Верш Рубікон
Гадзіна за гадзінай – згінуў дзень
і адышоў ціхутка на спачын…
Збялелы твар, дрыготка-сіні цень
блукае па разорынах маршчын.
А вочы, два жывыя светлякі,
імкнуць да свету, рвуцца да жыцця,
каб перайсці надзвычай трапяткі
той рубікон быцця і небыцця.
Ды падае знясілена рука,
а сэрца бой – бяссілле дактароў –
Сціхае, нібы крылы ветрака
пад аслабелым подыхам вятроў.
Жыццё і смерць…
Ніколі і нідзе
не будзе кампрамісу тут ні ў чым…
Гадзіна за гадзінай – згінуў дзень
і адышоў ціхутка на спачын.
Ещё вершы:
- За імгненнем бяжыць імгненне За імгненнем бяжыць імгненне, Нібы кадры нямога кіно. Вечнасць грае ў тэатры стварэння, Нараджаючы цень і святло. За хвілінай мінае […]...
- * * * Дзень адышоў * * * Дзень адышоў. Спакойны і звычайны. Яшчэ адзін. Нічым ён не здзівіў. Прывычна адпішчаў уранку чайнік. І дождж […]...
- Рамонак і пчолка Пакахаў рамонак залатую пчолку, Туліць да прынцэсы жоўтую галоўку, На руках-лісточках гойдае, мілуе, Шараю гадзінай да яе чаруе. Апускае вочкі […]...
- Гарнуся да Гарнуся да роднага слова нібы да бабулькі сівой. І хораша гэтак. Бадзёра знікае з душы непакой. І гоіцца боль патаемны, […]...
- Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...
- Вёскі, якія не ўсталі Ціха абуджаюцца Росныя палі, Веснавая раніца Крочыць па зямлі… Промнямі агністымі Саграе зямлю, Зерні залацістыя Кідае ў раллю. А як […]...
- ТУМАННАЕ АДАЖЫА Мой любы край – цудоўны талісман – Душы спачын, прытулак і натхненне, Дзе берагі, схаваўшыся ў туман, Няспешна праплываюць па […]...
- БАЛАДА АДОЛЬФА КЛІМОВІЧА (20.04.1900– 24.11.1970) Беларусь, твой народ дачакаецца Залацістага яснага дня… Максім Багдановіч У Вільні арган у касцёле іграе, І музыка, нібы […]...
- Вясна жыла у травiнцы кожнай Вясна жыла у травiнцы кожнай і ў кожным дыхала лістку, і мы, забыўшы асцярожнасць, пайшлі ў вясну рука ў руку. […]...
- Твае рукі Твае рукі, твае рукі нада мною, – Нібы лебедзі над белаю зімою. Як ласкава яны кружаць I са мной па […]...
- Не спіцца Ну вось і Спас прайшоў арэхавы… Туман хусцінкай над вадой, А неба зоркамі-прарэхамі Ізноў спрачаецца з імглой. Гуляе месяц па-над […]...
- На белым свеце Народзіны. Крокі. Палёт. І далеч, Дзе мары і сонца. Хвіліна. Гадзіна. Дзень, год… А далей? А далей Бясконцасць. Штохвіля, Штодзень […]...
- Хоць маё вершаванне – яшчэ не паэзія Хоць маё вершаванне – яшчэ не паэзія, А ўсяго толькі спроба радкі рыфмаваць, Але ўпэўнена: дух, абудзіўшыся гейзерам, І шэдэўрамі […]...
- Ціхутка вецер хвалі гоніць Ціхутка вецер хвалі гоніць. Плывуць няспешна, думкі тояць. Няма нікога, адзін лебядзь. Ім яго думкі добра ведаць. Яны з ім […]...
- Дзяўчаці Цябе спаткаў і сам не знаю, Ад сэрца шчырага кажу, Якую, дзеўча, думку маю І спеў аб тым які злажу. […]...
- Чужая любая ЧУЖАЯ ЛЮБАЯ Вас не магчыма не кахаць, У надзеях верыць спадзявацца. Вас немагчыма не кахаць, Ды як магло такое стацца? […]...
- Як збавення чакаў світання Як збавення чакаў світання… Ноч абрыдла…Не стае сіл. Усю горыч і боль чакання Спазнаеш каля родных магіл. І бяссілле сваё […]...
- Нам выпаў горкі лёс Айчыны Нам выпаў горкі лёс Айчыны – Жыць на улогах зменаў-здрад. Час занядбанасці Радзімы, У панаванні вечных страт. Нам выпаў яблыкам […]...
