Верш Лавелас

Лавелас
Сустрэў таварыша па школе,
“Ну, як жыццё? – спытаў яго. –
Ці зелена ў цябе ў полі?
Дабіўся ў жыцці чаго?”
“Ды мо не горш, чым у суседа, –
Ёсць дзеці, жонка, ёсць і дах.
Напасцяў многа я не ведаў.
Вось з ціскам толькі не ў ладах.
Жыву, лічы што, на таблетках,
Здароў’е, бачна, не збярог.
Бо не любіў я жыць у клетках,
І без каханак жыць не мог.
Яны мне сэнсу прыбаўлялі,
Было мне з імі весялей.
Мне асалоду дастаўлялі,
Як у тым цырку дзю Салей.”
Я запрашаю яго ў госці:
“Па чарцы зробім, ёсць рагу.”
“Даруй, тэлефануе хтосьці.
Чакай, каханая, бягу!”

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...

Да смерці У цябе ёсць тое, дзеля чаго трэба жыць. У мяне ёсць нешта, за што не страшна памерці. Няма сэнсу мінулае […]...

Гуртоўка Лявону Вольскаму Я сваю краіну маю. Я не курд і не удмурт. А настрой мне узнімае Беларускамоўны гурт. Гэй! Гэй! […]...

Ёсць на свеце такія краіны Ёсць на свеце такія краіны, Дзе расце нават хлеб на раллі, А мне нашы бярозы, каліны, Нашы краскі ў душу […]...

БАЛАДА ФРАНЦІШКА АЛЯХНОВІЧА (9.03.1883–3.03.1944) У Вільні ёсць твая магіла, Але-у ёй цябе няма. Айчына, дзе дзіця згубіла?.. …Зноў вінаватая зіма, Вайны пажар і […]...

Футра Футра Лявону думка дакучала, Не мог пазбавіцца ніяк. Як песня ў галаве гучала, Хоць быў на песні не мастак. Адпрацаваў […]...

БАЛАДА АДАМА СТАНКЕВІЧА (24.12.1891–29.12.1949) Як канваір, мяцеліца збівае з ног І замятае, як агонь, крывавы след. І чорная тайга з дарогай на той […]...

Беларуская доля Калісьці вялікае княства… З народам адзіным і мужным! Да варвараў трапіла ў рабства… Прабыўшы пад гнетам бяздушным! Стагоддзі, гады і […]...

Я нашча буду пацеры казаць Я нашча буду пацеры казаць, Не тыя што пяюць у цэрквах разам, Айчыну я магу цяпер прадаць, Мне прапануюць ўсё […]...

Асалоду несе, асалоду Асалоду нясе, асалоду Гэты вечар спаткання з табой. Тонкі водар ліповага меду, Бы мелодыі той незямной. Цэлы б свет у […]...

Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...

БАЛАДА ЭДВАРДА ВАЙНІЛОВІЧА (13.10.1847-16.06.1928) Не прышэлец з Усходу ні з Захаду ён, А з тутэйшага люду, які гонар мае, Над якім неба светлага […]...

Ведаю – дзянёк настане Ведаю – дзянёк настане – Зададуць і мне пытанне: Як я жыў? Каму служыў? З кім вадзіўся? Чым займаўся? Па […]...

Вясна (урывак) Ой, вясна, ой вясна! За душу мілей, – З табой доля ясна, З табой жыць весялей! Як з’явілася ты, Лес […]...

Меланхолія Праносяцца Дні і самотныя Ночы, Збіраюцца Месяцы ў Годы. І толькі Ўспамін пра бліскучыя Вочы Ратуе жыцця Асалоду. Адзіны бязвінны […]...

Вяснушкі Вяснушкі Ванюшу-цэлых шэсць гадоў, І хутка ўжо за парту Таму ён гэтак ручніком Свой тварык трэ ўпарта. Твар ад старання […]...

СУПРАЦЬСТАЯННЕ Ранкам дворнiк пад акном з лапатай Сабiрае снег шурпаты i спакойна грузiць на машыну, Быццам снег – праблем першапрычына… (Можа, […]...

Жыццё, якога не было Жыццё, якога не было: Віно, атрута, здрады. Буяла стомаю асцё: Смех, кпіны, звады. Жыццё, якому і не быць: Спагада, літасць, […]...

