Верш Звон з лесу злез
Звон з лесу злез, вячор палае
Віллястым рухам калясніц,
Адбіткі млявых бліскавіц
Пануры злізвае пазем.
Няўмольна час святла мінае,
Звон з лесу злез, вячор палае,
І я паўцень вачыма ем…
Пануры злізвае пазем
Адбіткі млявых бліскавіц.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Песня-звон Гэй ты, маці, родна мова, Гэй ты, звон вялікі, слова, Звон магучы, Звон бліскучы, З срэбра літы, З злота збіты, […]...
- Звон На вяршыні пустазвон Так чаруе моцна ён Усе паслушнікі п’янеюць Падпяваюць ва ўнісон… Неістотна, што другія Спусташаюцца пры тым Іх […]...
- КРЫНІЧНЫ ЗВОН Паэту Анатолю Канапельку Не на зямлі — у сэрцы трапяткім Сімфонія жыве гаючай нотай, Ліецца над зялёнаю лістотай, Над плынню […]...
- Жоўтай восені сумны звон Жоўтай восені сумны звон Зноў паціху трывожыць сэрца. Неба шэрага парасон Зрэдку промнямі усміхнецца. Нетаропка, нібы пастух, Вецер лісце дарогай […]...
- Аддаваў цябе лесу, і бору Аддаваў цябе лесу, і бору, I далёкім палям, і лугам. He было ні жальбы, ні дакору, Так, здавалася, думаў я […]...
- Удзячны лёсу за выпрабаванні Удзячны лёсу за выпрабаванні Я ведаю цяпер, што я мацней, I што дарма турботы, хваляванні, Што калі бачу сонца ў […]...
- Ад лёсу не ўцячы ўласнага Ад лёсу не ўцячы ўласнага – Мне шчодра абмывалі плечы Бакалам светлага шампанскага, Так нечакана і дарэчы. Зноў зарапады слоў […]...
- Лёс лесу Ахвярны лёс старых бароў: Калі жывіца нам патрэбна – Лязо паблясквае срэбна – Мы ў дрэва адбіраем кроў. Чаго не […]...
- Паэма майго лесу На цябе, мой лес, Як на цуд, гляджу – Ад сасновых карон Да блакітных красак. Палянка дыміцца Пасля дажджу, Як […]...
- Майскі дождж Калі мы выйшлі на парад, Сцяг узнялі чырвоны, Праз гарадскі расцвіўшы сад Прарваўся дождж калонай. Не рады перш яму былі, […]...
- Асенні вецер Закляклы вільготны вецер Прытулку нідзе не мае. Вачыма ваўчынымі свеціць Асенняя ноч нямая. Спяваць ён і плакаць мусіць. Смутак – […]...
- Іронія лёсу Вечар мая сплывае ў вясковым калоссі. Далягляд закурыўся хмарным экранам… Я калісьці кахаю пісала ў двухкоссі І калісьці каханне лічыла […]...
- Ветэрану Як твае справы, ветэран? Гады няўмольна побач крочаць, Прамы ў дугу сагнулі стан, А ран яны зусім не лечаць. Амаль […]...
- Шыпшыны куст палае ў свеце Шыпшыны куст палае ў свеце, Трапеча – нiбы матылёк… Не пагасiў нi дождж, нi вецер Надзеi колай вугалёк. Шыпшыны куст […]...
- Пяшчота.(Прысвячаецца маей дачушке) Сонейка мілае, усмешкай палае, Бацьку й маці бачыць жадае, Чароўныя вочы сэрца змінаюць, Дзіўныя ручкі, душу сьціскаюць. Палаюць пачуцці да […]...
- Паданне аб пакінутай варце Паданне аб пакінутай варце Што шэпчаш, вецер з глыбіні вякоў, што крыламі ўздымаў плашчы з крыжамі?.. На замак рушыць процьма […]...
- Дзяўчына з вачыма крыніцы Дзяўчынка з вачыма крыніцы – Чаруе, як верш, успамін, Як подых радзімай зямліцы, Адкуль я пачатак набыў. З вачамі, нібыта […]...
- Дзе Буда, там і Пешт *** Дзе Буда, там і Пешт, Дзе Будда, там і Вішна, Паміж бясконцых веж Мінае час увішна. На скрыжаванні сноў, […]...
