Верш Я прыпадаю на калені

Ещё вершы:

1. Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...
2. Перад табой не стану на калені Перад табой не стану на калені, а мо і стану, плюнуўшы на ўсё. ды ўсё ж мае пачуцці не змярцвелі, […]...
3. Дзяучыне, якой няма Дыхау б я табою ад цямна і да соннай і туманнай раніцы. і каханне б піу тваё да дна Быццам […]...
4. Чаму мы стрэліся няўчас Чаму мы стрэліся няўчас – Ты – не са мной, я – не твая? На вобраз твой, як на абраз, […]...
5. Чорнае з золатам Чорнае з золатам прыкіпела да лісця, Да крывога месяца, навечна прыкутага, Апошнія ночы небу даліся Сталёвымі слязьмі і зорнымі пакутамі. […]...
6. Хворая Я захварэла на цябе Што гэта? Дар альбо пракляцце? Ці мо не маю праў на шчасце? Зноў спадзяванні ў журбе… […]...
7. Самотная хвілінка Згубілася хвілінка ў прасторы Чамусьці выпала з абоймы часу У гэтым хісткім шматгадзінным моры Дарэчы не была яна ні разу […]...
8. Памяці Мамы. 1. Як многа можа просты гук Як многа можа просты гук: Жыцця апошняе імгненне. Рук развітальнае даткненне І няўлоўны сэрца стук… Ужо ледзь выразная ўсмешка – […]...
9. Шапні напаследак мне простае слова! Апошняе лета, апошняе лета… я тут пражываю ля Альфы і Бэты і далей лячу да загадкавых вежаў бязмежжа Сусвету, Сусвету […]...
10. БАЛАДА АНАТОЛЯ АНІКЕЙЧЫКА (11.07.1932-3.02.1989) У камянях, у бронзе, у граніце Ты пакідаеш цеплыню душы, Як летам неба васількамі ў жыце Пасеена, дзе быць […]...
11. Lege Artіs Па законах мастацтва паэт вінен быць хворы псіхічна, Каб не саромеючыся сьмяяцца па-ідыёцку Зь таго, што звычайна падаецца шмат больш […]...
12. Знявечаны пёс Знявечаны пёс. Хворы. Вецер хістае. Калісьці быу лоск, а цяпер ледзь кульгае. Пад скурай мароз, а у вачах стыне вечнасць. […]...
13. Русь мая Белая Ой, ты, Русь мая, Белая-Белая, Прыпадаю да ног тваіх смела я: Заблукаць хачу ў тваіх росах, Быць з табою, і […]...
14. Ляці Ляці да зор разам з цёплым ветрам, Да той свабоды, якая мае быць, Хай разальецца неба моцным смехам, І хай […]...
15. Рамеснік! Ён хацеў быць мастаком! Рамеснік! Ён хацеў быць мастаком!.. Ён гліну мяў, ён спаць не мог начамі, Ён не вылазіў з нізенькай ганчарні I […]...
16. 20-ае лета Золатам промняў Сусвету Прыходзіць дваццатае лета. Пякуча-нікчэмнае, душнае. Не хапае цябе… Засушвае. З подыхам белага ветру Так хачу я ляцець […]...
17. Ты пакліч мяне з сабою Ты пакліч мяне з сабою І пачуццяў не хавай, Шмат каго кахала ўжо я Але ты цяпер мой рай.. Зноў […]...
18. Тае ў хмарны небе Тае ў хмарны небе покліч жураўліны, На алеях – клёнаў рыжая далонь, Нібы рук спляценне – тонкія галіны, У вераснёўскім […]...
19. Краіна маўклівых сыноў Памяці сойму 1793 і з нагоды прызначэньня новага мітрапаліта ..Краіна маўклівых сыноў.. Усё па коле вяртаецца зноў, Нас з усходу […]...
20. Маё каханне Маё каханне-птушка легкакрылая, Яно не любіць клетак і замкоў. Маё каханне-песня тая мілая, Што у душы гучыць ўсё зноў і […]...
21. Што мне зрабіць? Што мне зрабіць, каб Ты жыла? Якія вытрываць пакуты? Баліць і курчыцца душа, і хоча жыць і быць пачутай. Але […]...
