Верш Верш пра неправедзеную гутарку
Валокся дождж па горадзе сутулы,
Чапляючы за глыбіны дамоў.
Ці з гора быў ці з немачы пануры:
Не падымаў, вачэй не траціў слоў.
Валокся дождж не рады перамогам,
Бо нылі раны стратаў і нуды.
Дарыў ваду і нес пакутны холад
І ветрам уздыхаў. Ён быў адзін.
Валокся дождж па горадзе самотна,
Пазбаўлены сяброўства да пары,
А я збаяўся позіркаў халодных,
І не адважыўся я з ім загаварыць.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- У ГОРАДЗЕ, ДЗЕ У горадзе, дзе на дамах і засовы, і краты, І ўсё адно ў тых дамах – павукі і хімеры. У […]...
- Зiмовы дождж Дождж у студзені – нібы насмешка зімовай пары. Ён звісае з галінак, струменіцца ўздоўж па кары. Размывае слязьмі ля абочыны […]...
- Між каханьня, між сяброўства Між каханьня, між сяброўства… п. Мядзьведзевай Н. А. Развітальнай поўнюсь тугай, Смутак крые небакрай, Рэжа сэрца вострым плугам, Колам ў’ецца […]...
- Верш на “Н" Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...
- Адзінокі верш Ілбом грукаю ў сьцены – замест дыялёгу зь ценем… Прынцыпова ўсё роўна, скончыцца дождж ці не – тлумачу ілбом сьцяне, […]...
- Успамін былога вяскоўца У горадзе жыць – жыць зручна. Кран павярнуў – і тут жа вада ў цябе пад рукой. А помніцца, як […]...
- Чужы горад А без цябе мне гэты горад стаў чужы, Усмешак тут чамусь не бачу болей, Замест кахання тут ідуць адны дажджы, […]...
- Верш, якi разарваў вецер Яшчэ адна душа недзе памерла, Я пасумую над ёй з гітарай у шэрым куце сваім. Не знаю, ці была яна […]...
- * * * Дзень адышоў * * * Дзень адышоў. Спакойны і звычайны. Яшчэ адзін. Нічым ён не здзівіў. Прывычна адпішчаў уранку чайнік. І дождж […]...
- Да яе ?За столькі год знаёмства і сяброўства Той чалавек стаў блізкім для мяне. Калі ў яго на сэрцы гора, То гора […]...
- Верш, напісаны за паўгадзіны да таго, як нічога не здарылася Вы ведаеце? не? а я ведаю дакладней я здагадваюся пра гэта я здагадваюся што хутка адбудзецца нешта але пакуль ня […]...
- Цярушыць дождж Цярушыць дождж і я цяпер адзін. Бывае, часам, цішыня ўзарвецца, і дзесьці ў сэрцы болем адгукнецца чужым “было”, сустрэчаў успамін. […]...
- Дождж, дождж першабытны Дождж, дождж першабытны Ад самога пачатку часу, прасторы, Мысьленьня. Ламаецца ноч, як забытая лялька, І дождж ідзе. Абяцаю табе небыцьцё […]...
- Віншую, вас бацькі, Алежка ды Наталля!)) Няхай расце магутным сын ды слаўным, бацькоў хай любіць ды шануе! А вы маладыя любіце адзін аднаго, свайго малога не […]...
- Бывае, што й пазбаўлены бліскучасьці Прысьвячаецца Любе і Міхасю Вераціла Бывае, што й пазбаўлены бліскучасьці, але ж у чыстых колерах, бы акварэль настрою, верш рэшткай […]...
- Кропля сіняя за кропляй Кропля сіняя за кропляй, Дождж цыганскі ў дрэвы б’е. Пад вільготнай сліўняй крохкай Зяблік з следу сонца п’е. Зяблік ранішне-ружовы […]...
- Але ж… як гэта ёй сказаць? Але ж… як гэта ёй сказаць? Я з дабрадзеямі не знаюсь, Сяброўства зь імі не вяду, Каго ж, штомоц, шчыра […]...
- З той пары З той пары, Як ты мне падарыла Маленькае сонца – дачку, Параўноўваць цябе Мне хацелася з нівай жывою, Што адведзена […]...
- Навагрудак Мне снішся Ты і Навагрудак. І я па горадзе сумую Ў зіму завейную і злую, Мне снішся Ты і Навагрудак. […]...
