Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Хмарка

Хмарка

Ніяк не выплачацца хмарка,
павісла на маім плячы.
Яе я супакойваў марна,
нічым не змог дапамагчы.

Яе прытоеная крыўда
сплывае кроплямі вады:
“Каханы малады вятрыска
мяне пакінуў назаўжды.

Калі яго я пакахала,
вясёлым воблачкам была.
Яму ж майго кахання мала,
як птушцы аднаго крыла…”

Паплач жа, хмарка! Сон палёгкі
атуліць хай твой сумны лёс.
Не плача ў гэтым свеце толькі
той, хто не мае болей слёз.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Хмарка - Мікола Кандратаў