Верш Проста людзі
Учора мне свяціла ўдень,
Натхнялі марамі аблокі,
А сення зноў пануры цень
Закрыў мне сонейка звысоку.
Што будзе цяжка прадказаць,
Вазміце больш паветра ў грудзі,
Скажы, што хочацца сказаць,
Бо “заўтра” можа ўжо не будзе.
Сабака, што не мае дом
Блукае недзе сярод вуліц
І сніць шчаслівы пад слупом
Што яму “заўтра” прапануе.
Жыцце ідзе сваей чаргой,
І можа лепш ўжо не будзе,
Рабі, што хочацца рабіць
Па-людску – мы ж з табою людзі.
Як чорна-бела за сталом,
І не салодзіць смак гарбата,
Пакінуць мне патрэюна дом,
Рабіць што хочацца – не страта.
Навошта ты трываеш страх,
Душу маленькую ў брудзе?
Кахання хочацца – кахай,
Мы ж не Гераклы – проста людзі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Рабі Казала маці: “Час прабіў Цяжолый – нету грошай? А ты назло ўсяму РАБІ! Рабі жа, мой харошый!” “Мы не рабы […]...
- Я проста хачу табе сніцца Я проста хачу табе сніцца У цёмныя-цёмныя ночы Я проста хачу адчуваць Як моўчкі глядзяць твае вочы. Мне хочацца раніцай […]...
- Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...
- Верыш, людзі прымаюць усё на веру В. Верыш, людзі прымаюць ўсё на веру. Асабліва, калі жывуць па-першаму разу. Так непрыхавана і ў тваёй манеры – складаць […]...
- Людзі на вярблюдзе Калі застанемся людзьмі на балоце ды чэрнню, Наступнай раніцы ужо не будзе. Падорыць ў самалёце ранак новы смерці, Майму пакаленню […]...
- Заўтра нас ня будзе Я быў, а заўтра мяне ня будзе… Ты глядзела ў вочы, а гэта апошні раз… Ад болю рвуцца мае грудзі, […]...
- Заўтра Я заўтра змянюся ў лепшы, У супрацьлеглы бок: Напішу можа лепей вершы І даведаюся, хто такі Бог. Заўтра. Заўтра я […]...
- Людзі жывуць падманам Вакзал. Ён жыве. Асабістым жыццём. Кіпучым. Няспынным. Зменным. А людзі ў чарзе, не чуюць сябе… Любіць забываюць. Дарэмна. Вакзал. Ён […]...
- Не чакай! Напэўна, усе добра ведаюць песню N. R. M. “Тры чарапахі”. Так, я набралася смеласці зрабіць свой варыянт. Вось, што атрымалася. […]...
- Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...
- Такія прыгожыя Людзі і кватэры, Паркі і інтэр’еры. Што тут грошы Такія прыгожыя Людзі і кватэры, Паркі і інтэр’еры. Што тут грошы?! А што ўзвышша Датуль не вырашана? Мастацкі адскі… Анельскі, […]...
- Я хачу проста знікнуць Я хачу проста знікнуць Так як знікае дзень у шале запаленых зор Так як знікае мрок у досвітках сумленнага заўтра […]...
- Мы людзі свабодныя Мы людзі свабодныя, Вольныя птахі, – Магутныя, грозныя Крылляў размахі. Зямлю непасціглую Сэрцам пранялі, Нябеснай валодаем Сонечнай даллю. I поўдні, […]...
- Усё ў жыцці здаецца проста Усё ў жыцці здаецца проста, На ўсё вы знойдзеце прычыны. Як гэта цяжка быць дарослай, Як гэта цяжка быць жанчынай. […]...
- Што тварыцца з вамі, людзі? Што тварыцца з вамі, людзі? Дзе ваш сорам? Гонар дзе? Што зрабілася з краінай, У якой вы жывяце? Дзе сцяг […]...
- ГОРА Гора. Кахаюць адзін аднога. Ці не кахаюць. Дык любяць? Усё быць можа. І ўдачлівы, і нябога, Сляпымі сваімі крокамі людзі […]...
- Людзі, якія смяюцца За маім акном сьвеціць сонца; за маім акном прабівае глебу трава, і дрэвы шумяць ледзь чутна; за маім акном зьзяюць […]...
- Что за дзіўныя людзі? Что за дзіўныя людзі? Что за сквапны народ? – Нібы пікай у грудзі, то камень у агарод. Я, напэўна, не […]...