- Кальчуны Ах, Кальчуны-вёска, аграгарадок! Я з табой знаёмы не адзін гадок. Тут народ руплівы, не абы-які, Тут – мае таварышы, ёсць […]...
- З поля сцежкай ішла З поля сцежкай ішла Прыгажуня-дзяўчына, А насустрач ёй – дождж. А насустрач ёй дождж Бег імклівай лавінай. Дождж яе абхапіў, […]...
- Маячок-агенчык Апёк – мяжа наступным крокам. Пухір на скуры – мытны штраф за кантрабандныя спадзёўкі здабыць свядомасць на краях. У кожны […]...
- Над горадам Менскам “Весенняя прогулка” – Влад Ива пераклад на беларускую мову Марына Влада-Верасень Над горадам Мінскам лунала Вясна Ў садах, рассыпаючы кветак […]...
- Апошнія хвіліны Каліноўскага Час апошні… Канваір вёў мяне на смертны пір. Лёд у вачах, і ў задуменні… Над зямлёй гулялі хмары, зацягнулі шчасця […]...
- Іскрынка волі На кiм iз нас адпачывае? Да часу да пары Цi можа дзе яна лунае У лузе, лесе, небе, на зямлi? […]...
- Вiншую з гадавiнаю… растання Віншую з гадавінаю… растання. Грамніцы прамінулі, лёд растануў, і пазакрасавіцкі успамін адкрасаваўся краскай – першацветам. І сонца пакацілася на лета. […]...
- Нібы Індыяна джонс Нібы Індыяна Джонс шукаю патаемназабароненага Але ў адрозненні – толькі попел ад спробаў Спачатку пазбаўлены розум ад фобій, Змагаецца з […]...
- Жартачкі Ах, каханне-аханне, Ад уздыхаў млосна. Прывіднымі страхамі Тлуміш сон дзівосны. Ой, насніла-высніла, Аж сабе не веру! Дзе падман, дзе ісціна, […]...
- Маналог “тутэйшага” Ахвярую Максіму Танку Люцыян, уяві, ты адзін, ты застаўся адзін на славяншчыне, і нікога няма, паглядзі, і нікога з Купалавай […]...
- Дождж, не плач!.. Я з табою сумую Дождж, не плач!.. Я з табою сумую. Свае слёзы мне ў шыбы не лі. Я ж слабая – сябе не […]...
- ЗЕЛЕНАВАТЫ ВЕРШ ЗЕЛЕНАВАТЫ ВЕРШ Ты захаплялася зеленаватым снегам, Што дзіваваўся позна на змярканні – У сэрцы трапятаў юнацкім смехам Зеленаваты блеск вачэй […]...
- Мітынгі вялікай рэвалюцыі Мітынгі вялікай рэвалюцыі – Боль адзін, I стогн адзін, I гнеў адзін. Сходы для будзённай рэзалюцыі – Шум адзін, I […]...
- Рэцэнзія на верш Сергей Махнач Не молчи Номинировано на премию Народный поэт. Понравилось. Проголосовала. Навеяло… Падобныя думкі – Адбітак маіх… Гады праляцелі… Між […]...
- Клауд верш Сяжу. Вачыма у акно гляжу. Мне сумна. Жду пакуль дадут дажджу. Хай ветрык шторы шкуматае. Хай вершы дрэнна я складаю. […]...
- Сонечны верш Імкліва сонечная раніца Зямлю ў абдымкі прыняла… Ты да мяне плывеш абранніцай Святога боскага святла. Плывеш праз золата кляновае, Праз […]...
- Верш пра белы наліў Белыя яблыкі, першыя яблыкі лета, са скурай пяшчотнаю, бы ў немаўляці, хрусткія, як белы зімовы сьнег. ваш водар мне не […]...
- Плошча Перамог У маем горадзе ёсць храм пад чыстым небам, або хмарным, наперакор усім вятрам стаіць ён цьвёрда, і гарачым. Там ёсць […]...
- Калядны верш Снег ідзе, пакідаючы ў меншасці год. Прадавачкам два тыдні раскошы: мандарынкі з шампанскім – і будзе даход, покі ў нас […]...
- Дар ма Па-беларуску *дар ма – гэта слова “дарма” наўмысна падзеленае пустэчай на не зусім дарэчнае словазлучэнне … Вайна бесконцаю бывае. Не […]...
- Табе – мой верш прачулы “Табе – мой верш прачулы, Табе – салодкасць сноў!” – Шаптаў… А неба чула Пяшчоту тую слоў! Шаптаў… I шчасце […]...