Верш Зь цягам часу

Ещё вершы:

1. Часу няма сказаць “люблю” Часу няма сказаць “люблю”, не тое, што пакахаць, а ў пісьмах бацькавых працякае страха – 25 ёй гадкоў на Іллю. […]...
2. Прайшло столькі часу Прайшло столькі часу – я бачу: Колькі страціла я людзей. Але я, але я не заплачу. Не для гэтага сённяшні […]...
3. Хай заўжды будзе так Нейк у рукі ўзяў гітару, Не забуду я ніяк, Як ты мне тады сказала: “Хай заўжды будзе так!” З таго […]...
4. Ці хопіць часу беларусам стаць Ці хопіць часу беларусам стаць жыцця да скону: на роднай мове вольна размаўляць – не біць паклонаў, сягаць на ёй […]...
5. Колькі часу думаю аб табе Колькі часу Думаю аб табе. Каторы год блукаю З марай спаткаць цябе, Але сустракаю толькі снег. Чысты і першы Ён […]...
6. Небагата часу з таго дня мінула Небагата часу з таго дня мінула, Як збірала маці сына ваяваці. Сядзіць матка ў хаце, слёзы выцірае. Сын яе адзіны […]...
7. Хвалямі часу Час хуткаплынны жорстка твары трэ, Сябры старэюць, калі доўга іх не бачыць. А маладосць нічога не бярэ, І ў моцы […]...
8. Адчуванне часу Праз паўгадзіны ты прыйдзеш. Праз паўгадзіны… Можа, спыніўся гадзіннік? Здаецца, два гады прайшлі. Як жыць на свеце з гэткім адчуваннем […]...
9. Праз гвалт прыгнёту, скрозь вякі Праз гвалт прыгнёту, скрозь вякі Шапчу я словы, ціха ные Мне сэрца, чуеш, не балі… Зратуй пачуці мае тыя, Што […]...
10. Прыйшла… І супыніла часу рух Прыйшла… І супыніла часу рух, I зноўку абудзіла боль таемны, Мне сэрца паланіла колам рук I роем мараў-сноў невераемных. I […]...
11. Прыцяжэнне часу Жыццё з маленькага вучыла: Як ні мудруй тут, ні пручайся, А немагчыма, немагчыма Адолець прыцяжэнне часу. Агорне веснавосць павеву – […]...
12. Сівер часу Такі шалёны вецер часу быў: Зрываў людзей з сяліб сваіх абжытых І з клункамі сабранага пажытку Іх, бедных, гнаў, скуголячы, […]...
13. Я прапісаны да вакзалаў Сябрам Я прапісаны да вакзалаў, і да станцый, малых і вялікіх. Хоць праехаў ужо нямала і стаптаў не адны чаравікі, […]...
14. Дым плыў у напрамку возера Дым плыў у напрамку возера, палілі агонь увечары, садзілася сонца доўгае, каб весці размовы вечныя. Каму гэта трэба полымя, што […]...
15. Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
16. Касінеры Новага часу Зладжу стрэльбу сваю ды навостру касу I табе, родны край, волю я прынясу. Твой лёс – квітнець, а ты змушан […]...
17. А ці былі яны – размовы А ці былі яны – размовы, І цуд з табою побач быць, І тыя позіркі і словы, Што могуць сэрца […]...
18. Росы ў косы Росы ў косы…Па-над ветрам, з цягам часу ў маладосць. Асядлаўшы звон паветра, адчувая часу млосць. Сонцам развядучы ночы, ранку дасылаць […]...
19. Жыццё паскорылась празмерна Жыццё паскорылась празмерна, Вакол падзеяў мільгаценне. І ход гадзінніка нязменны Не спынішь нават на імгненне. Ідзе наперад чалавецтва, Бярэ ўсё […]...
20. У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
21. Футра Футра Лявону думка дакучала, Не мог пазбавіцца ніяк. Як песня ў галаве гучала, Хоць быў на песні не мастак. Адпрацаваў […]...
