Верш Готыка “Святой Ганны

Загад пячаткай замацаваны –
Пярсцёнкам бiскупа самога,
Каб грахаводнiцу дзеўку Ганну
Аддаць на споведзь агню святога.

Агню за тое, што ўсiх чмурыла
Свяёй пякельнай прыгажосцю,
Аж мужыкi ўсе гублялi сiлу,
Гублялi розум ад грэшных млосцяў;

Што нат у варты, якая недзе
Яе злавiла ў часы купання,
Зацяла мову, i варта ледзьве
Суду змагла даць сваё дазнанне;

Што ў падзямеллi пад магiстратам,
Дзе ў кайданы была закавана,
Нячыстай сiлай былi ўсе краты
I ўсе запоры паадмыканы;

Што нават ката змагла сурочыць?
Хоць i малiўся той misirere,
Бо намагаўся яе сцяць тройчы
I тройчы падала з рук сякера.

I вось высокi агонь палае,
Ды дзiва-дзiўнае бачаць людзi:
Агонь, цалуючы, абдымае
Сваёй ахвяры i стан i грудзi.

I застывае гатыцкiм храмам,
Дзе быццам з бронзы гараць чаканнай
Званiцаў вежы, абсiды, рамы…
I вусны шэпчуць: “Святая Ганна!..”

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Сячэ сякера Прайшлась сякера па бярозе, I сок пабег, як быццам кроў, Дапамагчы нiхто не ў змозе, Сячэ сякера зноў i зноў. […]...

Ля Вечнага агню 1. Б’ецца, як сэрца, трапеча агонь. Вецер цалуе, хвалюе яго. Гэты вятрыска – дыханне палёў, Што далятае з далёкіх гадоў. […]...

Тварцам агню Агонь з нічога не ўзнікае. Павінна ўсё-ткі штосьці быць, Што разам з тым агнём знікае, Калі аблонь агню гарыць. Павінен […]...

Кароль і каваль Кароль у пушчы бавіў дзень, Лася асочнікі загналі, Харты раз’юшана брахалі, Стагнаў знясілены алень. Тарпанаў тропілі паны – Так удаліся […]...

Да партрэта Ганны Катарыны Радзівіл Глядзіш на мяне, нібы пытаеш, Нібы пытанне задаеш, А я адказваць не паспяваю, І моцным позіркам ты б’еш. У адчае […]...

Готыка Готыка: Кафеін і цыгарэта – Два наркотыка. (Лепш налью сабе кампоціка.) Да святла сканчэння аўтаспын Дзе казла чакае адпушчэння Думак […]...

ROMANTіC GOTHіC (РАМАНТЫЧНАЯ ГОТЫКА) Ценем самотным у чоўне У фасфарычным мігценьні сьвятла Між аблокаў начное роўнядзі Нетаропка яна плыла. Немата над дзявочаю постацьцю – […]...

Будоўля (Беларуская балада. XVII стагоддзе) Што ж, цесляры, невясёлыя – Сякера аж падае з рук? Што апусцілі вы голавы, Сумна глядзіце на зруб? Бёрны усцягвайце […]...

Рэйкавая вайна Тысячы дотаў нямецкіх, А ў іх не злічыць вартавых. Чыгуначны шлях ляжыць, Як струна. Загад Панамарэнкі, Загад партызанам, з Масквы, […]...

Каханне наша – дым Каханне наша – дым. Агонь даўно патух. Ты ў сне штоноч з другім – выходзіць, любіш двух?.. Руку маю з […]...

Зварот да крытыкаў Дык зразумейце ж вы жыццё паэта! I не шукайце хітрасці ў яго. Яго душа раскрыта перад светам I свеціцца, як […]...

Тапельніца Нябогу хвалі ўзьнесьлі тройчы: Як невідушчая рука Навобмацак шукае дна, Тапельніца, не знаўшы броду, Шапоча пацеры да Ойчы. Ня Богу […]...

Шыпшыны куст палае ў свеце Шыпшыны куст палае ў свеце, Трапеча – нiбы матылёк… Не пагасiў нi дождж, нi вецер Надзеi колай вугалёк. Шыпшыны куст […]...

Пяшчота.(Прысвячаецца маей дачушке) Сонейка мілае, усмешкай палае, Бацьку й маці бачыць жадае, Чароўныя вочы сэрца змінаюць, Дзіўныя ручкі, душу сьціскаюць. Палаюць пачуцці да […]...

