Верш Сонечны верш
Імкліва сонечная раніца
Зямлю ў абдымкі прыняла…
Ты да мяне плывеш абранніцай
Святога боскага святла.
Плывеш праз золата кляновае,
Праз вераснёвую смугу,
Мая, але такая новая,
Што і пазнаць я не магу.
Прамень усмешлівы і ветлівы
З тваёй далоні сум дзяўбе.
А ты наскрозь уся прасветлена,
Як быццам і няма цябе.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Распяты Хрыстос Трывогай адазвалася сягоння: як можа чалавек вякамі глядзець на распасцёртыя далоні, прабітыя наскрозь цвікамі? Праходзіць міма з лёгкім сэрцам? А […]...
- Зноў чэрвень з бэзам развітаўся Зноў чэрвень з бэзам развітаўся І гнёзды поўняць галасы. У думках час, калі кранаўся Тваёй шчакі, тваёй касы. Таполі пух […]...
- Я таксама магу быць паэтам (Дзякуй Віталю Рыжкову за гэты верш) Да, я таксама магу быць паэтам. Бо я пяшчотна сьпяваю каханьне. Пра войны магу пракрычаць я зь імпэтам, І наадварот, […]...
- Песімістычны верш I зноў хлюпоча ля вакон Дажджыста-шэрая зіма… Куплю, напэўна, парасон, Дый ботаў гумавых няма. Ну і надвор’е, божа мой! Так […]...
- БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ТЫШКЕВІЧА (17.02.1806-13.07.1868) У чаўне, як Ной, па Віліі плывеш І збіраеш Беларусь, каб не знікала Беларусь у пыле і ў палын-траве, […]...
- Сонечны дождж Ён паліўся… Спорны, шчодры. Церабнуў па промнях коса, Зазваніў са стрэх у вёдры, На дварэ абмыў калёсы. Падстаўляюць чашкі кветкі […]...
- Мёд Радзімы Калі я ў дзяцінстве Прастудай хварэў, Як мядзведзяня, Мёд я лыжкамі еў. Такога на свеце Не знойдзеш нідзе, – З […]...
- Бязглузьдзіца Губляем штосьці, Няма кагосьці. Жыцьцё тут побач, А лёс – напоўнач. Мінуюць тыдні, Зьнікнуць твары. І паміраюць нашы мары. Рэфрэн […]...
- Лавіна Больш за ўсё людзі тым цікавяцца, што іх зусім не датычыцца. Калі ноч і дзень сустракаюцца, то апошні святлом разлічваецца. […]...
- Сьцежка ад студні Як чарацінка крохкая, Плывеш і не прыстанеш. – Нядоўга ж так, – дзед вохкае, – Пераламіцца ў стане. Сьмех у […]...
- Прачыталат верш Анатоля Сыса Адпусьціце мяне, Курапаты Слухаць немагчыма… без слёз на вачах… Такая туга… быццам я…ў Курапатах… Не пускае дамоў да шчасця нас простага, не шануем […]...
- Не забыцца Думай нуднай, нядрэмнай Не азмрочвай чало. Так, жыцьцё недарэмна Нас мілосьцю звяло. I калі па свабоду У нязнанасьць пайду, То […]...
- Дахавае Іду, за крокам крок, не ведаючы страху: З абставінамі дзён не скончана гульня. Я ворагаў сваіх паслаў гуляць па даху, […]...
- Верш “Страчаным душам Верш: Кажаш: свет вакол брудны. І я такі. Але хіба ж ты з цемры? І на душы тваёй д’ябла ланцуг, […]...
- Калі я саджуся пісаць верш Калі я саджуся пісаць верш, я пачынаю думаць пра сьмерць. пра хваробы. пра адзіноту. пра вар’ятаў. Мне часам кажуць: – […]...
- Вяртаньне радасьці Зноў няма настрою з раніцы – Калатнеча, мітусьня. Так ня хочацца параніцца Аб калючкі злога дня. Справы, словы бесталковыя Сталі […]...
- Мялеюць рэкі, сохнуць травы, дрэвы Мялеюць рэкі, сохнуць травы, дрэвы. I стала маласнежнаю зіма. Здаецца, пацішэлі птушак спевы. Маўчыць зязюля, быццам і няма. Хто вінаваты […]...
- Вечарэе Вечарэе… Пацямнелі воды У вірах няспыннае ракі. Дзень, які знікае назаўсёды, Прыгарнуўся да тваёй шчакі. З поля, дзе стаіць сцяною […]...