- Жыццё, жыццё… He першы, не апошні Жыццё, жыццё… He першы, не апошні… Вось і разваж, дзе блазен, дзе герой, Калі з гары ўпрагаўся ў воз парожні […]...
- Гадзінай шарай, нібы ў Леце Гадзінай шарай, нібы ў Леце, канаў і дол, небасхоў, і раптам – вызарыла ў свеце, я думала, што гэта вецер, […]...
- Шляхціц Завальня Год за годам, дзень за днём, – Ўсцяж – гадзіну за гадзінай, Паміж песняй салаўінай I агідных жабаў крэктам, Выццем […]...
- Асенняя мелодыя Вецер асенні на струнах дажджу Грае мелодыю ростані з летам. Шэраму небу, свайму слухачу, Хоча запомніцца новым куплетам. Колькі тых […]...
- Калі стрэлка на дванаццаць А Новы Год, як непазбежнасьць, імчыцца па дарозе. Пракладвае шляхі праз вечнасьць, каб Зоркай успыхнуць у Казерозе. Калі стрэлка на […]...
- Новы дзень Сон, Зорак казачных фантом. Ён Срэбранным прайшоў дажджом. Маіх думак патаемны шлях Зіхаціць ў вачах. Ноч, Для тваіх жаданняў час. […]...
- Гарышча He лазь на гарышча, наказвае бабуля, дзіўнае чыніцца там: няма нікога, ды гавораць нейкія людзі, плача дзіця, а ўчора круціўся […]...
- Зімовае сонца Сонца ў студзені дурэе – толькі свеціць, ды не грэе. Снег блішчыць, аж вочы слепіць. Снежных баб ніхто не лепіць. […]...
- 15.30 15.30 Чакаю…Хвіліну! Мінула гадзіна. 16.30 Чакаю…Ды дзе ты? Я сонцам сагрэты. Зімою. Сумую. Не йдзеш. Чаму з сэрца гоніш І […]...
- Паводле Дантэ “Земную жизнь пройдя до половины, Я очутился в сумрачном лесу…” Дантэ Бялюткіх дрэваў развітальны клін. Праз рэшата аблокаў гляне сонца […]...
- БАЛАДА ІВАНА ШАМЯКІНА (30.01.1921-14.10.2004) Жыццё пражыта, нібы зжата жыта, Дзе жніўнае святло, нібы сляза, І поўня ў небе, як свінцовы злітак… Жыццё пражыта, […]...
- Дзень засмажыўся на патэльні Дзень засмажыўся на патэльні тратуара і мітусні. Мы згубіліся, бы ў пустэльні, у сыпучых пясках хлусні. Гэты горад не хоча […]...
- САРАМАТНІ́ЦЫ СПАЦЫР Таўтаграма-с Спасаўкай спелай у спальню спаду Самалюбівага сфінкса. Не спадабацца спрасоння суду Соладка – страснаму – свінства. Скіну сукенку і […]...
- Анёлачку Усміхніся, анёлачак мілы, Асвяці чысцінёю пакой – Трапяткія бялюткія крылы Па жыццю панясуць нас з табой Над палеткамі, рэкамі, гаем… […]...
- Не рві, салоўка, сэрца мне! Не рві, салоўка, сэрца мне сваёю страсцю салаўінай! Не расчуляй да слёз, о не! – вось так і ён спяваў […]...
- Ільдзінкай блісне срэбная сляза Ільдзінкай блісне срэбная сляза, Спадзе са шчок і разаб’ецца на далоні… Ён зноў адзін і ты адна – У абдымках […]...
- Музыкант Безнадзейна, пяшчотна, шчыра, Нібы чорны кавалак хлеба, Нібы белы птушыны вырай. Палюбіце стамлённыя рукі І плячэй заінелыя крылы, Гэты плач […]...
- Вецер зносіць апошні лісток Вецер зносіць апошні лісток І не вернецца ён больш ніколі. Вось таксама бывае ў жыцці: Пакідае ўсё, крамя болю. Разрываючы […]...
- Незабудка Сяду я ля незабудкі. Яна ціхенька спытае: – Гэты мілы нам куточак будзеш помніць, абяцаеш? – Не забуду, незабудка, я […]...
- Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...
- Я дома Я дома Спякотнае, млоснае лета, Так вабіць людзей густы цень. Купалле ўжо ў песнях адпета, У нябыт адышоў Пятроў дзень. […]...
- Цішыня ў вёсцы ранкам Цішыня ў вёсцы ранкам, Брэх сабак за снегам скуты… Брыва хмурыць на світанку, Лес, бязмоўем апрануты. Цяжкім выцягнуўся пасам, Нерухома […]...