Верш Памяць

Ещё вершы:

1. Як быццам выціраюць памяць сны Як быццам выціраюць памяць сны. І ранак пачынаецца аднова. Сапраўднае жыццё цяпер бяжыць. А сон – для адпачынку тут аснова. […]...
2. Памяць, яна жывая Памяць, яна жывая, гойсае пад рукою, памяць, яна як паля, убітая ў дно супакою – пнецца, дрэмле і енчыць, жыгае, […]...
3. Забыты ўжо позірк і памяць бяз слоў Забыты ўжо позірк і памяць бяз слоў, Пустая бутэлька благога віна. Тваёй тугі цені пяюць ля акна, Забыты ўжо позірк […]...
4. Твае косы пахнуць летам Твае косы пахнуць летам… Чыстым водарам нябёс. Пахнуць нівай, ліпы кветам, Лісцем маладых бяроз… Тваеі рукі хлебам пахнуць… Соладам чарніцы […]...
5. У памяць запрасіла год далёкі У памяць запрасіла год далёкі, Той майскі дзень…(Я так вясну люблю!) Як погляд твой – блакітны і глыбокі – Заставіў […]...
6. Як жа хораша ўлетку Як жа хораша ўлетку: Грэе сонца, пахнуць кветкі, У рэчцы цёплая вадзіца, І чароўная крыніца Дасць жывой вады напіцца… “Эх, […]...
7. Памяць дзяцінства Вярнуць дзяцінства немагчыма, Але нішто не пройдзе міма: У сэрцы памяць застаецца, Дзяцінства з фота усміхнецца – І ты адразу […]...
8. Шукае памяць забыцьця Шукае памяць забыцьця, Мінае мноства спраў нябогіх, Жыцьця мінуўшага працяг, Заве на новыя дарогі. Але парванае вяроўкі Вузлом адзіным не […]...
9. У з’яднанай сям’і Стынуць у полі слупы, Дрэмле аціхлая просінь. Нехта – у лес па грыбы, Я ж у яго – па восень. […]...
10. Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Аб тым, далёкiм, у цябе няма? Калi з былым нiякай iншай повязi – То […]...
11. Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Палажылі мы тябе, ды не у тую хатку. Не у тую хатку, […]...
12. Варушыць памяць напамінак Я ведаю, не раз згадаеш, Якое лета то было: Мы ўдвух – шчаслівыя, кахалі – Зайздросціла усё сяло. Другі развеяў […]...
13. Кветкі бэзу Кветкі бэзу, кветкі бэзу! Вы такія ж, як тады… Расхінаю вас і лезу Ў незабыўныя гады. Пасвіў тут калісь карову, […]...
14. Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць, бо ўсё пакідае на ўласных месцах, і, як гаспадар кватэры, якую здымаеш, […]...
15. Дзяды Увайсці і пакланіцца… Ціха рыпае масніца – У бязважкасці. Адкрычала сэрцу сэрца. Бо няма канца, здаецца З гэткай якасцю. Што […]...
16. Лівень Чуваць на лузе гром бясконца. За хмары раптам знікла сонца, Мацнейшы вецер тут жа стаў – Да долу гнуў галовы […]...
17. Той горад Вар’яцтву падобна вяртанне сюды, Я з горада гэтага збег малады. Тут след мой не знойдзеш – ніводны Я ў горадзе […]...
18. Малюнкі на асфальце Каляроваю крэдай дзяўчынкі На асфальце крэсляць малюнкі: Мудрагелістыя карункі, Разнастайныя павуцінкі. Усе выходзіць так спрытна, умела. Я цікаўлюся:-Што гэта, дзеткі? […]...
19. Два полі Было ў салдата два полі, поле, дзе кветкі ірваў, бегаў з сябрамі на волі, і поле, дзе ён ваяваў. Ціха […]...
20. Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
21. Зорныя пацеркі Зорныя пацеркі… ******************** Плачуць нябёсы. Я разам з імі. Дзень такі злосны – Сэрцайка стыне. Сонца за хмару Тварык схавала. […]...
