Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Зорачныя пацеркі між гальля

Зорачныя пацеркі між гальля
Праз рызьзё лістоты зьзяюць.
Я ў сутоньні быццам немаўля
Ўпотай у абшар пытаюсь:

“Як я неспадзеўкі загублюся,
Хто жа Чалавекам застанецца?”
…у вэлюм цемры раптам апрануся
ў час як ветрык дзьме на месяц…

Я сябе губляю. Як быццам
У жыцьці новым апынусь кароўкай.
Смачна есьці траўку, піць вадзіцу.
І паўторыцца ўсё потым зноўку.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Зорачныя пацеркі між гальля - Ігар Сімбіроў