасць Старонку за старонкаю ў вечнасць Мой каляндар адлічвае гады. Па ім звярае час і чалавецтва. Усяму мяжа, і я іду […]...