Верш Вечароўкі

Ещё вершы:

1. Яшчэ пацешыць вока журавель Яшчэ пацешыць вока журавель, Што ля дарогі выструніўся годна. He трэба нам за трыдзевяць зямель, Вада жывая – у старонцы […]...
2. Чую я як Радзiма кахае Зоры ў небе начным зiхацяць I гаворку вядуць мiж сабою. Дзе ў высi бяздоннай ляцяць Мае думкi ўсьлед за табою. […]...
3. З 8 сакавіка Чароўны вечар. Водар кветак. Блакітных зорак сонны шэпт. і сьвеціць ціха сівы месяц Скрозь верхаліны старых дрэў. Павіншаваць цябе хачу […]...
4. Хмары плаваюць над намі Хмары плаваюць над намі, Зеляніна ўсё радзей. Раз’яднанне, раз’яднанне Дрэў, і птушак, і людзей. Лісця жоўтае кружэнне, Насцярожанасць травы. Адчужэнне, […]...
5. Восені кладзецца ліст журботны Восені кладзецца ліст журботны На сухія з чэрвеня брады. Неўпрыкмет у вырай незваротны Птушкамі ляцяць мае гады. Прамільгнулі чайкі дзён […]...
6. Сакавіцкая ноч Начны дакучлівы капеж Дзяўбе санліва па адцёку, А кот залез у ложак мой Ды штосьсці муркае мне збоку. І я […]...
7. I тады закахалася хмара I тады закахалася хмара… Ў паплавы, ад расы прамяністыя, I ва ўсю Беларусь маю чыстую, У мары бору, ў палёў […]...
8. Septem peccata mortalіa: luxurіa Твой позірк казыча ўтробу маю, фарбуе мне шчокі ружовым, усмешкі збянтэжанай не ўтаю ў святле ліхтароў вечаровых. Твой позірк мяне […]...
9. Агонія лістападу Айчына. Іх мноства розных ёсьць айчын, Ім сьпевы розныя сьпяваюць, Вялікі сьвет кажа: ,,Маўчы, Тваю, ва мне, ці кожны знае?,, […]...
10. Дзень сканаў Дзень сканаў. Закіпае вада. У чаканні гарачага чаю Адзначаю: жыццё – не бяда, Покуль простыя радасці маю: Проста дыхаю – […]...
11. Сьпевы ўсёй зямлі Я ў сьпевах усёй зямлі Беларускасьць чамусьці чуў. Сьпевы мёд на душу лілі, Нарадзіўшыся ўдзень ці ўначчу На зямлі мне […]...
12. Супраціву няма скону 1. Супраціву няма скону. Вы забылі карані, не знайшоўшы нават крону таго дрэва, што на ім. Не трымайце гэта слова […]...
13. Клін Кахаю, смяюся, плачу- Запознены ў небе клін Кірунак узяў за удачай, І мроіцца, што ў ім Лячу я ў невядомасць, […]...
14. Вёска родная, чым страчаеш Вёска родная, чым страчаеш ты свайго жыхара маладога? Лісця золатам высцілаеш – бачу – ты для яго дарогу. Шчырасць сонечнага […]...
15. З часам цямнее і золата З часам цямнее і золата, Што ўжо казаць пра душу… Толькі, чамусьці, каханьне Набывае сапраўдную вартасьць, Страціўшы першапачатковы бляск… Мякчэюць […]...
16. Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...
17. Мне б да зор з табою дакрануцца Мне б да зор з табою дакрануцца, Рукі пераплёўшы паляцець… Ціха краем вуснаў усміхнуся: …Адзінота. Белая сумець. Пачакаць яшчэ я […]...
18. Птушыны спеў Вастрыня пачуццяў, дзе над полем шчабяталі птушак галасы, ды дарылі песню тую хорам слухачам, навокал што былі. Разумелі песні гэтай […]...
19. CAMINO* CAMINO* Мы ад пачатку дзеці-пілігрымы Ў адной ускалыханыя карзіне. Не важна ці з Пастаў** ідзеш, ці з Рыма, Як мэта […]...
20. Белыя сыплюцца долу крышталiкi Белыя сыплюцца долу крышталiкi, Белыя крышацца хмаркi ўгары. Сосны захутаны ў белыя шалiкi. Белая мiтусь у белым бары. Белая, мяккая […]...