- Верш, якi разарваў вецер Яшчэ адна душа недзе памерла, Я пасумую над ёй з гітарай у шэрым куце сваім. Не знаю, ці была яна […]...
- Адзінокі верш Ілбом грукаю ў сьцены – замест дыялёгу зь ценем… Прынцыпова ўсё роўна, скончыцца дождж ці не – тлумачу ілбом сьцяне, […]...
- Я не магу не сніцца Вам Я не магу не сніцца Вам, Калі іду ў начное поле, Дзе лёс глядзіць вачыма болю… Я не магу не […]...
- Беларусь мая, родная, мілая Беларусь мая, родная, мілая, Да цябе я заўсёды ляцеў Птушкай стомленай з выраю, Шляхам тым, што ідзе карацей. Не магу […]...
- Нячутна сцішаная ноч Нячутна сцішаная ноч Шчаку далоняй зморанай пагладзіць I шэрым лакам пасмачку валос кране… Тваіх цудоўных, залатых валос! Мяне не будзе […]...
- Куды ісьці? Куды ісьці? Замкнёна ўсё наўкол! Ані няма у сьвеце гэтым шэрым. І сярод жыткі хвіля – быццам кол – працяла […]...
- Верш перад сном Сьпяць сузор’і ў задыяку, cьпяць гароды і заводы, сьветліць месяц круглай сракай навакольную прыроду. Дрэваў мяккія абрысы, крыку адзінокі сполах… […]...
- Гімн Сонцу Так! Так! Квітней, Радзіма, Пад цёплым сонцам, Што нас грэе праз ваконца. Яго святло падтрымку дае нам кожны дзень, Прамень […]...
- Хто марамі жыў Хто марамі жыў, мяне зразумее: Я мару з дзяцінства як бусел лятаць, Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы, Каб душы […]...
- Жонкам пажарнікаў, загінуўшых на Чарнобыльскай АЭС Быў Чарнобыль. Было балюча. Мора смерці было, агню… Ты праз атам смяротна калючы Не вярнуўся ка мне ўпершыню. Я чакала […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА ЕЛЬСКАГА (16.06.1834 – 10.09.1916) У снягах задрамала світанне, І паўдня пачынаецца дзень. Для кагосьці за волю паўстанне- Гэта кроў, для кагосьці […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ВАРОНКІ (17.04.1891-4.06.1952) Ад беларускіх ніў, ад роднай хаты З’язджаеш у Амерыку і ты, Але не для таго, каб стаць багатым, Каб […]...
- Вячэрняя зара, прамень залёны мары! Вячэрняя зара, прамень залёны мары: жыццё пройшло нядбайна, а ўсёткі нездарма! Пакінуты сляды без усялякай крыўды, што ў ліку пірамідаў […]...
- Пераклад верша “Без тебя” (Пётр Градаў, 1967 г) Не магу, не хачу, не ўмею Жыць без цябе на свеце. Без цябе і сонца не грэе, Без цябе і […]...
- Апалогія Быццам адзінокі, Быццам я ў цьме… Крочу я да шчасця, Крочу я ў сне… Быццам снегам белым, Быццам сонца свет […]...
- Доўгія вуліцы Доўгія вуліцы… Дарэмна шукаю цябе… Не маюць канца дажджлівыя ночы… О, я магу ісці да канца свету, Але не магу […]...
- Праз цябе, я знаю, праз цябе Праз цябе, я знаю, праз цябе Гэтак светла сёння на двары. Вогнішча рабінніку дзяўбе Снегірок – вясёлы сын зары. Любая, […]...
- Ужо не лічыць крокаў Ужо не лічыць крокаў паўночная прагулка. Мы згубімся ў паўзмроку зімовага завулка. Пакуль завея ўвішна нясецца па сцяжынках, – у […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...
- 91 см Кожны дзень прачынаюсь і бачу Свае вочы, далоні і вусны. Быццам помер, але я не плачу, Атрымаў невялікія плюсы. Ёсць […]...
- Я ўсё магу забыць Я ўсё магу забыць: Твой зрок, Твой колер валасоў, I цiхi шэпт, I поўнае маўчанне, I вуснаў смак, I дотык […]...
- Хвоі шумяць Хвоі шумяць вершалінамі звонку. Ціха сухая ігліца злятае. Дзяцел дзяўбе сухастоіну звонка – Хату будуе ці корму шукае? Ціха пад […]...