22. ПАД ЗОРКАЮ Даль неабсяжная нас раздзяляе, Ды ўсё ж за Вас сягоння п’ю віно. Вас, нібы зорку, што з нябёсаў пазірае, Наканавана […]...
23. КУПАННЕ Ў РОСАХ КУПАННЕ Ў РОСАХ Ноч. Аголена вусціш. Бег сукенкі з плячэй. На прасветленых вуснах адзінота начэй. Старажытнай замовы дрогкі, блытаны шэпт. […]...
24. Сюр-настальгія БЛедны саван, сатканы для згубнага шлюбу з туману, Душыць ЕНкі аб волі і рэшткі пасечанай веры. У прасторы ЛУнаюць сляпыя […]...
25. Ёсць два словы Ёсць два словы, займеннікі два, Што ратоўча гучаць з нематы І якім падуладна трава, Лесу гонкага шолах густы. Ёсць два […]...
26. Мана – не знік ты! Мана – не знік ты! Не! Ты тут, са мной! Дасюль цябе І бачу я, і чую! Твой голас, лік […]...
27. Мне б кахання светлага Мне б кахання светлага… як піва! Гэткага ж з гарчынкай лёгкай, хмельнага. Каб яно мне на душу разліла шчасця ўрачыстага […]...
28. БАЛАДА НАТАЛЛІ АРСЕНЬЕВАЙ (20.09.1903-25.07.1997) Далёка, нібыта ад сонца, ад маці-краіны З Малітвай у сэрцы за родны самотны народ, Глядзела ў чужыя нябёсы яна, […]...
29. Сляды выраю Зніклым ценем вераснёвым Адляцела ў вырай ты… Птушка жарсці спапялёнай, Памяць даўняе вясны. З цягам часу дождж і вецер Паабмылі […]...
30. Калі гляджу на неба сінь Калі гляджу на неба сінь – Прыпамінаю твае вочы. Калі гляджу на твае вочы – Прыпамінаю неба сінь. Угледжу ледзь […]...
31. Вар’яцее вятрыска штотыдзень Вар’яцее вятрыска штотыдзень – Флюгер круціцца быццам турок, Я, напэўна, кагосьці пакрыўдзіў. Ты прабач мяне – я не знарок. Прамянее […]...
32. Шаную светлыя нябёсы Шаную светлыя нябёсы за тое, што магутны Бог Стварыў дзівосную істоту, яе Жанчынаю нарок. “Найлепшая палова свету” – вас клічам […]...
33. Я гляджу ў твае мілыя вочы Я гляджу ў твае мілыя вочы, Я апамятацца не магу нават, Вочы погляд прыбраць не хочаць Ад тваіх мілавідных плямак. […]...
34. КАМЯНІ Тут камяні растуць з зямлі, Бо тут – таксама іх краіна. Над імі леднікі былі, Як нас і не было […]...
35. Ён не згіне Ці дзялю я свой сум з цішынёю, Ці жартую з сябрамі над чарай, Перад мыслью таемна маёю Неадступнай, назойлівай марай, […]...
36. Беларускім паэтам “Паэт Расіі болей, чым паэт…” Паэт на Беларусі двойчы болей! Бо наша слова мае свой хрыбет, Хрыбет нязломны: не прыгнуць […]...
37. Чараванне душы Нагадай мне, цыганка, Шмат радасных дзён, Неспадзейных і добрых навін, Слоў аб шчасці сюды Чым найбольш прыпалонь, Вестак радасных крыху […]...
38. Мы з табой адчувалі адное і тое ж Мы з табой адчувалі адное і тое ж, Ды гады разаралі між намі мяжу – І цяперака ты пра зямное […]...
39. Адзiнота Адзiнота… Сумнае слова… Быццам сэрца тваё памiрае, Нiбы дробныя кроплi дажджу На вачах у цябе астываюць… Лягу ў ложак, але […]...
40. Сьвiтаньне Не парушу я гэтай гадзiны: Калi месяц Зямлю пакiдае, I кустоўе дрымотнай ажыны Прамень сонца агнём асьвятляе. Гэты час сапраўды […]...