21. Вярнуцца ў Плісу У вечаровых туманах Каровы з пашы йдуць на голас. Гусьцее змрок. У сьветлых снах Мястэчку сьняцца Вільня й Полацк. Гудуць […]...
22. Адшукай мяне ў мокрай смузе Адшукай мяне ў мокрай смузе. Забяры, каб не зносіць агіды. Садкі дождж свежы водар нясе. У каштанах губляюцца шыльды. Затулі […]...
23. Птушкі з казкі Птушкі з казкі Сыйдзе лёд – на возеры “аблокі”: лебедзі, прыгожыя, бы ў казцы, што з краёў вярнуліся далёкіх, што […]...
24. Апошняя надзея Я ся не баю ды я ся не спужаю Я праўду адстаю, бо той бой надаль б’ю Ды нязгаслае сьвятло […]...
25. Скупое сонца кволым промнем Скупое сонца кволым промнем Касіла лісце з клёнаў сонных… Ты ціха мовіла: “Да скону, I адкахаўшы, буду помніць”. А я […]...
26. Віной таму віна Віной таму віна Празрыста-срэбны келіх Ці кубак чорнай Горкай кавы? Начныя цені, Пагляд гаркавы. Не хочаш грошай, Не трэба славы, […]...
27. Белы квадрат Белы квадрат не быў бы квадратам, каб не суседнічаў з чорным. Свабода дзякуе кратам, раўніна мясцовасьцям горным. Каб не гора, […]...
28. АНЁЛУ-АХОЎНІКУ Не назаву нічыё імя, Хто – тое бачыць Бог, – Ён апякае мяне штодня У кожнай з маіх дарог. Шляхам […]...
29. Мне з кожным годам даражэй Мне з кожным годам даражэй Твае, вясна, дары-гасцінцы, Здаровы хмель тваіх дражджэй У кожнай тоненькай сцяблінцы. Мне ўсё мацней карціць […]...
30. Мой боль, маё калючае шчасьце Мой боль, маё калючае шчасьце, Мой спакой і лёгкі цяжар. Я хачу на падлогу ўпасьці, І ляжаць непрытомна ад мар. […]...
31. Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
32. Калісьці была я маленькай Калісьці была я маленькай, Я верыла ў казкі і сны. Маленства прайшло, на каленках Пакінуўшы шрамы адны… Калісьці была я […]...
33. Ёсць у паэта свой аблог цалінны Ёсць у паэта свой аблог цалінны, Некрануты прастор для баразён, Дзе ён працуе з першае хвіліны І да апошніх вечаровых […]...
34. У смузе над поймаю дняпроўскай У смузе над поймаю дняпроўскай Дзесь згубіліся сляды твае. Пачынаць вясну, відаць, няпроста, Як няпроста выдумаць яе. Над вадою граюць […]...
35. Вада асенняе крыніцы Вада асенняе крыніцы, Як злавесныя агні, Калі пад вечар неба ніца Глядзіць з панурай глыбіні, – Мне нагадалі даўні лёс, […]...
36. Гімн Сонцу Так! Так! Квітней, Радзіма, Пад цёплым сонцам, Што нас грэе праз ваконца. Яго святло падтрымку дае нам кожны дзень, Прамень […]...
37. Мы, азірнуўшыся, бачым сны Мы, азірнуўшыся, бачым сны дождж, восеньскіх вуліц пустыню. Там за вакном – бязмоўя карціны, У смузе святла – сілуэты, вітрыны […]...
38. БАЛАДА АЛЯКСАНДРА НЕЗАБЫТОЎСКАГА (2.10.1819-21.03.1849) Мары пра каханне, славу і свабоду Для цябе, як лекі, хвораму ў турме. І ты верыш: свечку нехта ў […]...
39. У АЛЬМАНАХ 1. Лятае прывiдны арол. Арэшнiк веццем шапацiць. Карчмар габлюе нейкi кол. Скрыпач высокае трымцiць. А там, ля вупражы i зброi, […]...
40. Рэха Даколі ты будзеш ва ўладзе? Да Колі, да Колі… Ці будзе шчасьце ў народзе? Ніколі, ніколі… Мо гэта рэха са […]...