Верш Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне

Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне.
А ён… Ён проста быў яе анёлам.
Яны сустрэліся. Было сьвітаньне,
Сьпявалі ў небе арфы і віёлы.
Але анёлы – дзіўныя стварэньні:
Імгненьне – і пара яму ў нябёсы.
Ён адлятаў. Прыходзіў дзень асеньні,
З вачэй зялёных паліліся сьлёзы.
Яна чакала ўночы і на золку
І верыла, што можна дачакацца.
Ён прысылаў паштоўкі на вясёлках,
Зь нябёс дарыў ёй зорачкі на шчасьце.
Сьпявалі птушкі і шумелі хвалі
Там, дзе прайшоў іх самы першы золак…
Ніхто ня ведае, як яе звалі.
А ён… Ён проста быў яе анёлам.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Пра зялёных чалавечкаў Зоркі блукаюць і пахнуць чаротам Месяц зышоўшы смяецца над дротам Нехта зялёны зваліўся пад плотам Зоркі, талерка і шклянка са […]...

Мне вашых вачэй ня трэба Мне вашых вачэй ня трэба, Яны навучыліся хлусіць. Палі ўжо даўно без хлеба І сеяць ніхто не мусіць. Забыліся вы […]...

***Палоніць музыка тваіх вачэй Палоніць музыка тваіх вачэй, нібы вясёлка пасля шчодрай навальніцы. А голас твой – як мілазвонная крыніца: ён песняй жаўранка – […]...

Ты можаш пазбавіць мяне вачэй Ты можаш пазбавіць мяне вачэй і нават пазбавіць рота. Ты можаш зрабіць, каб з маіх начэй я плёну ня меў […]...

Павуціна інтэрнэта Ізноў згубіліся ў сусветнай павуціне- ты там, я тут, бясконцыя шляхі. Чырвоны, жоуты, два зялёных на мадэме- кароткі старт, бягуць […]...

Нібыта зорачкі ўначы Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. Мой сум і боль куды падзелі? Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. […]...

Я–бег нябачнае хвіліны Я–бег нябачнае хвіліны, Бясконцых сьветаў адгалоскі. Кручу няспраўджаны гадзіньнік На растанях прароку-лёсу. Як сьнег на зломаных ігліцах Гуляе з хлюпаю-мазэпай, […]...

Перш доўга лес на гуслях граў зялёных Першае каханьне – салодкая мара, Спадзяваньняў маладосьці рай. Усё вітае пад каханьня штандарам, І толькі раніцою – бывай. Усё назіралася […]...

Вечароўкі Вечароўкі, вечаровачкі Маленькія птушкі – Адлегласць часін вечаровых. Ты дорыш мне шчасьце Тых птушак часовых, Што песьцяць у смузе Мары […]...

З мамай у навагоднюю ноч Чытаю твае віншаванні з навагодняй паштоўкі. Пастаўлю паштоўку на стол і вып’ю горкай настойкі. Раскручаны час-махавік не спыніцца на хвіліну […]...

Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі, Мрой аб усім на сьвеце ўвечары перад сном. Проста глядзі ў вакно, […]...

БАЛАДА БАРБАРЫ РАДЗІВІЛ (6.12.1520-8.05.1551) …А Кракаў не плакаў, а плакала Вільня. Карона, як зорка з нябёс, з галавы Кацілася ў змрок адзіноты магільнай […]...

На суровым сваім рубяжы На суровым сваім рубяжы Горад падаў грымотнай сцяною. З камяніц паляцелі стрыжы Проста ўвысь, проста ў неба начное. Білі ўнізе […]...

Верш пра неправедзеную гутарку Валокся дождж па горадзе сутулы, Чапляючы за глыбіны дамоў. Ці з гора быў ці з немачы пануры: Не падымаў, вачэй […]...

Рэха Даколі ты будзеш ва ўладзе? Да Колі, да Колі… Ці будзе шчасьце ў народзе? Ніколі, ніколі… Мо гэта рэха са […]...

Мова дрэў У родным краі размаўляюць дрэвы на мове сонца, ліўняў і вятроў, зялёных раніц, поўдняў загарэлых, птушыных таямніц, трывог і сноў. […]...

Чароўная ноч Чароўная ноч! Маўклівым сваім хараством Маніць тых, хто ня спіць І з надзеяй у змрок паглядае Што спыніцца бег гэтых […]...