- Толькі з табою Толькі з табою мне хочацца быць, Толькі з табою, Радасць і шчасце з табою дзяліць Толькі з табою. Ранняй часінай […]...
- Падарыце, людзі, цішыню Падарыце, людзі, цішыню цёмнай ночы, залатому дню, трапяткому саду, баразне і малому ў ружовым сне; Сцежцы і сасне, гнязду і […]...
- Жыццё не стаіць Свет любіць змяняцца Раптам, Той момантаў лепшых купец, Учора ты быў маляня, А заўтра, А заўтра, раптоўна – мудрэц. У […]...
- Вольны птах І зноў рукі – крылы. На мяжы быцця і небыцця світае трывога святая. Болей не будзе абрыдлага болю. Я – […]...
- Старая п’еса, але адчуваю Старая п’еса, але адчуваю Знаёмых словаў незнаёмы смак. Стаміўшыся ад сорамных фіналаў, Жадаю ведаць, раб я ці мастак. На згібах […]...
- Нічога ня кажуць людзі Нічога ня кажуць людзі. Нічога ня пішуць газэты. Сышоў дэпрэсыўны студзень – Дзялянка ўрачоў і паэтаў. Няма ніякіх навінаў. Жыцьцё […]...
- Дні Дні складаю ў тузін старых газет. Некалі пажадаю вярнуцца, каб пагартаць падзеі… Газета – гэта вельмі стары Інтэрнет, дзе можна […]...
- Чужыя людзі сцішна адыходзяць Чужыя людзі сцішна адыходзяць У вечнасць, у падступную імжу, Душа мая тужліва калабродзіць, Услед жалобным ценям іх гляджу. Старыя твары, […]...
- Што мне рабіць(What can і do) Мае мары, чамусьць, абмінаюць мяне, як аблокі плывуць куды вецер падзьме. кожны зроблены крок – памылковасць адна, бы халодная ноч […]...
- Мінскія будні Захварэла на грып, ці табою, Ці, наогул, і то, і другое. Думкі скачуць, як блошкі ў сабакі – Не шкада […]...
- Ураклі, матуля, сына твайго людзі Ураклі, матуля, сына твайго людзі… Ураклі загоны і палі, як у ясны кужаль убіралі грудзі родныя бярозы, тапалі. Ураклі і […]...
- Муха Шпарка не ляці да мёду, Ведай ты аб гэтым, муха, Мёд бароняць мухі злыя, Раптам атрымаеш у вуха. Ды ў […]...
- Людзі лета з палеткаў пазвозілі Людзі лета з палеткаў пазвозілі, Гул гарачых матораў заціх… Асцярожна хадзіце па восені, Па завулках яе залатых. Хай палае няяркі […]...
- Трагедыя старасці “Трагедыя старасці не ў тым, што ты стары, а што – малады”. (Оскар Уайльд) Трагедыя старасці ў тым, што яшчэ […]...
- Калі б наперад людзі ведалі Калі б наперад людзі ведалі І тое загадзя спазналі, Што іх чакае ў Дамадзедаве Ў гаротным аэравакзале! Яны бы планы […]...
- Надзейны сродак? Сустрэў Кузьма прыяцеля Яўхіма, схуднелы той, з запаўшымі вачыма. – Што так цябе, Яўхім, маркоціць?.. – Лепш не пытай, сказаў […]...
- Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...
- Бедныя людзі – бедны народ Узвышалась раней высока Рэч Паспаліта, Хоць і была наша кроў там праліта, Царская ўлада прынесла прыгнет І паляцелі мы ў […]...
- Да народа Ўкраіны Навошта вы робіце гэта? Людзі?! Хопіць гэтай барацьбы за мір! Колькі яшчэ загінуўшых будзе? Што рабіць са сценамі поўнымі дзір? […]...
- Колькі кілаграмаў смерці Колькі кілаграмаў смерці на зямлі будзе вакол нас. У попел можа перацерці і жывых, і мертвых вечны толькі час. Не […]...
- Цераз крыўду і боль Цераз крыўду і боль, і нянавісць людскую, Сцяўшы зубы, не ведаючы іншых слоў, Я сябе, як вар’ят, паступова катую У […]...
- Казалі мне, што час ідзе Казалі мне, што час ідзе, А я, бы дрэва нерухомае. Мо справа ўся у барадзе, І шчасце наша выпадковае. Ды […]...