БЕЛАРУСУ МІХАСЮ ЖЫЗЬНЕЎСКАМУ Застрэленаму ў час абароны Майдану ў Кіеве 22.01.2014 Ты прозьвішча меў Жызьнеўскі. Гэта значыць, што жыць табе. Доўга жыць У […]...

І трэба жыць На свеце праўда ў нас адна: Жыццё – ёсць барацьба, яно ж – гульня. А гэта значыць: трэба жыць, І […]...

Пераклады Я хачу, каб мяне зберагла ты На маёй небясконцай шашы, І таму я пішу пераклады З мовы думак на мову […]...

Памылка Памылка Як пачынаў працоўную кар’еру, Пакой у цэнтры вёскі я здымаў. Была там гаспадыняй бабка Вера, І крыўды на яе […]...

Каб толькі не было вайны Ёсць дума дум сялян такая, Дзе б толькі ні жылі яны, Як зерняты ў зямлю кідаюць: Каб толькі не было […]...

Канец лета Лецейка ты, лета, Гучна песня спета, Весела было! Бралі поўнай чарай Шчодрасць тваю, дары – Сонца і святло. Цешыла ты […]...

Імправізацыя на тэму: “Каханне Браць зь мяне сястра прыклад Ва ўсім ня трэба, Бо любіў дзяўчатак шмат Хай прабачыць неба! Што з таго каб […]...

Імправізацыя Браць, сястра, зь мяне прыклад У ва ўсім ня трэба, Бо любіў дзяўчатак шмат Хай прабачыць неба. Што з таго […]...

Знічка і знічка Падала знічка адная. Трэба было гэта ёй. Там, сярод зорак блукая, Бачылась неба зямлёй. Ноч, у якой толькі холад, Не […]...

Як змагла, так і жыла Як у маці я жыла – Да абеду спала я. Потым косы завівала, На вечарынку шыбавала. А як замуж я […]...

С’est la vіe Прайшоў наш час, санэты адгрымелі. Шкада, канешне, мары, пачуцьця. А колькі слоў сказаць мы не пасьпелі, Я зараз толькі прагну […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ КАСПЯРОВІЧА (9.05.1900-26.12.1937) … Зноў на шэрай вуліцы зіма Белая, нібы самлелая. І ў табе твайго жыцця няма, І душа сняжынкай белаю […]...

Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...

БАЛАДА ІВАНА НАСОВІЧА (26.09.1788-26.07.1877) Там Беларусь, дзе беларус жыве. І не патрэбна Беларусь шукаць, Бо тут яна, як валуны ў траве, Як у […]...

Бацькаўшчыне Радзімы вецер! Ён з усіх вятроў Мне як натхненне, Як шчаслівы подых. Ёсць доўгі шлях, Дзе мы, Як параходы, Вяртаемся […]...

Бабовае і маісавае, або стручок з пачаткам Як так было ў новым свеце, што кола не было ў ім? І там жа ш сонца ёсць у небе. […]...

Тур Хадзіў па вёсках валацуга. Які там кемлівы Хаджа. Упартых проста кожны пусьціць хоць да парогу ў поў Дняпра. Ён так […]...

Абады Як ні бяжы – не перагнаць, не абскакаць усіх абставін, не дазваляючых пачаць перамагаць статуты шалей. Ёсць раўнавага дзесьці. Так. […]...

Маё крэда Усё праходзіць, бы ўчарашні дым, і што дарэмна сумаваць аб гэтым? Душой бы мне застацца маладым Звычайным незайздрослівым паэтам, Бо […]...

Покрыва Шэрае покрыва твайго жыцця З галавою цябе паглынае. А ты чакаеш сэнсу адкрыцця, Але ён праходзіць, ён мінае. Тая коўдра […]...

Жадаў бы кожнае імгненне я цаніць Жадаў бы кожнае імгненне я цаніць, Каб сэрца не казала: праглядзеў Ды не пражыўшы страціў, і забыць Не змог чамусьці. […]...

Караліна Дзе зялёны абсэнт Там і водар туёну, Ў вачох у вядзьмарчыных Хамеліёны, Ў іх блакіт ад нябёсаў Зьнішчаецца ўшчэнт Як […]...