Зорачкі Зорачкі ціха мігцяцца ў сусвеце. Хочацца зрэдку зірнуць ў вышыню, Кінуць пагляд з адзінокай планеты Ў светлую, ясную зорную мглу. […]...

Шчаслівыя лепш зіхацяць Дакрануся да зорачкі-знічкі Пацалункам зямнога жыцця! Паспрабуе няхай сунічкі, Бо шчаслівыя лепш зіхацяць! Можа там, на канцы сусвету Адзінота гаруе […]...

Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...

Не магу я безь яе Ёсьць у жыцьці маім дзяўчына, Я бачу сьвет у вачах яе. Ня ёсьць яна проста сябрынай, А ёсьць каханай для […]...

Балада сквера Прысвячаю Ларысе Раманавай і маім мінскім сябрам Пакідаю твой боль і сваю адзіноту пад нагамі прахожых у восеньскім скверы, дзе […]...

Гуканне вясны На аселіцу да гаці Выйшаў люд вясну гукаці, Каб вясна дзесь не блудзіла, А на голас прыхадзіла. Каляровыя тут стужкі, […]...

Не хацела табе гаварыць Не хацела табе гаварыць, Напалохаць цябе не хацела, Лепш не ведай, як цяжка любіць Толькі сутнасць, не прагнучы цела. Толькі […]...

Калыханка для Сына Спі Сынок заплюшчы вочкі За акном пануе Ночка Спі наш Родны люлі-люлі Побач Тата і Матуля Спі Пяшчотаю сагрэты Пад […]...

Снегавік На двары маім узнік незвычайны снегавік: сімпатычны, абаяльны дабрадушны і брутальны. Распусціў з галінак коскі – наймаднейшая прычоска – нібы […]...

Што, зламаўся? Што, зламаўся?… – Спусташэнне? Прорву роспачы пякучай, Страту мовы й слёз зняменне Ахіні рукой гаючай; Бездань цемені марознай, Бездыхання зеўру […]...

Ад нуды Як бессэнсоўнае пачаць? Каб проста так, не наўмысна? Ужо ж пачаў. Чаго губляць? Няхай. Як быццам пазабыўся. Пішу, як быццам, […]...

Стары музыка СТАРЫ МУЗЫКА Бярэ у рукі свой стары гармонік, Садзіцца з ім пад яблыню ў двары, Яму, як сябру, слоўца рад […]...

Непашчасціла Глядзецца ў люстэрка І не бачыць сябе- Нестрымана больна. Прыгадала той момант, Як спаткала цябе – Штось кальнула ў душы. […]...

Адыйшло, адгаманіла Адыйшло, адгаманіла… Васількамі вачэй адцвіло… Ужо пра то, што мінула, што была, Пяе вечную песню жыццё. У нас юначы агонь […]...

Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...

Сябрам Сябрам. Хай адбіваюць час званы – На той цягнiк не паспяваю… Натхнення лёгкiя чаўны Нясуць мяне ў журботы мая. Квiтнее […]...

Брала фарбы да твайго партрэта Брала фарбы да твайго партрэта З пацалункаў водару, сустрэч, Што цяплей за аксаміты лета, Што вастрэй за самы востры меч. […]...

Далёкая зорка блукае на небе Далёкая зорка длукае на небе, Ўпала дзесць побач, ў начной цішы. Яе адшукаць я хачу для цебе, Каб светлай стала […]...

Учора мой сусед павесіўся Учора мой сусед павесіўся I сёння, дзе б я не ступіў, Крычалі усе дрэвы ў лесе мне Што ён зрабіў, […]...

Паветраны Падымае крылы ў нябёсы, Быццам птушкі ляцяць ў вырай, Карабель срэбнавалосы – Лепшы сябар дзяўчынкі мілай. Ён не ведае перашкодаў, […]...

Згубленыя мары Калі глядзець на рэчы, Узнікае некалькі варыянтаў: Можна ўбачыць нешта, А можна не бачыць нічога. І дзеля таго, каб застацца […]...

Пішыце лісты Пішыце лісты, адпраўляйце паштоўкі, Дзе почыркам вашым пісаўся радок. Пішыце асадкай, пішыце алоўкам. Глядзіце, каб толькі чытаўся лісток! Сьпявайце прыгожыя […]...

Летам Выйду, сяду каля саду У зацішнай старане I дзівіцца буду цуду, Што цуднее ўкруг мяне. Як для света грае лета […]...