22. Васілю і Ганне Васілю і Ганне. З дабром – на шчасце і здароўе. І вельмі шмат харошых слоў я Сказаць яшчэ для Вас […]...
23. Каханак Восені Шчодра дорыць дні кахання восень — быццам золатам вышэйшай пробы. Гэта якасць і маіх адносін да яе як боскае асобы. […]...
24. Каханне ёсць! Жыццё, без веры ў каханне Шчаслівым не захоча быць, Бо сэрцу доўгае чаканне Не зможа шчасце засланіць. Апошнія сабраўшы сілы, […]...
25. Прабач Прабач мяне за ўсе… За пылкае каханне, Якім жіву я серцам і душой. Хвіліны без цябе – цяжкое пакаранне, Але […]...
26. У бар А можа быць, я той адзіны, каго ты можаш узяць з сабой у карыбскі бар, дзе ў дзве гадзіны на […]...
27. Радзіма пачынаецца з жанчыны Радзіма пачынаецца з жанчыны. Я гэта адчуваў, а ўразумець яшчэ не мог – дзіцём шчапаў лучыну, каб хворую матулю адагрэць, […]...
28. Зайшлі у цёплую кавярню * * * Зайшлі у цёплую кавярню, каб выпіць кавы ля вакна. Здаецца, час праходзіць марна ад недаступнасці цяпла. Сядзелі, […]...
29. Я смяртэльна баюся Я смяртэльна баюся, Што страчу цябе. Неадрыўна малюся Ў самотнай журбе. Я не верую ў Бога, А веры даю У […]...
30. Асеннія кветкі Нібы гараць вяргіні, аксаміткі, Хоць кожны міг падлічаны зімой. Халодным ранкам іх галовы ніклі, А ў ясны дзень чакалі сонца […]...
31. Матузкі Матузкі. Я да кволасьці ўсялякай Ніцма прыпадаю, Жальбе малае нястачы Аддаю што маю. Колькі раз на гэтым біўся, Быццам Дон-Кішот, […]...
32. Там цяплей чым у нас Там цяплей чым у нас… Птушкі ляцяць… Далей ад мясцін, Што прыносяць холад. Туды за аблокі. Дзе ноч засцілае Апошняе […]...
33. Прывітанне растання Мільён разоў сустрэліся, разышліся мільён разоў… Жавалі кахання нас чэлюсці, і выплёўвалі зноў і зноў. Я радасны быў і шчасцем […]...
34. “Пакахай мяне, салдацік” да аповесці В. Быкава Вайна. Каханне. Ты і ён. Надзеі. Мары. Гэта сон. Не, не магчыма шчасця тут, Здаецца, чуеш ты “Капут!” “Ах, Франя, […]...
35. Каханне памірала У палон ты сэрца захапіла, Каханне абудзіла ты. Душа хачу, каб мая жыла З тваёй душой, у тваёй душы. З […]...
36. Паетыка Любоў. Каханне. Каханне. Любоў. Каханне? Хто скажа з чаго такое хістанне? Існуе жыццёвае меркаванне: Няма любові, нямашака і каханне, А […]...
37. Аксёнчыку Аляксею Маю Вятчын паміж балот, ядлоўцаў Паліў у сорак трэцім супастат. У хлеў зганялі й будаўцаў, дзякоўцаў. Ў агонь, як хлам, […]...
38. Дзе я усяго трэцi лiшнi! Каханне маё не цьвіце ў агародзе Каханне маё не плыве па вадзе Каханне маё светлым сонейкам ўсходзе Ясней за якое […]...
39. Быць асноваю мусiць каханне! Да мяне заляцеў матылёк Ад цябе мне прынес прывітанне, Бо сказаў што ляцеў ён здалёк І, паслала яго што каханне. […]...
40. Ачышчаюць агонь і вада Ачышчаюць агонь і вада… Мо таму напрадвесні спрадвеку Ручаёў гаманкіх чарада Разлівае блакітныя рэкі?.. А згудзе ў векавечнай красе, Адсвяткуе […]...