Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Гады, што порахам дыхалі

Пасв. маім братам; Петю, Толю
І сёстрам; Ніне, Вале, Соне, Тане і Рае.

Гады, што порахам дыхалі,
Бацькоў мінулі, зьбераглі,
Мы – дзеці, порах той шукалі,
Праз двадцаць год, пасля вайны.

Былі і міны, і снарады,
Быў зроблен удала самапал
І быў запал, чорны, гранатны,
Што вачэй і пальцаў, не парваў.

Гады прайшлі, нас пранясьлі,
Тых аддалілі год і дзей…
А войны? Войны – засталісь,
Для ўнукаў нашых і дзяцей.
-8.09.12.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Гады, што порахам дыхалі - Міхась Карцялёў