- Постдэпрэсіі смурод Разьбіраюць на запчасткі Мозг мой брудныя пальчаткі. Не пакінуць каб адбіткі – Асьцярожна вынуць ніткі. На тых нітках цягнуць крылы, […]...
- Помнік ласю Як вадаспад, пясок сыпучы Цурчыць струменем пад адхон… Ён выбег з лесу, стаў над кручай I так стаіць, усім відзён. […]...
- Раўчук жыцця Раўчук жыцця збягае у лагчыну… Дзе ён паверне на апошні круг? Хвіліны цягніковымі вачыма Мільгаюць, заціскаючы ланцуг. Нячуты, невядомы, да […]...
- У промнях Неба палае жывой маладосцю… Будзем вітацца мы з гэтай вясною. Я зазіраю ў промні, а хтосьці Крочыць да сонца сцюдзёнай […]...
- Мінае ноч, мінае дзень Мінае ноч, мінае дзень, За імі – тыдзень, месяц, год… Ізноўку восень – вечны цень – Тугу шчымлівую адродзіць. Там, […]...
- Мелодыя каханьня Мелодыя мінулага мінае, Мелодыя ліецца у нябыт… Успамінаю лета ў дзікім краі, Дзе кожная хвіліна – гэта ты. Дзе кожны […]...
- ПОДЫХ ХАЛАДОЎ Неба паблекла, а стылая плынь Прылягла на счарнеўшы бугор. У маркотным дрыжаннi мокрых галiн Манiць шлях з туманамi да зор. […]...
- Вераснёвая ноч Вераснёвая ноч, бель туману густога, Зарападавы звон у трывожнай цішы, Усё без лішніх прыўкрас, невыдумна і строга, Як у добрай […]...
- Кампазытары марозы Водціскі зубоў, Кіпцюроў адбіткі, Песняй льецца З сэрца кроў, Захлынецца Гідкі Розум. Дотыкі-вятры І вады сцюдзёнай, Льецца песняй Кроў бяды, […]...
- Вечаровае 1. Звон струны – Ці спеў аблокаў? Захад сонца палымнее, І душа – нібы нямее: Звон струны Ці спеў аблокаў? […]...
- Смерць акцёра Ён паміраў. У кадры. Сапраўды. Не адлюстроўваў Смерць – Канаў рэальна. І разам з ёй Прымаў І знак бяды Ў […]...
- На белым палатне зімы На белым палатне зімы, Дзе дрэў графічныя карункі, Сябе саміх шукаем мы, Нібыта лёсу падарункі. І заканчэння не відно Ў […]...
- Якая цемрадзь навокал Якая цемрадзь навокал Вярэдзіць, свідруе вока. А мне яшчэ так далёка Да святла. Мой лёс-гэта лёс адзіны, Адзіны з маёй […]...
- Эйфелева вежа Хоть я не лысы і не рыжы Ды і ў кішэні грошы ёсць. Але не быў я ж у Парыжы, […]...
- ТРЫПЦiХ ТРЫПЦiХ Дарыце любым – васiлькi, Як цуд зямны, дарыце. Збярыце ў жыце ля ракi, Ў вяночкi запляцiце – Дарыце любым […]...
- Была узрушанасць парыва Была узрушанасць парыва, была даверлівасць цяпла… Любві магчымасць апаліла, магчымасць шчасця апякла. Гарэў, як пацалунак лёсу, на нашых вуснах той […]...
- Зайшоў ужо над рэчкаю Зайшоў ужо над рэчкаю Круг сонца залаты, І шэпчуць казку даўніх дзён У жоўцені лісты. Далёкі голас чутны стаў, Далёкі […]...
- Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
- Amour Мне не забыць кастрычніцкі той вечар I бляск вачэй у восенскай імгле… Як хуценька канчаюцца сустрэчы, Як хутка і няўмольна […]...
- Малох Гэта не дождж са стрэх, Гэта – людскія слёзы, Гэта – вялікі грэх Хмарамі між бярозаў. Гэта крыві агонь, Не […]...
- Ад гора – ўсё ў свеце няміла Ад гора – ўсё ў свеце няміла, Ад шчасця – час хутка мінае, Ад хмелю – марнуюцца сілы, Ад славы […]...
- Вышыні святла Вышыні святла – святыні, Саласпілсы, Хатыні, Крэпасці Брэсцкай руіны, Вы ўжо не толькі ўспаміны, Што душы людскія крояць, А памяць, […]...