Зніч Чуеш подых гарачы агню I ахвяраў жахлівыя крыкі? I спалох бачыш духаў вялікі? Гэта ЗНІЧ* зноў прыйшоў на зямлю. Ён […]...

Я – з агню і вады Хто – з праху. Хто – з гліны. Хто – з каменю. А я – з агню і вады. Таму […]...

Не наркотык Ты ўзгадаеш мне свой сон, Я адгукнусь гаворкай сціслай. Абпаліш вершам, нібы іскрай, Другім даб’еш наўздагон. Сустрэўшы, не дасі далонь, […]...

Монаспектакль Святло падае ніцма як толькі можа падаць зніч атручаны каханнем Святло праз шкло працінае вочы дзідай так, як інквізітар ахвяру […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...

БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ЯНІШЧЫЦ (20.11.1948-25.11.1988) Жыццё кароткае, як ноч, што забівае, І вечнае, як верш, які з душы ўсплывае, Як з неба зорка, да […]...

Жонкам пажарнікаў, загінуўшых на Чарнобыльскай АЭС Быў Чарнобыль. Было балюча. Мора смерці было, агню… Ты праз атам смяротна калючы Не вярнуўся ка мне ўпершыню. Я чакала […]...

Абеліск над Віслай (памяці прадзеда Мікалая Курыловіча з Бярозаўшчыны і ўсіх заходнебеларускіх мужчын, загінулых у сваіх першых баях у 1944) Загад ёсць загад. […]...

НОВАЕ ЖЫЦЦЁ Цяпер мне студзень поўніць сэрца цеплынёю, Сярод зімы гарыць святы агонь. Бог адарыў дзіця сваёй душою, Прыклаўшы да яго магутную […]...

Раманс аб агні Агонь не згасне покі полымя трымціць Альбо калі яго не загасіць гвалтоўна Не сплавіцца, пакуль дашчэнту не згарыць Не знікне, […]...

Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...

АГНlСТАСЦЬ Хутка, хутка Тут, ля хаты, Вокан i двара Лiсце – жоутыя дукаты – Ператрэ зара… L тады Вогнепаклоннiк Разамкне далонь. […]...

За тое, што я лішні круг За тое, што я лішні круг Правёў з яе сяброўкаю, Не падала мне ў танцы рук, Дамоў пайшла старонкаю. Старонкаю, […]...

Бацькаўшчына З двара прыйду і сяду ля агню. Палаюць дровы. Ссечана капуста На градах – блаславенне дню. Змрок у палях – […]...

У промнях Неба палае жывой маладосцю… Будзем вітацца мы з гэтай вясною. Я зазіраю ў промні, а хтосьці Крочыць да сонца сцюдзёнай […]...

Яблык Евы Салодка спіць Адам пад райскім дрэвам – яго душа не ведае трывог. Ад спёкі задрамаў і сам пан Бог. І […]...

Звон з лесу злез Звон з лесу злез, вячор палае Віллястым рухам калясніц, Адбіткі млявых бліскавіц Пануры злізвае пазем. Няўмольна час святла мінае, Звон […]...

Ты пакліч мяне з сабою Ты пакліч мяне з сабою І пачуццяў не хавай, Шмат каго кахала ўжо я Але ты цяпер мой рай.. Зноў […]...

Загад Ураджай шумлівы на палёх, лугі, і рэкі, і азёры, і магутнейшы бор ад бору – ўсё гэта даў нам добры […]...

Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...

Ну вось і казачцы канец хто пахмяліўся – маладзец Дзеля завязвання размовы Або настрой калі хрэновы То варта усім ісці да крамы І трэба набываць там грамы. І вось […]...

Запалiце на могiлках свечкi Запалiце на могiлках свечкi Каб на кожную душу прыйшлiсь, Хай у нябёсах спакой будзе вечны Тым, хто тут у зямлю […]...

На Беларусі бог жыве “Когда бог, спустившись с неба, вышел к народу из Питанских болот, ноги его были в грязи…” А. і Б. Стругацкія […]...

Бела Зямля Сонечны дзень за шыбай тваёй. Ты чалавек з вялікай сям’ёй. Сцюжа пакіне родны твой край – Ты толькі чакай, ты […]...

БАЛАДА ЛЕСІ БЕЛАРУСКІ (1920-1948) Ты ўсё стрывала, і ты ўсё змагла, Прайшла жыццё і ўпэўненна, і прама. Апекавала Ефрасіння Храмы, Ты ж душы, […]...

Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...