22. Я ў лузе кветкі не сарваў ніводнай Я ў лузе кветкі не сарваў ніводнай, Ніводнай зоркі з неба не схапіў, І, па жаданню прымаўкі народнай, Ні разу […]...
23. Зорачныя пацеркі між гальля Зорачныя пацеркі між гальля Праз рызьзё лістоты зьзяюць. Я ў сутоньні быццам немаўля Ўпотай у абшар пытаюсь: “Як я неспадзеўкі […]...
24. Часам я ў ночы сны дзіўные бачу Часам я ў ночы сны дзіўные бачу: Роіцца нейкі нязьведаны край, Повен то шчасьця, то радасьці – плачу, То зло […]...
25. Дождж ідзе праменісты і дробны Дождж ідзе праменісты і дробны, Пахнуць мятай мокрыя лугі. Вось ён, свет, як сэрца, непадробны, Да дажджынкі кожнай не глухі. […]...
26. Ціхіх рэчак разлівы, вясновыя пацеркі вод Ціхіх рэчак разлівы, вясновыя пацеркі вод… Як стагоддзі таму, новы дзень узыходзіць над краем. Цёплы водар зямлі, і абуджаных птушак […]...
27. Зязюля, кажаш? Зязюля, кажаш? Не, не сустракаў, Хадзіў па лесе доўга і гукаў, Але дарэмна ўсё, такія птушкі: Хоць погляду не бачныя […]...
28. Пахнуць промнямі пажоўклыя старонкі Пахнуць промнямі пажоўклыя старонкі, Між якімі кветкі і палын Пальцамі танклявымі ў пярсьцёнках Прыхаваныя ад плётак на ўспамін. Томік чый […]...
29. Я прашу – не паліце вы смецце Я прашу – не паліце вы смецце Каля вёсачкі роднай маёй Я такога не бачыў у свеце А пабачыў ў […]...
30. Старыя шпалы Пахнуць парай Старыя шпалы І калючаю іржою рэек. Ім трывала У памяць запала Колаў дрогкае рэха. Іх, Чарнейшых ад качагараў, […]...
31. Памяць пра бацьку Калі ўзгадаю бацьку я – У памяці ўзнікае поле І конь, і свежая ралля, А навакол – вясны раздолле. Умеў […]...
32. Ты ведаеш як дагарае зорка? Ты ведаеш, як дагарае зорка, Лязом святла кранаючы нябёсы? Як хвалі прадчуваюць шторм на золку І туляцца з пяшчотай да […]...
33. На памяць зямляку Надвор’е рознае бывае. Па розных месцах і краях. Адное толькі, што не мае, дык гэта добрага ў славах. Было цяплей, […]...
34. Незапатрабаваная памяць Манюшка, Кастюшка, ды хасідскі рабін – Не патрэбны вы зараз сярод нашых асін. Беларусь або Польшча, ці Іудэя ваш край […]...
35. Зарубкі на памяць Умець знаходзіць радасць у жыцці, Спазнаць яго ўсялякія праявы. Падумаць перш, куды і з кім ісці. Заўжды цурацца непатрэбнай справы. […]...
36. Памяць на пачуцці Вясны нясмелы подых ціхі Зямлю, нарэшце, абудзіў.. Чакай! Мароз пранёсся ліха Ды гурбы снегу накруціў. Нажаль, не памятаю я, Які […]...
37. Беразвечча Бяроз вечалле. Беразвечча, Нібыта ўзведзены курок… Тут лёсу горкага сустрэча, Магілы, горасны Барок. Ахвяр самотная паляна, Гадамі сцёртыя груды. Тут […]...
38. Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
39. Баравіковае Апошнія нажыткі лесу – Грыбы, Асеннія грыбы. I з драмняку ў драмняк я лезу, Ад павуціння твар рабы. Нагамі верасы […]...
40. Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...